MO19-1 Weer 2-2: nu tegen Purmerend

Geïnspireerd door het Nederlands elftal (de heren) leken de meiden te denken. “lekker rustig beginnen, dan wordt het fijn spannend”. Dat leidde er toe dat ik na 25 minuten en een kansloze 0-2 achterstand tegen collega Jan verzuchtte: “ik hoop dat we het onder de 0-5 houden….”. Want de 0-2 was dik verdiend. Purmerend won bijna alle duels had op het middenveld een paar meiden die een goede steek- of dieptepass in de voeten hadden en achterin hadden ze ook wat felle meiden. Kortom, wij werden gefileerd en het was aan de geweldige keeper Amber te danken (die ook in de rest van de wedstrijd excelleerde) dat de score niet verder opliep.

En ineens sloeg het om – net nadat er drie invallers woest het veld instormden. Imke, Dani (zeer actief) en ons Koninkie brachten nieuwe energie. Ineens liep het weer. Jessica werd goed bereikt, zij schudde zich wakker en leverde een prachtschot af dat door hun keeper – dat moet ook gezegd – uitstekend onder de lat werd weggetikt. Daarna profijt van de training-ground! De deze week geoefende cornervariant werd door Luca en Hannah perfect uitgevoerd en Luca schoot via de onderkant van de lat ene en verdedigster raak. Dan hebben we altijd nog onze enigszins dromerige Noa, die soms ineens wakker schrikt en iets geniaals doet. Ook nu weer: een werkelijk goddelijk draaiend dieptepassje precies in de loop van Hannah, die in twee instanties scoorde. Dus ineens 2-2 bij de rust! Die had ik niet zien aankomen (maar dat had ik wel meer deze week).

In de tweede helft hadden wij de eerst 25 minuten veruit het beste van het spel. Verdedigend stond het prima. Aanvoerder Luca liet zien wat er met voorop gaan in de strijd wordt bedoeld en Eef en de uitstekende Sterre (ik kan niet centraal achterin…) waren de baas over hun spitsen. En op rechts ontwikkelt Luna steeds verder; een prima wedstrijd. Roaya en Hannah combineerden naar een mooie kans voor de laatste, maar de bal ging rakelings naast. Een snelle combinatie door het midden met Jess en Koninkie zette Hannelore ineens vrij voor de keeper, maar die kwam net te snel uit. Daar misten wij de kans om de wedstrijd te beslissen, maar hetzelfde konden we zeggen van Purmerend. Die kregen in de laatste tien minuten twee dotten van kansen, maar Eef redde op de doellijn en Amber stond op de goede plek. De wedstrijd eindigde een beetje in mineur doordat in de laatste minuut ons lichtgewichtje Noa op hun – veel grotere - keeper klapte, toen beiden voor de bal gingen. De keeper bleef liggen en Purmerend vond dit een rode kaart…. Jammer dat de verder leuke, spannende wedstrijd tussen twee goede teams – uitstekend gefloten door Arthur – zo eindigde.

Prima pot meiden. Hopelijk zijn pechvogels Uzza en Luca H snel weer op de been.