E1 verslaat Purmerend: 3-2


Het was ook voor de E1 de laatste thuiswedstrijd op onze geliefde zandvlakte. En na de inzeep-pot uit bij ADO’20 waren de mannen belust op revanche. Dan hadden we ook nog de mazzel dat we op ons favoriete veld speelden en dat het mooi weer was. De E1 vloog als de brandweer uit de startblokken en hun keeper liet na een fraaie actie van Youri zien dat hij waanzinnige reflexen in huis had. Dat liet hij even later weer zien bij een actie van Youri en bij een schot van Robbie. Op het middenveld heersten Jesse en Bas en invaller-keeper Marijn liet zien dat hij ook op het veld uit de voeten kan. Hij was rustig en zeker, had een paar fraaie reddingen en goede spelhervattingen. Een goede keeper was ook nodig, want af en toe liet Purmerend mat razendsnelle combinaties zien waarom zij nog steeds kampioenskandidaat zijn. Na twintig minuten kwamen wij uit een prachtaanval op de verdiende 1-0. Jesse speelde twee man uit en passte strak op Boris die ineens op Youri kaatste die uit zijn ooghoek de gretige Robbie voor leeg goal zag staan! Net voor rust (er werd niet eens meer afgetrapt) maakte Purmerend wat ongelukkig gelijk.

In de 2e helft had de E1 wederom het beste van het spel, al bleven de Purmerender counters dreigend. Joel, Bas en Wesley vochten echter ieder duel alsof hun leven ervan afhing en dan kunnen wij ieder team verslaan. Zeker als die mannen voorin scherp zijn als vandaag. Uit een corner van Bas, met een overstap van Youri, maakte Jesse fraai de 2-1 en vijf minuten voor tijd kopte Robbie heel mooi de 3-1 binnen. In de allerlaatste minuut combineerde Purmerend nog naar de 3-2, maar toen was het voetbalfeest afgelopen. Slechts één wanklank: tussen het verder zeer sportieve publiek uit Purmerend stond 1 man zich raar aan te stellen (na een corner waarmee hij het niet eens was…). Aan de reacties van de andere ouders te horen (“ben je weer vrienden aan het maken?”) was dit niet de 1e keer.