Op zaterdag 3 juni hebben de Alliance 013-1 meiden het Nederlandse Kampioenschap knap binnengesleept. Deze prestatie vond plaats voor een luidruchtige tribune op het hoofdveld van Blauw Wit '34 in Leeuwarden. Door Zoetermeer in de finale met 2-0 te verslaan, hebben de Haarlemse meiden dit prestigieuze VTT Talenten Toernooi met overtuiging gewonnen. Voor vele meiden uit het team is het de 2e achtereenvolgende NK overwinning — vorig jaar won de Alliance O11 meiden het NK ook.

Het begin was niet al te veelbelovend tegen de sterke verdedigende reuzinnen van Oudewater. Beide teams waren zichtbaar zenuwachtig. Wedstrijden van 22 minuten bieden weinig ruimte voor blunders. Daarnaast is de NK eindronde vrij genadeloos. Alleen de poulewinnaars gaan door naar de halve finale. En dat moest worden gespeeld op een knollenveld hielp ook niet.
Terug naar het veld, waar de wedstrijd gelijk op gaat. Al heeft Alliance iets betere kansen, komen de meiden maar moeilijk langs Oudewater's grote verdedigers. Met 19 minuten en 58 seconden lijkt de wedstrijd in een gelijkspel te eindigen, als Oudewater de laatste aanval inzet. Hun rechtsbuiten speelt zich vrij en gaat direct op keeper Mara af. Nee hè, niet alweer een tegendoelpunt in de laatste seconde! Maar als ze de 16 meter ingaat, fluit de organisatie alle 4 wedstrijden tegelijk af. De rechtsbuiten gaat natuurlijk gewoon door en 3 seconden na het eindsignaal stift ze heel fraai over Mara heen. Doelpunt! Gejuich bij Oudewater, verwarring bij Alliance. De scheids schudt overtuigend zijn hoofd. Het doelpunt telt niet. Wedstrijd over. 0-0. Wat een geluk zeg. Deze 3 seconden en het gelijkspel, zullen uiteindelijk beslissend zijn in de poule.

De 2e wedstrijd tegen Gorecht gaat een stuk beter. De meiden spelen losser, houden het veld breed, combineren en communiceren beter. Het technische middenveld houdt regie. Luna komt ook voor het eerst echt los — slalommend door de verdediging heen geeft ze een assist aan Noa en scoort daarna zelf. 2-0 is het eindresultaat. Net geen 3-0 helaas, de geweldige vrije trap van Kim van pakweg 35 meter raakt bovenkant lat. Jammer.

Intussen heeft Oudewater gelijk gespeeld. Alliance staat boven aan in de poule.

Wedstrijd 3: winnen en zijn we door naar de winnaarspoule. Maar tegenstander VVR maakt ook nog kans op poule winst, en komt ook nog meteen op voorsprong door een zeer rommelige intikker vanuit een corner. Meiden, schiet de bal gewoon weg! Intussen komt Oudewater op 1-0 voorsprong op het veld ernaast. Op dat moment staat Alliance zelfs 3e in de poule. Droom voorbij, terug naar de camping zonder die grote baldadige NK beker. Maar in de 2e helft herpakken de Alliance meiden zich. Met minder dan 5 minuten op de klok gaat Luna er weer vandoor op rechts. Ze bereikt de doellijn, vindt Noa voor het doel die mooi wegdraait van haar tegenstander de bal doorschuift naar linksbuiten Lana die koolbloedig hard en laag onder de duikende keeper schiet. 1-1! We leven nog. Sterker nog, Oudewater komt niet verder dan 1-0. Door naar de half finale op doelsaldo.

Intussen is de lijst geblesseerde opgelopen naar 5. Om bij te komen trekt het team zich terug naar de kleedkamer. Back to basics, meiden. Korte passen, balbezit, steekballen, de toeschouwers entertainen met inzet en fraaie bewegingen.
De halve finale biedt ook nieuw perspectief. Geen knollenvelden meer maar strak kunstgras op het hoofdveld. Berkum is onze tegenstander. Tot onze vreugde is het een team van normale afmetingen: geen reuzinnen dus. Maar wel een paar kleine snelle spitsen. Terwijl vanaf de overdekte tribune 'All-i-ance...All-i-ance...' weerklinkt, herpakt het team zijn topvorm van de laatste paar weken. Fel, gecontroleerd en vooral leuk! Keeper Mara heeft geen enkele bal gehad (altijd een goed teken) maar ondanks uitmuntende kansen wordt er niet gescoord. Tot een paar minuten voor tijd. De zoveelste corner. Berkum krijgt de bal niet weg, een zee van benen, waaronder die van Mathil — raak! 1-0 en een plek in de NK finale!
Daar staan we dan tegen Zoetermeer met hun, naar horen zeggen, hele sterke linksvoor. Een team dat in de halve finale met maarliefst 5-1 heeft gewonnen, wat heel knap is in een wedstrijd van 22 minuten. We zijn gewaarschuwd.

Vooraf een line-up, Champions League melodie, ieders naam door de luidspeakers genoemd, veel gejuich op de volle tribune. Ja hoor, hier ligt de grens tussen kitsch en kippenvel. De meiden genieten ervan. De coaches en ouders stiekem ook. De NK beker van Trump-formaat staat op de voorgrond. 14 andere meiden teams uit alle uithoeken van Nederland langs ze zijlijn.

En wat een finale, zeg.

Zoetermeer is een sterk en fel team en hun linksvoor is inderdaad sierlijk en groot. Maar zoals afgesproken, houden de Alliance meiden haar goed in de gaten, Luna voorop. En na Luna, Katie. En na Katie, Jet. En na Jet, Lotte. Dat arme meisje van Zoetermeer krijgt nauwelijks kans, terwijl alle ballen haar kant op komen. Intussen vecht de rest van het team voor iedere bal. 100% tijger, allemaal, zonder uitzondering. Alle passie die ontbrak in de poule fase is terug. Ze komen voor hun tegenstander, kappen uit, zoeken 1-2tjes, geven diepe ballen, lokken corners uit, zelfs de ingooien lijken allemaal wat slimmer. Alliance houdt volledig de regie en wordt daar na 7 minuten voor beloond met een 1-0 voorsprong.
Na de pauze blijft Alliance fel en aanvallend. Een paar wissels erin, frisse benen. Nog een paar kansen, steeds net niet. Eindelijk valt een bal in de voeten van Katie die, vanaf 16 meter, hoog over alles en iedereen schiet, 2-0!

Alliance MO13-1 flikt het toch weer: Kampioen van Nederland!

Meiden, wat een prachtige manier om het seizoen af te sluiten. De Alliance kantine is een baldadige trofee rijker en jullie een mooie jeugdherinnering.