D1 oefent tegen Edo.

Nu de competitiestart van zaterdag a.s. uit tegen Zwanenburg definitief aan mijn neus voorbij gaat, grijp ik de oefenwedstrijd van gisterenavond maar aan voor mijn gebruikelijke pennenvruchtje.

Laat ik het verslag beginnen met een flauwe woordspeling op ‘n paar bijzonder prachtige voetbalmomenten uit de eerste helft; Wat toverde Rick uit de hoge hoed? Nou net geen loepzuivere ‘Hat(t)Rick’, maar wel twee prachtige doelpunten op rij. Eerstens was daar de gelijkmaker, een harde lage schuiver in het uiterste hoekje rechts en de tweede een prachtig snel geschoten boogbal over de keeper heen. In beide gevallen waren het staaltjes van koelbloedigheid, overzicht en snel handelen. Alleen op de keeper af met twee verdedigers op de hielen en dan scoren. Ga er maar aan staan! Zijn naderende hattrick hing in de lucht, hij kreeg hier en daar ook nog wel de kans, maar helaas wou de bal er niet meer in, tenminste niet van zijn schoen.

Wel konden we van de schoen van Gijs nog het nodige verwachten. Het doelpunt voor rust van onze captain was eigenlijk een soort van hattrick op zich! Pas zijn derde doelpoging binnen 5 seconden werd beloond! In een woud van benen schoot hij de bal tegen de keep, de rebound nogmaals tegen de keep en de volgende rebound dan eindelijk in het net. En dat allemaal op slechts één meter van de doellijn. “Of ie zat?” riep ik vanaf de kantlijn, “Ja!” antwoordde hij met een grijns.

In de rust hingen vaders tevreden tegen de hekken. Beamend knikten de hoofden over rake opmerkingen, evaluaties en verwikkelingen van wat zij gezien hadden, zoals te doen gebruikelijk voor vaders in de rust. En ook de moeders zittend op de trap genietend van het late zonnetje zullen ongetwijfeld de eerste helft op hun eigen wijze geanalyseerd hebben. Tevredenheid alom bij het Alliance legioen!

Wat er in de rust in de kleedkamer gezegd is, weet ik niet, maar helaas hadden onze jongens er ditmaal weinig van opgestoken. De tweede helft oogde rommelig en de omzettingen in de opstelling waren het proberen waard, maar leverde niet het gewenste resultaat op. Er sloop onzekerheid in ons spel, we waren niet meer zuinig op de bal of is het zuinig met de bal? En ook leken we wat opgebrand en moe! Alsof Edo het rook, vielen zij aan zoveel, zo vaak en daar waar mogelijk. Rechts naast ons, wat verderop aan het hek klonk gejuich van het Edo publiek; 2-3. Over beide penalty’s (1^e helft Edo / 2^e helft Alliance) viel wat te zeggen, maar de scheids kan hem geven en dat deed hij. En zo bracht Gijs de marge terug naar twee doelpunten; 4-2. Veilig, dachten we, maar daar lag 4-3 alweer in het netje. Op 2 meter buiten de 16 voor het vijandelijke doel, keken zowel Gijs als Dirk vragend op naar de zijlijn. Ik (waar bemoei ik me eigenlijk mee) riep; ‘Dirk’, maar Arny riep; ‘Gijs’ en de coach heeft immer gelijk, zo bleek ook nu. Dirk droop af, Gijs kwam, nam, schoot en krulde de bal over de muur, over de keeper, maar niet over de lat! Om de hoon voor te zijn riep ik in de gauwigheid; “prima afgebleven Dirk”.

Op het bord stond nu 5-3 en er hoefde niet meer afgetrapt te worden, de benutte vrije trap was tevens het einde van de wedstrijd. En zo haalde Gijs dan de hattrick binnen die Rick moest ontberen!

Jongens succes zaterdag, Arie

noot; Men spreekt van een 'officiële', 'echte', 'zuivere' of 'onvervalste' hattrick indien een speler driemaal scoort onder de strikte voorwaarde dat de doelpunten in één helft gescoord worden zonder dat er een doelpunt van een andere speler tussendoor is gemaakt.