Na deze heftige emoties reisde uw verslaggever naar het verre Zwanenburg, waar de E1 wat nieuwe systemen en varianten uit ging proberen tegen de plaatselijke E1. Met die Zwanenburg E1 is dit jaar iets vreemds aan de hand. Vorig jaar vochten ze nl. titanenduels uit met onze E1 om een toppositie in de Hoofdklasse en nu dobberden ze rond in de 1e klasse. Hadden ze toch een E-top, waardoor ze hun toptalenten al aan een groot veld lieten ruiken? Dat bleek niet zo te zijn, dus om 10.30u stonden de sterkste E-tjes van Alliance en Zwanenburg bij de aftrap klaar.

We begonnen met Bas en Youri voorin, Joel ontbrak en de familie den Boer had de wintertijd een avond te vroeg ingesteld. Redelijk snel werd duidelijk dat Alliance sterker was en na een strakke combinatie via Bas en Marijn werd Youri mooi vrijgespeeld: 0-1. Daarna kwamen er wel kansen, maar de voorzetten van Youri konden door Mattijs of Bas net niet lekker ingeschoten worden. Zwanenburg trok wat meer naar voren, maar Jesse en Wesley waren in vorm en hadden de hele wedstrijd niet veel problemen. Kort voor rust braken Youri en Bas uit en Youri legde de bal voor Bas’ linkervoet. Aiiii, dachten de volgers, daar kan ie alleen op staan. Maar nee, de jonge Roos schoot hard raak.

Met de inmiddels gearriveerde, fris uitgeslapen Robbie op rechts en Youri achterin begonnen we aan de tweede helft. Gedurende de hele wedstrijd werd er af en toe bemoedigend soepel samengespeeld en in de tweede helft resulteerde dat snel in goals. Zwanenburg stribbelde nauwelijks tegen (nog nooit heb ik een zo weinig strijdbaar team van Zwanenburg meegemaakt). De meeste hinder ondervonden onze mannen van hun slecht gestrikte veters. Zelden zoveel jongens de hele wedstrijd op een knie gezien om voor de zoveelste keer een poging te doen.

Inmiddels ging de wedstrijd door. Wesley verlengde een vrije trap van Bas en Bas ging een minuut later op de solo-toer, verschalkte twee mannetjes, zag twee medespelers vrij staan en verraste de keeper (en alle toeschouwers) met een schot in de hoek: 0-4. Daarna draaide Jesse zich mooi vrij en schoot hard en zuiver in. Het nadeel van zo’n stand is dat de nonchalance en het ego samen toeslaan. Achterin is men wat gemakkelijker en voorin denkt men: “volgens mij kan ik die derde ook voorbij..”. Nils deelde echter niet in die onverschilligheid. Zogauw iemand een steekje liet vallen, liep hij goed uit, rustig alles klemvast, goed opbouwend en vlak voor tijd, inmiddels vaste prik: een onhoudbaar schot uit de bovenhoek ranselen! Tenslotte ging Mattijs alleen op de keeper af, die stuitte zijn schot en toen maakte hij een verdediger zo zenuwachtig, dat deze de rebound voor hem langs zijn keeper schoot: 0-6! Volgende week de topper uit bij Velsen. Dat wordt andere koek!