E1 zegeviert op ADO’20 toernooi


Na de wat ontluisterende nederlaag bij het imponerende ZRC van afgelopen maandag was het tijd voor revanche en meer elan. Dat leken de mannen zich niet in de oren geknoopt te hebben. We begonnen wel aardig, maar toch ook met een air van ‘zomeravondvoetbal’. Keeper Marijn kreeg meer te doen dan ons lief was, maar kort voor rust kwam Steven goed voor zijn man, hij schakelde Mattijs in, die Robbie goed voor de keeper zette en die maakte beheerst 1-0. Direct vanuit de aftrap verloren we de bal en scoorde AS’80 de gelijkmaker. Achterin moest Wesley nog wat warm draaien en alleen invaller Steven bereikte de inmiddels voor hem gebruikelijke grote hoogten; zijn turbospurts waren de gehele middag iedere aanvaller te machtig. In de 2e helft werd de E1 steeds sterker en uit een pass van Jesse worstelden Youri en uiteindelijk Mattijs zich naar de 2-1. Kort daarna kwam uit een daverende vrij trap van Bas de 3-1 als eindstand.

In de 2e partij kwamen we het sterke DOSR weer tegen. Bij een eerder toernooi in Wassenaar werden we door hen van de mat geveegd, dus wij verwachtten een vlijmscherp uit de startblokken komende E1. Dat was niet het geval. We rommelden wat aan en uit een corner – ondanks in 1e instantie een redding op de lijn van Steven – kwamen we 0-1 achter, wat ook de ruststand was. In de pauze volgende wat slokken en wat hartige woorden en toen vlogen de mannen er wel in Al snel werd duidelijk wie de beste ploeg was. Mattijs ranselde de 1-1 binnen en daarna kwamen we uit een prachtaanval (dieptepass Jesse, Robbie tikt ineens door op Youri die de bal ook in één beweging onder de keeper door schoof) zelfs op voorsprong. Helaas scoorde DOSR uit een zeldzame tegenaanval met een gelukkie de 2-2. Daarna werd het haren uit het hoofd trekken bij gemiste kansen. Iedere aanval leverde haast een kans op, maar vooral Robbie had pech met schoten op de lat en paal.

Alles hing dus af van de laatste wedstrijd. Deed AS’80 zijn sportieve plicht tegen DOSR en maakten wij gehakt van Pumersteijn E1? DOSR had nl. de 1e wedstrijd met 1 doelpunt verschil meer gewonnen. Het liep allemaal anders, maar wel goed. De E1 had direct een enorm overwicht, maar wij bevonden ons nu op een veld met ‘handbal-doeltjes’. Erg kleine priegel-goaltjes, waardoor het lang duurde voordat Marijn de bevrijdende 1-0 scoorde. Achterin had Wesley de aanvoerdersband en vervolgens de beschikking over nieuwe en onuitputtelijke krachten. Invaller-keeper Jesse moest af en toe flink optreden, maar ook dat deed hij prima. Op het andere veld had DOSR het voordeel van de grote goals, dus die zouden gemakkelijker een hoge scoren halen. AS’80 echter, had heel anderen ideeën. In een mum van tijd stonden ze met 2-0 voor. Toen in de tweede helft Youri de 2-0 binnenfrommelde was het bijna tijd voor een hoogtepunt: Bas veroverde de bal, door naar Mattijs, een mooie pass van Mattijs op Marijn, die snoeihard voorzette (of was het een schot?) , afgerond door een keiharde kopbal van Robbie: 3-0. Een afsluiting die een kampioen sierde.