D1 – D2; op het scherpst van de snede!
Verleden week werd er geoefend door de D1 tegen DIOS op het kunstgras aldaar bij een temperatuur van 6 onder 0. Ik zou er graag over hebben willen verhalen, maar verkoos uiteraard, zoals velen met mij, om te gaan schaatsen. Dirk zou mij dan maar ’s avonds moeten bijpraten over de wedstrijd, maar Dirk verzamelde een half uur te laat en miste zo de bus! Via andere bronnen kwam mij ter ore dat er met goed spel een verdiende 2-1 overwinning werd behaald en dat geeft vertrouwen voor de 2e seizoenshelft.
Deze week was het 6 graden boven 0 en met de inhaalwedstrijd tegen D.S.O.V. op het programma, alle reden om weer de kalklijnen op te zoeken. Maar helaas de KNVB besloot anders en gooide landelijk het gehele amateur-programma eruit. Met het oog op de gesteldheid van de velden een terecht besluit.
Natuurlijk stond er nog zwemles van mijn jongste dochter op het programma, twee zaalhockeywedstrijden van mijn oudste dochter en een hockeytreffen voor de midwintercompetitie van mijn middelste dochter, dus de zaterdag kwam ik wel door. Maar toch had ik er behoorlijk de smoor over in, ik had mij écht zo verheugd op het potje voetbal. Niet in de laatste plaats nu ik op woensdag al de helft van mijn verslag had geschreven, wat dus nu de prullenbak in kon! Doodzonde!
Gelukkig overheerste het belabberde gevoel van een voetballoze zaterdag ook bij Arny, Wouter, Martin en Robert en dus werd er in hoog tempo een bel- en mailronde gedaan langs de spelers en werd als de wiedeweerga het kunstgras bij GeelWit geboekt! Zaterdagochtend 10.33 uur de aangekondigde mail van Wouter met daarin gelukkig de verlossende woorden; “It giet Oan!”. En dus togen wij naar de Van Oosten de Bruijnstraat voor de kraker D1 – D2, op het scherpst van de snede.
Het leuke van de oefenwedstrijden tussen de D1 en de D2 van dit seizoen is dat de teams aan elkaar gewaagd zijn en dat al menig maal op een training hebben laten zien. Telkens een nipte overwinning voor de D1, maar absoluut geen ‘walk over’. Natuurlijk speelt de D1 met een ietwat arrogante houding van ‘wij zijn heus wel beter’, maar haaks daarop staat de houding van de D2 van ‘denk maar niet dat jullie beter zijn’ en dat levert vaak aardige en spannende wedstrijden op. Zo ook nu.
Vanaf het eerste fluitsignaal van Arny zat de D2 er boven op en verstoorde het spel en de opbouw van de D1 met succes. Weliswaar speelde het begin van de wedstrijd zich af op de helft van D2, maar kansen leverde het niet op. Simpelweg doordat D2 D1 de ruimte daarvoor niet gaf. D1 was wat onzorgvuldig in de passing, behield niet echt de rust aan de bal en dat was vooral de verdienste van D2. D1 probeerde het dan maar met wat individuele acties, maar ook dat leverde geen kansen op of het moet die ene van Marnix zijn geweest, maar die kwam na veel kappen en draaien niet tot een schot.
In het tweede gedeelte van de eerste helft lukte het de D2 om ook op de helft van de D1 te voetballen en dat zorgde soms voor aardig gevaarlijke situaties voor de goal van D1. Met name Derk en Sjoerd kwamen een paar keer in scoringspositie op aangeven van Jesse, Tommy of Tim vanaf de vleugels. Cas, Joep, Kick en Dirk moesten dan ook vol aan de bak om een eerste treffer te voorkomen. Eén messcherpe counter van de D2 leverde nog een kolderieke situatie op. Een afgeslagen aanval van de D1 dwong de 40 meter voor zijn goal staande Floris tot een achterwaarts drafje terug, waarbij een ‘slipper’ hem achterover deed slaan. Een actie die niet zou misstaan op het natuurijs van Jisp of Eilandspolder, maar clownesk oogde hier op het kunstgras. Roerloos bleef hij plat op zijn buik liggen, met alleen een zwaaiende en naar zijn bips wijzende keeperhandschoen. Gelukkig viel het allemaal mee met de bilspier en kon hij de wedstrijd weer voortzetten. Doelpuntloos gingen de mannen rusten.
De tweede helft begon als de eerste met een sterk aanvallend D1 op de helft van de D2. Om een kopie van de eerste helft tegen te gaan, besloot Dirk al snel om het dan maar eens van afstand te proberen. Snoeihard vloog de bal over de kansloze Koen de touwen in en mocht hij voor het eerst de bal uit zijn netje rapen. Niet veel later maakte Gijs zich knap vrij op de kop van de 16 en krulde de bal met veel gevoel en precisie in de uiterste hoek, Koen ook kansloos latend. Hiermee leek het verzet van de D2 gebroken en was het wachten op de volgende treffer van D1, maar die bleef uit. D1 was iets teveel uit op het wel erg mooi te willen doen en vergat de wedstrijd naar een hogere score te tillen en gewoon goed voetballend uit te spelen.
Een spaarzame aanval van de D2 leverde zowaar nog een corner op in de slotminuten. D1 zette de verdediging neer en verwachtte de bal ouderwets hoog voor de pot, maar verrassend werd de bal buiten de 16 gegeven. Derk op zijn beurt zorgde met een fraaie krul voor de aansluiting. Ook hier had de keeper, dit keer Floris, geen schijn van kans.
Aan de kant rekenden we nu toch wel op een laatste jacht door D2 op de gelijkmaker en een inzakkende en verdedigende D1. Maar het tegenovergestelde gebeurde. De 2-1 was voor D1 het sein om nu maar weer eens te gaan voetballen en op te houden met het gelummel. En de D2, tja, die zat er nu toch echt wel door heen. Een corner werd met een schitterende volley door Cas de touwen ingejaagd. En ook Mischa’s goal was een fraaie; een teruggekopte bal van Jordi werd vanuit de stuit prachtig over de keeper heen geschoten. Dat Marnix dit keer toch echt niet op een doelpunt rekende, maakte hij duidelijk in de laatste minuut. Van nog geen 2 meter vrij voor de goal wist hij de bal hoog over te krijgen. Zelf hield hij het op een ‘spanningskrachtveld’ wat zich meester had gemaakt van het doelgebied. Wat hij precies bedoelde (?), de eindstand bleef in ieder geval 4-1.
Van beide kanten werd er goed gevoetbald, veel strijd en inzet en 5 prachtige doelpunten. Laat de competitie maar weer beginnen. D1 komt met HBC, HFC, Schoten, Zwanenburg en Overbos de top van de najaarscompetitie tegen en dit zijn nu juist de clubs waartegen D1 het beste voetbal heeft laten zien. D2 kan met medekoploper BSM uit de najaarscompetitie aangevuld met de voor de D1 oude bekenden; Bloemendaal, D.S.O.V., United Davo en DSS ook vol aan de bak. Dat belooft voor beide teams weer een prima competitie met leuk en spannend voetbal. Ik verheug me er in ieder geval weer op, succes!
Arie
Deze week was het 6 graden boven 0 en met de inhaalwedstrijd tegen D.S.O.V. op het programma, alle reden om weer de kalklijnen op te zoeken. Maar helaas de KNVB besloot anders en gooide landelijk het gehele amateur-programma eruit. Met het oog op de gesteldheid van de velden een terecht besluit.
Natuurlijk stond er nog zwemles van mijn jongste dochter op het programma, twee zaalhockeywedstrijden van mijn oudste dochter en een hockeytreffen voor de midwintercompetitie van mijn middelste dochter, dus de zaterdag kwam ik wel door. Maar toch had ik er behoorlijk de smoor over in, ik had mij écht zo verheugd op het potje voetbal. Niet in de laatste plaats nu ik op woensdag al de helft van mijn verslag had geschreven, wat dus nu de prullenbak in kon! Doodzonde!
Gelukkig overheerste het belabberde gevoel van een voetballoze zaterdag ook bij Arny, Wouter, Martin en Robert en dus werd er in hoog tempo een bel- en mailronde gedaan langs de spelers en werd als de wiedeweerga het kunstgras bij GeelWit geboekt! Zaterdagochtend 10.33 uur de aangekondigde mail van Wouter met daarin gelukkig de verlossende woorden; “It giet Oan!”. En dus togen wij naar de Van Oosten de Bruijnstraat voor de kraker D1 – D2, op het scherpst van de snede.
Het leuke van de oefenwedstrijden tussen de D1 en de D2 van dit seizoen is dat de teams aan elkaar gewaagd zijn en dat al menig maal op een training hebben laten zien. Telkens een nipte overwinning voor de D1, maar absoluut geen ‘walk over’. Natuurlijk speelt de D1 met een ietwat arrogante houding van ‘wij zijn heus wel beter’, maar haaks daarop staat de houding van de D2 van ‘denk maar niet dat jullie beter zijn’ en dat levert vaak aardige en spannende wedstrijden op. Zo ook nu.
Vanaf het eerste fluitsignaal van Arny zat de D2 er boven op en verstoorde het spel en de opbouw van de D1 met succes. Weliswaar speelde het begin van de wedstrijd zich af op de helft van D2, maar kansen leverde het niet op. Simpelweg doordat D2 D1 de ruimte daarvoor niet gaf. D1 was wat onzorgvuldig in de passing, behield niet echt de rust aan de bal en dat was vooral de verdienste van D2. D1 probeerde het dan maar met wat individuele acties, maar ook dat leverde geen kansen op of het moet die ene van Marnix zijn geweest, maar die kwam na veel kappen en draaien niet tot een schot.
In het tweede gedeelte van de eerste helft lukte het de D2 om ook op de helft van de D1 te voetballen en dat zorgde soms voor aardig gevaarlijke situaties voor de goal van D1. Met name Derk en Sjoerd kwamen een paar keer in scoringspositie op aangeven van Jesse, Tommy of Tim vanaf de vleugels. Cas, Joep, Kick en Dirk moesten dan ook vol aan de bak om een eerste treffer te voorkomen. Eén messcherpe counter van de D2 leverde nog een kolderieke situatie op. Een afgeslagen aanval van de D1 dwong de 40 meter voor zijn goal staande Floris tot een achterwaarts drafje terug, waarbij een ‘slipper’ hem achterover deed slaan. Een actie die niet zou misstaan op het natuurijs van Jisp of Eilandspolder, maar clownesk oogde hier op het kunstgras. Roerloos bleef hij plat op zijn buik liggen, met alleen een zwaaiende en naar zijn bips wijzende keeperhandschoen. Gelukkig viel het allemaal mee met de bilspier en kon hij de wedstrijd weer voortzetten. Doelpuntloos gingen de mannen rusten.
De tweede helft begon als de eerste met een sterk aanvallend D1 op de helft van de D2. Om een kopie van de eerste helft tegen te gaan, besloot Dirk al snel om het dan maar eens van afstand te proberen. Snoeihard vloog de bal over de kansloze Koen de touwen in en mocht hij voor het eerst de bal uit zijn netje rapen. Niet veel later maakte Gijs zich knap vrij op de kop van de 16 en krulde de bal met veel gevoel en precisie in de uiterste hoek, Koen ook kansloos latend. Hiermee leek het verzet van de D2 gebroken en was het wachten op de volgende treffer van D1, maar die bleef uit. D1 was iets teveel uit op het wel erg mooi te willen doen en vergat de wedstrijd naar een hogere score te tillen en gewoon goed voetballend uit te spelen.
Een spaarzame aanval van de D2 leverde zowaar nog een corner op in de slotminuten. D1 zette de verdediging neer en verwachtte de bal ouderwets hoog voor de pot, maar verrassend werd de bal buiten de 16 gegeven. Derk op zijn beurt zorgde met een fraaie krul voor de aansluiting. Ook hier had de keeper, dit keer Floris, geen schijn van kans.
Aan de kant rekenden we nu toch wel op een laatste jacht door D2 op de gelijkmaker en een inzakkende en verdedigende D1. Maar het tegenovergestelde gebeurde. De 2-1 was voor D1 het sein om nu maar weer eens te gaan voetballen en op te houden met het gelummel. En de D2, tja, die zat er nu toch echt wel door heen. Een corner werd met een schitterende volley door Cas de touwen ingejaagd. En ook Mischa’s goal was een fraaie; een teruggekopte bal van Jordi werd vanuit de stuit prachtig over de keeper heen geschoten. Dat Marnix dit keer toch echt niet op een doelpunt rekende, maakte hij duidelijk in de laatste minuut. Van nog geen 2 meter vrij voor de goal wist hij de bal hoog over te krijgen. Zelf hield hij het op een ‘spanningskrachtveld’ wat zich meester had gemaakt van het doelgebied. Wat hij precies bedoelde (?), de eindstand bleef in ieder geval 4-1.
Van beide kanten werd er goed gevoetbald, veel strijd en inzet en 5 prachtige doelpunten. Laat de competitie maar weer beginnen. D1 komt met HBC, HFC, Schoten, Zwanenburg en Overbos de top van de najaarscompetitie tegen en dit zijn nu juist de clubs waartegen D1 het beste voetbal heeft laten zien. D2 kan met medekoploper BSM uit de najaarscompetitie aangevuld met de voor de D1 oude bekenden; Bloemendaal, D.S.O.V., United Davo en DSS ook vol aan de bak. Dat belooft voor beide teams weer een prima competitie met leuk en spannend voetbal. Ik verheug me er in ieder geval weer op, succes!
Arie
