Sloeg de spanning de mannen in de benen? Moeilijk te zeggen. Ze knokten tegen Velsen allemaal voor wat ze waard waren, maar het wilde niet lopen. Kort geleden lieten ze nog snelle combinaties zien, maar nu was het werken, foute pass, weer herstellen en dus veel gerommel. Aangezien ook Velsen niet erg verzorgd speelde, het veld een Alliance-veld was en er veel wind stond kregen we een rommelpot voorgeschoteld.

Al snel kwam Velsen op voorsprong en daarna beten we ons vast in de achtervolging. Boris en Mattijs liepen zich het snot voor de ogen, maar we liepen soms tegen onze fysieke grenzen aan. Sterke beren, die Velsenaren. Youri en Robbie kregen kansjes, in de 1^e helft een mooi schot van Jesse, in de 2^e helft van Bas, maar hun keeper werkte niet mee. De onze overigens ook niet. Nils keepte goed en met heldenmoed. Voor hem speelde Wesley een dijk van een wedstrijd tegen een enorme tegenstander, Joel en Marijn speelden met veel inzet, maar zowel Joel als Robbie hadden last van een lichte liesblessure. Uiteindelijk viel de bal in de 2^e helft nog een keer voor de voeten van hun spits en die was zeer efficient: twee kansen, twee doelpunten. Eindstand: 0-2. Hierdoor is ons aantal verliespunten echt te hoog opgelopen. Met name de Purmerenders (die we nog thuis krijgen) zijn niet meer te achterhalen.Volgende week eerst weer naar Sporting Martinus en daarna beginnen we met de toernooien. We gaan gewoon door!!