“De aanhouder wint” was het motto voor de dappere meiden van coach Roëll! In 2016 steeds leuk gespeeld, maar in de slotfase bleven ze altijd met lege handen achter. En vandaag – 30 april – stond Argon, de nummer 1 nog wel, op het programma.
Maar een objectieve toeschouwer, zoals ik, had na tien minuten volstrekt niet de indruk dat we hier een koploper tegen de nummer laatst bezig zagen. Sterker nog: Alliance was gewoon beter. Achterin was keepster Jill de hele wedstrijd heel attent en voor haar stond een geweldig duo – Anna en aanvoerster Jula – die iedere aanval van Argon frustreerden.
Op links waakte Bobbie en aan de rechterkant speelden Pien en Wietske (niet te geloven dat die meiden gaan stoppen!!!, denk daar nog eens over na!) een prima partij tegen de sterke Argon-speelsters. En op het middenveld zagen we verder een onvermoeibare Imke en Milène, die de spitsen Isa, Laura en Sterre goed bedienden. Na een kwartier kwamen invalsters Isabelle en Luca het veld ingedraafd en laatstgenoemde kreeg de bal aangereikt toen scheidsrechter Hugo een penalty wegens hands gaf. Koeltjes schoof Luca de bal in de hoek. De vreugde in en om het veld kende echt geen grenzen meer toen Isa een prachtige dieptepass op Luca gaf, die goed doorging en ook deze kans koel verzilverde. Daarna zagen we nog een mooie kans voor Isa net naast gaan en een fraaie een-twee van Imke en Milène, maar meer zat er voor rust niet in.
Ondanks de 2-0 voorsprong was het publiek er nog niet gerust op dat de MC1 de 2-0 binnen zou slepen. Maar Jill bleef waakzaam en Anna en Jula, vaak met hulp van Pien wisten hun sterkste snelle, aanvallers steeds te neutraliseren. En we kregen best aardige kansen op de 3-0 (isa en laura net over. )Maar toen viel toch tien minuten voor tijd die 2-1. De angst sloeg in het publiek. Maar niet in de ploeg! Die meiden gingen als de brandweer en roken de winst. Laura en Imke brachten de bal bij Luca, die twee tegenstanders passeerde en scherp voorzette, waarna Milène de bevrijdende 3-1 binnen tikte.
Super gedaan, meiden.