Verslagen 07/08 t/m 30 dec
| Op deze pagina: |
F1 verliest weer van Hoofddorp F2: 2-3 |
Op zoek naar een ouder verslag? |
Ook een wedstrijdverslag? |
Verslagen '07/'08 Archief
Verslagen t/m 30 december:
Haarlem, 30 december.
Terwijl een groot deel van Alliance met het hoofd tussen de kerstballen en oliebollen zit leverde de D1 de afgelopen dagen in de Sporthal van Olympia Haarlem een prestatie van formaat door na een fantastische reeks wedstrijden ongeslagen de titel op te eisen. De titel werd veroverd een zinderende eindstrijd, waarin na 2 x 15 minuten de D1 van de organiserende vereniging werd verslagen met 2 – 1.
Na een snelle analyse van onze poule-indeling op vrijdag 29 december leken DSS en HBC de zwaarste concurrenten, dus toen de scheidsrechter om 9.15 onze eerste wedstrijd affloot bij een stand van 2-1 in ons voordeel, had ik meteen al een goed gevoel. Door deze eerste winst tegen concurrent DSS lag de weg naar succes volledig open. In de volgende 2 wedstrijden tegen RCH (3-0 winst) en DSK (5-1 winst) steeg het nivo van het veldspel (wat kunnen ze toch lekker voetballen!) en groeide het zelfvertrouwen van de ploeg.
We waren er dus helemaal klaar voor om in de 4de wedstrijd de strijd aan te binden met het tot dan toe ook nog ongeslagen HBC. Het eerste deel van de wedstrijd ging de strijd gelijk op en waren er weinig kansen, maar nadat het ons lukte om de eerste goal te scoren was de wedstrijd eigenlijk beslist. Alliance kreeg de overhand en de score werd snel uitgebouwd naar 3-0!.
Ook in onze laatste partij van die dag tegen Stormvogel-Telstar bleven we fantastisch voetballen en wonnen we eigenlijk heel simpel met 5-1 ! Ongeslagen geplaatst voor de finale met een doelsaldo wat er wezen mag (18-2)
Zondag 30 december de finale met Olympia als tegenstander. De D finale is de eerste wedstrijd van de dag, daardoor is de tribune helaas nog niet helemaal gevuld. Maar als er uit de luidsprekers een gladiatorachtige muziek schalt ten teken dat we gaan beginnen gieren de zenuwen een aantal door de keel. Dat wordt er niet beter van als vervolgens de speaker alle spelers 1 voor 1 voorstelt en naar de middenlijn roept (heel leuk georganiseerd allemaal!) Als de wedstrijd eenmaal begonnen is blijkt dat de ploegen goed tegen elkaar opgewassen zijn en het wordt behoorlijk spannend. Een paar minuten voor het einde van de eerste helft (we spelen 2x 15 minuten) komen we op voorsprong en tot de rust blijft dit zo. De 2de helft blijft het spelbeeld gelijk, wat kleine kansjes over en weer. Maar wij scoren 2-0! Die is binnen denk ik even, maar dat is een beetje te snel, want Olympia scoort praktisch meteen tegen, 2-1! Als dan een paar minuten later Olympia een penalty krijgt (3de corner) doemt er opeens het beeld van een beslissing via een strafschoppenserie in mijn hoofd op. Maar ook nu blijkt maar weer hoe goed Anton kan keepen, hij redt de strafschop! Even later is het afgelopen. Een joekel van een beker en wat een fantastische manier om het jaar af te sluiten.
Maar wie zijn nu de spelers die gezamenlijk deze 6 wedstrijden wonnen 18 doelpunten maakten en er maar 3 tegen kregen. Elke wedstrijd hebben ze laten zien dat ze voetballen kunnen, maar ook willen knokken als het erom gaat! Daar komen ze: Anton Kuik, Jeroen van den Hoek (niet op de foto), Jaap Scholten, Gijs den Boer, Alec Blanckenburg, Steven Olie, Dirk Groeneveld, Joost Lagerweij.
Igor klasse dat je elke seconde erbij was als supporter!
Arny
Ik kom daar in mijn “tip van de week”op terug. Uit een dergelijke situatie kwam de gelijkmaker. Twee aanvallers van ons stonden met de bal erg dicht bij elkaar. Kregen de knikker door een ietwat afwachtende houding van beiden niet lekker onder controle. Een verdediger van DSS greep in, maar tikte bal bal te ver voor zich uit in de voeten van de vrijstaande Ricky. Die nam een paar passen en schoot in de verste hoek de dik verdiende gelijkmaker binnen. 1 – 1. We kwamen nog erg dicht bij een voorsprong. Maar ja, de lat ze hadden vandaag wat lager gehangen, denk ik. Na de rust ging DSS erg fanatiek uit de startblokken.
Ze moesten en wilden winnen. Eerlijk is eerlijk. We zijn vaak door het oog van de naald gekropen. Daarbij wil ik ook het uitmuntende keepen van Joris noemen. Hij was in grootse vorm en liet zich niet verrassen en stopte de bal soms met een mooie safe. Na de eerste stormlopen ging het bij ons ook weer beter lopen. Er kwamen mooie kansen, die soms door te gehaast schieten naast of in handen van de keeper gingen. En jawel, ook hebben we weer een keer op de paal geschoten. Het was weer een fantastische wedstrijd. De uitslag vond ik terecht. Maar of de beide ploegen er wat mee opschieten, hangt erg af van de uitslagen van de anderen in de poule.
Tip van de week: Als iemand van ons de bal heeft, dan moet de andere speler van ons de ruimte zoeken en aanspeelbaar zijn. Weglopen, dus !! Te vaak blijft men soms met de bal met z’n tweeën of zelfs met z’n drieën op een kluitje staan. De bal kan dan niet goed weg of aangespeeld worden, wat vaak tot balverlies leidt. Bij een aanval van ons altijd ruimte maken, de breedte in. Lastig te verdedigen. Verdedigend maakt je het speelveld juist weer kleiner.
Nederlandselftal (ik meen dat het Theo Reitsma was). Nou, dat geldt absoluut voor
onze F2.
Na de 4-0 zege tegen Olympia Haarlem mag de F2 zich kampioen noemen. Maar liefst
negen keer op rij ongeslagen is een serie om trots op te zijn. De 4-0 kwam overigens niet gemakkelijk tot stand. In de rust stond het nog 0-0 (en dat met "kinderchampagne", bekers, bloemen en spandoeken in de achterbak van de auto's) en de beste kans op een goal was eigenlijk voor Olympia. Quirijn redde zijn team met een geweldige aktie van de achterstand (iets wat hij in de 2e helft nog een keer moest doen).
In de rust werd er besloten om er nog een schepje bovenop te doen en de trainingen van Frank en Michel nog beter in de praktijk te brengen. Joël, Wesley en Tijn hielden de boel achter met veel inzet dicht en Jonte en Robbie gingen op het middelveld de boel een beetje opjagen. Hierdoor kwamen er meer kansen. Via passes van de 2 Bassen (Roos en van Geuns) werd de F2 gevaarlijker en uiteindelijk kon Robbie de score openen. Een schitterende goal van Tim (2-0) deed de toeschouwers (en coaches Marcel en Paul) opgelucht ademen.
Toen Robbie ook nog voor 3-0 zorgde, durfde een enkele ouder zelfs al naar de
achterbak van de auto te lopen. De bekroning van een super seizoen kwam er via een magnefieke aktie van Jonte. Hij speelde 3 à 4 spelers uit en schoot prachtig in,
4-0. Toen de scheidsrechter affloot, dook de hele ploeg op elkaar. Ze maakten een
lange sliert en als een echte eredivisieclub, die net kampioen van Nederland was
geworden, renden ze zo het veld op en neer. Na de penalty's en de uitreiking van de bekers en de bloemen werd er nog even geposeerd voor de toegestroomde fotografen.
Daarna was er gebak, kinderchampagne en waren er speeches (waarin ook de trainers werden bedankt) van de begeleiders en van het bestuur van Alliance. De club bood spontaan alle F2 spelers een AA en Chips aan. Iets wat zeer werd gewaardeerd. Iedereen realiseerde zich dat kampioen worden iets speciaals is en dat je je die gebeurtenis over 30 jaar nog steeds zal herinneren.
We kijken nu al uit naar de nieuwe indeling van de competitie. Het zal ongetwijfeld
een zware kluif worden, maar dat is juist heel leerzaam. Voorlopig even lekker met
de kerst genieten van de beker op de kast!! Wordt vervolgd............
HBC is in de F altijd een prettige tegenstander. Dat bleek ook vandaag weer toen Teun na 59 seconden scoorde. We hadden afgesproken dat er binnen 1 minuut gescoord zou zijn en daarmee was de toon wel gezet. Veel goede aanvallen en mooie combinaties rolden op het HBC-doel af. Hun keeper greep een paar keer aardig in totdat Teun voor de tweede keer een voorzet van Mattijs afrondde. Net voor rust zette Nils met een prachtig hoog afstandsschot de 0-3 op het bord. De nul kwam niet in gevaar, vooral omdat de achterhoede met de wedstrijd beter verdedigt EN beter opbouwt. Jurgen had niet heel veel te doen. Absoluut hoogtepunt vond plaats tijdens de penalties toen hij een keihard schot uit de hoek ranselde. Thomas en Marijn kopten, schopten en renden alle gaten dicht en als de een in de problemen kwam hielp de ander (of Jesse stak een handje of – vooral – een slidend been toe). Jesse, maar soms ook Marijn of Thomas schoven goed mee naar voren, waardoor Nils minder eenzaam over het middenveld pendelt. Nils krijgt daardoor meer rust en liet deze wedstrijd zien dat ook hij prachtige passes in huis heeft.
In de tweede helft helft werd er nog beter gecombineerd. Mattijs en Teun glipten keer-op-ker langs hun verdedigers en Youri onderscheidde zich door een paar puntgave assists, vooral die met zijn linkerpootje op Jesse en Mattijs (0-6 en 0-7). Daarvoor had het dynamische duo Nils en Teun de stand al opgevoerd naar 0-5. Het slotaccoord was voor Youri, die na weer zo’n mooie aanval, die werd besloten door een slim tikje van Nils, die met buitenkantje rechtervoet de 0-8 liet aantekenen.
Het werd een zware, adembenemende pot. We hebben de F1 echter nog nooit zo goed zien opbouwen als vandaag. Jurgen keek iedere keer goed welke verdediger vrij stond en om de zaak niet te voorspelbaar te maken schoot hij af en toe ook goed uit.
Thomas en aanvoerder Marijn verdedigden goed en bouwden op als nooit te voren. Dat lukte steeds goed omdat Teun en Mattijs (die een keer van flank gewisseld waren) zich goed aanboden. Vanuit het midden zette Jesse ook al zijn talent in om het spel te verdelen. Hij buffelde fantastisch en won net als Thomas en Marijn bijna al zijn duels. De mooiste aanval van de wedstrijd begon ook bij Jesse. Na een uitrol van Jurgen bereikte Jesse Nils die ineens kaatste op Mattijs. Die stuurde Youri als een hazewind langs de lijn en zijn voorzet kwam net niet bij Teun terecht. Want de VVC-verdedigers gingen fel voor iedere bal. Dat leverde voor ons problemen op. Het waren stevige, hard spelende jongens (net als Hoofddorp F2) en daar hebben wij het lastig mee.
In de tweede helft zette Nils er nog een tandje bij. Hij was net ziek geweest, zag nog wat bleek maar hij toonde weer zijn jagershart en beschikte over ijzeren longen. Voorin kregen we iets meer kansen en Youri maakte op karakteristieke wijze (in drie pogingen; de aanval is bij hem nooit afgelopen) de gelijkmaker. Het spel golfde op-en-neer en uiteindelijk was VVC de gelukkigste toen – na een goede VVC-aanval – Thomas in een uiterste reddingspoging de bal in eigen goal werkte. Maar als we zaterdag weer zo spelen dan zullen we zeker winnen.
Je verwacht van mannetjes van gemiddeld 8 jaar, dat ze wel eens een uitglijer maken. Nou die van ons waren het afgelopen zaterdag nog even niet van plan. Ook Concordia moest er aan geloven. Dankzij goed keeperswerk van Quirijn kregen we wederom geen doelpunten tegen. Joël was achterin ook weer ijzersterk, hij speelde als Jaap Stam in zijn beste dagen. Mede door de steun van Tijn en Wesley kreeg Concordia eigenlijk bijna geen kansen. Voorin wisselen Bas Roos, Jonte, Robbie en Bas van Geuns dat het een lieve lust is van positie. Met zijn allen aanvallen is er niet meer bij , er wordt steeds beter gekeken wie er wel en wie er niet naar voren kunnen gaan. Het beste oog voor de kansen op een doelpunt had deze keer Tim. Hij scoorde maar liefst 3 keer. De één nog mooier dan de ander. Ook beeldschoon was het leggertje op Tijn, bij een corner, die hij vervolgens fantaaaaastisch inschoot. Robbie ( 1 doelpunt) en Bas Roos ( 2 doelpunten) zorgden voor de fraaie eindstand van 7- 0. Met nog drie wedstrijden te gaan en 6 verliespunten minder dan nummer twee, begint het nu toch wel heel serieus te worden. Enfin, als de blaadjes koffie op tijd blijven doorkomen en de Wickeymoeders niet verzaken, dan komt het vast wel goed.
Omdat er geen banken aanwezig waren, kon het publiek uit enthousiasme er niet op gaan staan. Want we zagen een fantastische wedstrijd tussen twee gelijkwaardige tegenstanders. Niet van lichaamslengte. Gemiddeld waren de RCH’ers een halve kop groter en soms daarmee bij een duel in het voordeel. Kansen kwamen er over en weer. In de eerste helft blonk Alliance uit door goed combinerend aan te vallen. Het was smullen geblazen. Erg mooie pass’jes werden afgegeven. Vooral door de altijd actieve Jesse, die vanuit de linkerkant van de achterhoede zeer opbouwend het team stimuleerde. Maar ook Max , Elvis en Waldo zorgden voor goed verdedigend werk en veel aanvoer naar de voorhoede. Die aanvoer werd soms onderbroken door de RCH’ers, die erg goed waren in het onderscheppen en het aannemen/controleren van de bal. Door het goede combinatiespel van onze boys sneden we toch vaak door hun verdediging heen. Helaas voor ons hadden zij een sterke keeper op de goal staan, waardoor het maar niet lukte een treffer te plaatsen. Daar tegenover stond onze eigen keeper, Joris. Hij wordt met de week sterker. Mede door zijn goede oplettendheid wist hij zijn doel schoon te houden. De stand met de rust stond het nog steeds 0 – 0. De tweede helft leek aanvankelijk een kopie van de van de eerste helft worden. De aanvallen van de tegenstander werden echter steeds sterker. Wellicht, dat het conditioneel bij een paar spelers van ons wat minder werd. De nul werd gehouden, mede door een paar spectaculaire reddingen van Jeroen. Helaas ging het in de laatste 10 minuten dan toch mis. Na een mislukte aanval van ons, volgde een tegenaanval op rechts met slechts één verdediger in de buurt en een volkomen vrijstaande aanvaller op links voor ons doel. Die speler werd dan ook aangespeeld. Onze verdediging was helaas nog niet terug. Het werd 0 -1. We gingen massaal in de aanval. Kans op een gelijkmaker hing in de lucht. Maar zoals het zo vaak gaat, bij een tegenaanval kregen we dan toch nog de 0 - 2 om de oren. Het was nog een luckytreffer ook. De bal werd in het eigen doel gewerkt. Dat is helaas soms het lot van een verdediger, die ook nog een uitstekende partij stond te voetballen en onpasseerbaar leek. De mening van de supporters was unaniem. Een gelijkspel had een mooier beeld van de wedstrijd weergegeven. We hebben genoten. Jongens, bedankt !! Tip van de week: Veel pass’jes kwamen achter de man, zodat de snelheid uit de aanval ging. De aangespeelde speler moet dan altijd sterk inhouden om de bal alsnog op te kunnen pikken Dus altijd vóór de man aangeven en de snelheid er in houden. Een stilstaande speler echter in de voeten spelen, tenzij hij het anders aangeeft.
Bloemendaal - Na het onverwacht grote verlies van de vorige week was het maar de vraag hoe de jongens van Alliance deze domper te boven waren gekomen. Coach Michel deed er alles aan om in Bloemendaal de afhangende koppies weer omhoog te krijgen. Direct na de aftrap ging Alliance er daarom weer vol in en dat had dit keer het gewenste effect. Bloemendaal kreeg met 2-1 klop in een zwaarbevochten duel. Hoe voorkom je dat je wekelijks 7 doelpunten om je oren krijgt? Het antwoord daarop van Michel liet niets aan de verbeelding over. Achterin moeten minimaal twee spelers van Alliance blijven hangen om altijd de voorhoede van de tegenstander te kunnen afstoppen. En om voorin dreigend te zijn kreeg Ties wederom de opdracht om zijn klasse in het strafschopgebied uit te buiten. De wedstrijd begon goed voor Alliance. Alle jongens probeerden kort op de tegenstander de bal af te pakken en vervolgens zo snel mogelijk bij het doel van Bloemendaal te komen. Dat lukte prima. De spelers met een goed schot in de benen deden de nodige doelpogingen. Lars was er een paar keer heel dichtbij maar zijn schoten misten net de nodige precisie. Finn had naast een goede traptechniek ook steeds de juiste richting, maar zijn pogingen werden door de solide verdediging van Bloemendaal gepareerd. Ook Jasper liet zich gelden met een paar keiharde trappen die gepaard gaan met een gevaarlijk dof geluid. Opvallend genoeg was het niet een harde trap maar een lob over de keeper heen waarmee Jasper onhoudbaar de 1-0 binnenschoot. En Alliance bleef doordrukken op de helft van de tegenstander. Mees had een paar prachtige schijnbewegingen en hakjes waarmee hij de verdediging van Bloemendaal volledig op het verkeerde been wist te zetten. Achterin bij Alliance waren er een paar mooie reddingen van keeper Jesse. Bij de diverse counters van Bloemendaal liepen Lou, Tijn en Finn de benen uit hun lijf om de spitsen te stuiten. Toch kwam Bloemendaal er een keer goed door en wist een van hun uitstekende spitsen de stand gelijk te trekken, 1-1. Alliance was de enige ploeg die volop ten aanval ging en het meeste aanspraak op de winst mocht maken. Talloze corners leiden tot scoringsmogelijkheden maar het geluk was daarbij steeds aan de zijde van Bloemendaal. In de rust stond er het nodige zweet op de rood aangelopen hoofden van de jongens van Alliance. Ook in de tweede helft bleef Alliance F8 op ramkoers. De gevaarlijkste spits van Bloemendaal met de gele schoenen werd als een horzel gedekt door aanvoerder Justus. Deze jongen kwam er in het vervolg van de wedstrijd niet meer aan te pas. En Alliance bleef maar schieten. Het onvermijdelijke doelpunt kwam er na een poeier van Jasper die op de paal terecht kwam. De terugkomende bal werd netjes door Ties in het doel geschoten, 1-2. In de slotfase waren alle mannen vermoeid en ontstonden er nog een paar gevaarlijke situaties voor het Alliance-doel. Er hadden er zo nog maar twee kunnen invliegen. Maar het geluk was deze week wel aan de kant van Alliance. De winst was binnen en de jongens konden met opgeheven hoofd aan het afsluitende penalty-schieten beginnen. Rob Broek
Alweer een heerlijke voetbaldag afgelopen zaterdag, niet te veel wind, geen regen en niet te koud. Het is een prachtige najaarscompetitie want dit is al de zoveelste zaterdag met dit mooie voetbalweer op rij. Op het menu de topper Bloemendaal E3 tegen onze E3. Gelijk aantal punten, Bloemendaal een wedstrijd minder gespeeld. De E3 is nog ongeslagen in deze competitie maar heeft al wel drie keer gelijkgespeeld. Opnieuw moesten we Sytze missen, die tandenknarsend thuis zat vanwege bronchitis. Ook Koen begon niet helemaal fit aan de wedstrijd. De start van de wedstrijd liet al zien dat dit een lastige partij zou worden. Bloemendaal was vooral fysiek sterker (alhoewel het op één na eerste jaars waren, wij willen ook dat ontbijt!), en met een paar handige en snelle jongens voorin. De eerste acties waren dan ook voor Bloemendaal. De spits liet een paar keer zijn hielen zien aan Teun en schoot gelukkig ongevaarlijk op het doel. Folkert had het deze wedstrijd ook moeilijk want hij speelde tegen een echte nummer 10, die in het midden bleef hangen, wachtend op zijn kans. Wanneer Folkert dan in de buurt van de bal is (zijn favoriete plek), moet hij heel wat meters lopen wanneer de Bloemendalers toch deze vrijstaande nummer 10 kunnen vinden. Op dit soort momenten gaat Teun bovendien achteruitlopen richting goal in plaats van vooruit naar de spits. Hierdoor krijgen de spits en de nummer 10 tijd om aan te nemen en kan er geschoten worden op goal. Dat gebeurde ook een paar keer, wat direct gevaar opleverde. Uiteindelijk leidde het tot de verdiende 0-1 voor Bloemendaal. Alliance probeerde daar goed positiespel tegenover te zetten. Dat lukte gaandeweg de eerste helft steeds beter. Onder impuls van een in vorm zijnde Hugo (vorige week 2 keer gescoord) werd opnieuw een aanval opgezet. Hugo paste naar Jelmer, die Moriaan door een wirwar van verdedigers vond (ik zag ook weer een paar fraaie één-tweetjes tussen deze heren). Moriaan versnelde en schoot kruislings knap de 1-1 binnen. In deze fase kreeg Alliance het betere van het spel. Prima combinerend van achteruit kwamen goede aanvallen tot stand. Na weer zo’n combinatie vond Moriaan met een handig steekpasje Coen die je niet alleen voor de keeper moet zetten, 2-1. Dit was een beloning voor een sterke eerste helft van Coen, waarin hij zijn mannetje opzocht, en de duels aanging tegen jongens die een kop groter zijn. Ga zo door Coen! Ook na de rust waren de eerste 10 minuten voor Alliance. Folkert die Jelmer een paar keer diep stuurde, waarna de schoten werden gepakt door de goede keep van Bloemendaal (zo’n hangende 10 verdedigt natuurlijk niet mee en dat heeft zijn voordeel). En ook Moriaan die kaatsend en passend medespelers vrij zette voor de goal. De 3-1 hing in de lucht. En we hadden hem ook al geteld toen na passes van Coen en Moriaan, Jelmer vrij voor de goal kwam. Jelmer is echter op zijn best als hij drie verdedigers om zich heen heeft, die aan zijn shirtje hangen met ook nog een hobbelende bal in de buurt. Maar een bal op maat vijf meter voor de keep wanneer je ook nog eens rustig tot 10 kunt tellen, nee dat is veel moeilijker! Jelmer maaide dan ook half over de bal heen. Ook bij een paar andere kansen wachten we net te lang met schieten of waren de sterke en grote Bloemendaalse verdedigers toch gewoon eerder bij de bal. Bloemendaal kwam weer opzetten. Ze werden steeds gevaarlijker. Ondanks dat Teun de bal als Japie Stam wegkopte en Koen mooi elegant verdedigde en onze razendsnelle rechtsback Hugo regelmatig de deur dichtgooide, bleven de oranjewitten op onze goal afstormen. Remco was echter vandaag niet van plan mee te doen aan een gelijkspel en had een paar zeer fraaie reddingen. Tot 2 keer toe won hij zelfs een 1 tegen 1 duel met een doorgebroken spits. Maar toen de spits besloot 1 meter voor de achterlijn vijf meter links van het doel een “Van Basten” (over de keeper in de rechterhoek tegen de zijkant van het net) te maken was zelfs Remco kansloos. Knappe goal van Bloemendaal 2-2. De toeschouwers smulden. In de laatste vijf minuten golfde het spel nog heen en weer. Kansen voor Bloemendaal werden afgewisseld met kansen voor Alliance. Koen kreeg ook weer meer vertrouwen in de knie en trok nog mee ten aanval, maar kwam er net niet door. In de laatste minuut onderschepte Folkert de bal op het middenveld en met een laatste krachtsinspanning omspeelde hij twee man en paste naar Moriaan. Moriaan schoot de bal op doel maar tegen de binnenkant van de paal en vervolgens tegen de keeper zijn rug die hem nog net voor de doellijn greep. Oehs en aahs klonken vanaf de zijkant. De Scheids floot af. 2-2 een geweldige match met een terechte uitslag. Alleen zijn we nu afhankelijk van Bloemendaal om nog kampioen te kunnen worden.
Omdat VVC sinterklaasverplichtingen had moesten we snel een andere tegenstander opsnorren. Dat werden de mannen van Spaarnwoude. En wel de E1. Hierdoor speelde onze Teun van 7 jaar tegen mannen die 3 jaar ouder waren. Uiteindelijk werd dat de eerste helft wel zichtbaar met een ruststand van 4-0. Spaarnwoude speelde pittig, maar niet gemeen, maar Mattijs had bijvoorbeeld te maken met een tegenstander die 20 kilo zwaarder was. Toch kwam Mattijs hem vaak genoeg voorbij; hij speelde geweldig, met een leeuwenhart. Eigenlijk bleef alleen onze commando Youri fysiek overeind. Hij overdreef daarbij soms een beetje en wij hopen allen dat Zwarte Piet niet gezien heeft hoe hij een enorme Spaarnwoude-reus lanceerde. Achterin waren onze jongens een beetje onder de indruk van een langharige pingelaar, die er af en toe een soepele akka uitgooide. Eigenlijk golfde het spel op en neer, maar zij schoten hem er wel in en wij niet. In de tweede helft waren Frank en ik zwaar onder de indruk van de moed van de F1. Bij een 0-4 achterstand weer enorm in de aanval gaan. Wellicht hadden we ook wat moeite met de iets zwaardere E-bal? In ieder geval misten Mattijs, Youri, Teun en Nils wat kansen, die ze er normaal makkelijk inschieten. Het werd zelfs 5-0 en nog gaven ze het niet op. Na een doorbraak van Youri, zette hij zo scherp voor op Teun dat de keeper de bal in eigen goal duwde. Toen maakte hun keeper een krankzinnig doelpunt via een afstandsschot dat net boven Jurgen onder de lat verdween. Maar wat er ook gebeurde: Jurgen concentreerde zich gewoon weer op de volgende bal! En dat gold zeker ook voor Thomas, Marijn en Jesse. In de tweede helft vochten ze woeste duels uit met de Spaarnwoude-aanvallers. De langharige pingelaar kwam er niet meer door! Jongens als jullie tegen HFC zo goed en fel verdedigen worden we alsnog kampioen (*). Nils kreeg nog een beloning voor zijn energiek spel: hij knalde vlak voor tijd de 6-2 binnen. HFC heeft namelijk van Hoofddorp F1 verloren, dus we zijn ineens weer kansrijk!
Na de fantastische wedstrijd tegen Haarlem van vorige week waren de E1-mannen deze zaterdag wat minder scherp. Ik vond ze niet slecht spelen en combineren, maar waar ze vorige week ieder duel wonnen en net langs de tegenstander speelden, kwamen de mannen van SIZO er nu vaak net met een teen tussen. Er liepen verder ook nog wat ruwe bonken tussen, zodat er een wat rommelige strijd ontstond. De E1 domineerde overigens wel de hele wedstrijd en de 1-0 voorsprong – weer zo’n streep van Sem – was zonder meer verdiend. Even later trof Tristan net het doel. Scheidsrechter Daan (die weer voortreffelijk leidde) stond goed opgesteld en zag dat de bal over de lijn was. In de 2e helft was hun keeper vrijwel onpasseerbaar. Hij haalde van dichtbij een schot van Mischa uit zijn goal, een paar keer verhinderde hij een goal van Tijmen, Eimert of Tristan en een prachtige vrije trap van Sem tikte hij ook net over. Uiteindelijk wist alleen Mischa (fraaie intikker) te scoren uit een voorzet van Tijmen. Tenslotte redde net de onsportiefste speler van SIZO de eer toen hij vlak voor tijd – overigens zeer knap – doorbrak. (3-1)
Toch wel een beetje meer gespannen dan normaal, trokken spelers, ouders, coaches en de vaste aanhang van de F2 naar Alliance voor de (misschien wel) beslissende wedstrijd tegen de "koninklijke".
Alliance had weliswaar drie verliespunten minder dan HFC, maar in de beker werd met 4- 1 verloren. Een half uur voor de wedstrijd aangekomen op Alliance, zagen we dat de tegenstanders de doeltjes al neergezet hadden en dat ze al aan het inspelen waren. Oeps. Gevoelsmatig sta je dan al met 1-0 achter, maar daar dachten "onze jongens" anders over.
De eerste 10 minuten stond de verdediging (Wesley, Joël, Tijn) als een huis. Op het middenveld veroverden bij balverlies, Bas Roos, Robbie en Bas van Geuns onmiddellijk de bal en speelden soepel de bal rond. In de aanval was Tim al direkt gevaarlijk. De score werd geopend door Bas (Roos), die zijn directe tegenstander al 5 x had gepoort, met een prachtig schot. Toen ook Jonte het middenveld kwam versterken, was er voor HFC geen houden meer aan. Voor rust scoorden Robbie, Tim en Jonte allen nog een keer, waardoor we met een 4- 0 voorsprong met de rust, richting "Wickey moeder van de dag" Natascha konden gaan.
Langs de lijn ging het tweede blaadje koffie reeds rond (voor champagne was het te vroeg), maar de coaches waarschuwden de toeschouwers en spelers voor onderschatting. Dat dit niet helemaal onterecht was, bleek uit het feit dat beide teams nog één keer scoorden. (Prachtig ingeschoten penalty van Jonte) Hierdoor werd de eindstand een afgetekende 5-1 overwinning voor Alliance. Met nog 4 wedstrijden te gaan is het gat met de directe concurrentie 6 punten en deze moeten nog tegen elkaar. Uitbundig werd dit feit gevierd met nog een blaadje koffie langs de lijn bij de F1, waarin twee van de F2 konden invallen (Jonte en Robbie).
Complimenten F2 ; heel goed gevochten ( met veel inzet ) en daarnaast ook nog eens goed de posities bezet gehouden en als team lekker samengespeeld.
Volgende week Concordia thuis..............................we kunnen niet wachten.
Bennebroek - Voorafgaand aan de wedstrijd tegen BSM was er een ding duidelijk: deze
ploeg had héél veel doelpunten gemaakt in de voorgaande wedstrijden. Van enige
onderschatting was dan ook geen sprake. Na even kort op het veld van BSM in
Bennebroek een balletje te hebben getrapt nam Michel de posities van de jongens
door. Iedereen wist precies waar hij moest staan en wat er moest gebeuren.
Desondanks kreeg de wedstrijd in de tweede helft een dramatische wending: Alliance F8 ging met 7-1 onderuit.
De opdrachten werden in het eerste gedeelte van de wedstrijd goed uitgevoerd. Bij
aanvang leidde dit direct tot een enorme druk van Alliance op het doel van BSM. Er kwam een aantal corners op rij waarbij bij de vierde Lars akelig dicht bij een
doelpunt kwam. Zijn schot ging echter rakelings naast. Alliance onderscheidde zich
ten opzichte van de afgelopen weken met vele mooie passes en goed samenspel. En er werd vanaf het eerste fluitsignaal strijd geleverd.
Hoewel de ploeg van BSM bestaat uit een paar grote en sterke jongens liet Alliance zich zeker niet wegdrukken. De pot was behoorlijk fel. Van Alliance zijn bijvoorbeeld Finn en Tijn absoluut niet bang om het duel op te zoeken. En mannen als Justus, Lou en Mees zijn geboren mandekkers. Ties bleef in het begin van de wedstrijd lekker voorin hangen, toonde zich ook daar een goede balafpakker en leidde daarbij een aantal gevaarlijke situaties in. Jasper op rechts en linkspoot Lars vanaf links proberen beiden steeds vanaf de zijkant hun snelheid uit te buiten. Na iets dat het midden hield tussen een voorzet en een schot maakte Jasper met het nodige geluk de 0-1.
De aanwijzigingen vanaf de zijkant werden vervolgens nauwelijks gehoord. Daan schreeuwde zich schor om zijn wissels voor elkaar te krijgen. En dat BSM ook nog eens twee Larsen in het veld had naast die ene van Alliance had een vervreemdend effect op de argeloze toeschouwer. Want welke Lars moest nou wat doen? Na een goed uitgevoerde counter van BSM scoorden zij beheerst de 1-1. Een mislukt schot van een BSM-speler trof een teamgenoot vol in de maag.
Beide spelers kregen het daarna nog een tijdlang aan de stok waardoor je bijna het idee had naar een wedstrijd van Ajax te kijken. BSM werd vervolgens sterker en sterker en het werd duidelijk dat deze wedstrijd nooit gewonnen zou kunnen worden door Alliance. Na weer een sterke counter was het Finn die met een sprint nog net de bal kon wegtikken voordat de speler van BSM tot een schot kon komen. Een ongelukkige uitworp van Lars net voor de rust werd gevolgd door een zuiver geplaatst schot van een BSM-speler, 2-1.
In de rust was er een speler van BSM die zich eventjes kwam luisteren wat er bij de mannen van Alliance voor aanwijzigingen werden gegeven. Natuurlijk moest die rap vertrekken. Justus die al wat ziek aan het duel begon liet de tweede helft aan zich voorbijgaan. De tweede helft is daarom door uw trouwe reporter (vader van Justus) opgetekend vanuit de ervaringen van Daan. Alliance was in de tweede helft zeer ongelukkig in de afwerking.
De iets oudere jongens van BSM hadden daarnaast veel meer ervaring en buitten dat goed uit. Bij de diverse aanvallen van BSM zetten zij de verdedigers van Alliance met de nodige schijnbewegingen op het verkeerde been. Al met al werd het een monsterscore van 7-1. De jongens van Alliance hadden dat absoluut niet verwacht en dus was dit na afloop slikken en afreageren. Voor het eerst een groot verlies incasseren is niet gemakkelijk. Maar eerlijk is eerlijk: er zat zaterdag niet meer in. Op de training komende woensdag gaat Daan er alles aan doen om ervoor te zorgen dat iedereen er weer staat bij de match van komende zaterdag.
Rob Broek
Tegen het laaggeplaatste DSK zou het een makkie moeten worden. Zeker met Ricky Stoete, met zijn eerste wedstrijd na zijn terugkeer uit Engeland, in de gelederen.
Haarlem - In de zesde wedstrijd van het seizoen heeft Alliance F8 alweer de vijfde overwinning binnen. Basis voor winst waren de opgestroopte mouwen, de steeds betere traptechniek en de opdrachten van coach Michel die wekelijks beter worden uitgevoerd. Zaterdag werd er ook weer heel wat afgebruld langs de zijlijn. En met kreten als "let op", "ga door" en " weg die bal" kunnen de jongens van Alliance blijkbaar goed uit de voeten.
Het publiek kreeg een lekkere pot voetbal voorgeschoteld. In het begin was het een spannende en gelijkopgaande strijd. Aanvoerder Lou wist een snoeihard schot vakkundig uit de goal te houden. Gelukkig voor zijn vingers had hij daarbij een paar echte keepershandschoenen aan! Ook Tijn, Finn en Justus toonden met temperament hun klasse in het verdedigende werk. De 1-0 kwam vroeg in de wedstrijd uit een corner die door Lars via een speler van DSS in het doel belandde. Het was weer Lars die na druk van de kant van Alliance met een pegel de 2-0 binnenschoot. In de rust was de voorsprong aanleiding voor wat grappenmakerij. Alle jongens werden getest op het zwetende voorhoofd. Daan leerde vervolgens nog een nieuw maniertje om het maken van doelpunten te vieren: allemaal op de knieën en dan een treintje vormen.
Ook in de tweede helft zat Alliance er fel op. DSS werd wel steeds sterker en was een paar keer gevaarlijk dicht bij een doelpunt. Een knalhard schot werd goed door keeper Jesse gestopt en een onhoudbaar schot van DSS kwam gelukkig op de paal terecht. Uit een gevaarlijke uitbraak, waarbij de verdediging van Alliance niet vrijuit ging, ontstond de 2-1. Daarna kreeg Finn de opdracht de verdediging te organiseren, iets dat hem goed afging. Ook Jaspers grote inzet werd beloond met een goal. Hij pakte de bal met een felle beweging af van een DSS-speler en poeierde hem zonder te aarzelen achter de keeper, 3-1. Daarna kwamen er nog een paar mooie aanvallende acties van Alliance. Lars ging een keer schitterend links langs een paar spelers heen. En een mooi geplaatst schot van Jannus werd door de keeper nog net met de vingertoppen tegengehouden. Een niet al te hard schot van Ties rolde alsof het een biljartbal was via de paal en de rug van de keeper tergend langzaam over de doellijn, 4-1. En dat was tevens de eindstand.
F2 te gast bij Soccercenter Haarlem en belangrijke overwinning tegen Bloemendaal (2-1)
