Gehavende MO17-1 zegeviert in Eindhoven

Keeper Belle nog steeds geblesseerd, Uzza pas aan het begin van de weg terug; Hannelore lijkt de goede kant op te gaan en Noa is zeker aan de beterende hand. Maar geen van allen verwachten we de komende 4 weken terug. En dan hebben we de revaliderende Imke, die vandaag een kleine 25 minuten verdeeld over twee helften mee kon doen. Oh ja, en toe bleken onze centrale verdedigers Pien en Esther ineens op wintersport.

Gelukkig bleken Sanne en Carmen uit de MO17-2 in te willen vallen, Amber is natuurlijk een prima invalkeeper, Lune als laatste vrouw en in 4-4-2 formatie kwamen wij uit de startblokken. Met Eef controlerend voor de defensie en Anna kort achter de spitsen hadden wij het beste van het spel. De zeer actieve Lize raakte met een vlammend schot de paal en een paar keer sneuvelden we net op de rand van het penaltygebied. Dat deed Eindhoven effectiever. Ze braken een keer goed uit en Amber was kansloos. Verder gaf de verdediging de hele wedstrijd vrijwel niets af. De weer uitstekend strijdende Jessica en Luca gaven geen centimeter, ze werden vandaag – vooral de tweede helft – goed aangevuld door Sterre; en met de rugdekking van de vandaag fameuze Lune en de zelfverzekerde Amber (even de spits passeren….) zat het wel snor. Uit een verre uittrap van Amber kwamen we voor rust verdiend op voorsprong. Stuiter-stuiter en een verdediger onder de bal door, waarna Larissa koeltjes lans de keeper tikte.

In de pauze spatte de vastberadenheid er van af: dit gaan we winnen, brulden de meiden. En inderdaad kort na de pauze stuurde Anna Lize weg, die gaf een goede vroege voorzet op Larissa. Die werd door een uitglijdende verdedigster in een zetel voor de keeper gebracht en dat kun je wel aan Laris overlaten: 1-2. Toen was er nog lang te gaan en wij hadden eigenlijk geen wissels, want we moesten Imke voor noodgevallen bewaren. Het was een nek-aan-nek of we de onvermoeibaar dravende Sanne of de dappere Carmen even rust moest geven. Het werd Carmen die zuchtend neerstreek op de bank en na 1 minuut alweer overeind moest omdat Lize geblesseerd van het veld strompelde. Maar alle elf vochten ze als leeuwinnen, ze hielden stand. Geen geweldig goed voetbal, maar fantastisch hoe jullie deze overwinning in de wacht gesleept hebben!