Door droevige familieomstandigheden van trainer-coach Bert viel ondergetekende een plezierige eer in de schoot: samen met Robert Graat coachen van de C1 tijdens het SDO-toernooi. Een sterk bezet en perfect georganiseerd toernooi, in Bussum, met maar liefst twee teams uit de 3e divisie. En vijf wedstrijden van 25 minuten!
De 1e wedstrijd tegen Baarn C1 konden we lekker warm draaien. Onder leiding van de actief startende aanvoerder Bas maakten de Alliance-strijders meteen duidelijk dat ze onontkoombaar voor de 1e prijs kwamen.

Want dit is een apart team, onze C1; bepaald niet (allemaal) de braafste jongens van de Alliance-klas, maar wel echte winnaars. De trainer van Atletico – Simeone – zou wel brood zien in deze mannen. David, één van de uitblinkers van de dag, opende de score en uit een geweldige aanval over de linkerflank maakte Young Kon uit de rebound de 2-0. Daarna volgde een talententeam van Hoofddorp en werden we echt op de proef gesteld. Snelle, balvaardige en pittig duellerende jongens, die pas uit balans raakten na een werkelijke perfecte aanval, die via de onzelfzuchtige Patrick bij David belandde: 1-0. Jesse verrichtte nog een heldhaftige redding, waarbij hij zich helaas blesseerde. Het slotakkoord kwam uit een corner van Bas die door de vrijstaande Wesley (wat scoort ie veel!) werd binnengekopt. Daarna moesten we tegen 3e divisionist SDO. En eigenlijk waren we gewoon beter. De laatste linie, Daan, Steven, Bernhard en Joel – in de rug gedekt door de superieur spelende Youri bleef vrij gemakkelijk overeind. Sterker nog, door het opkomen van Joel en de duelkracht van onze middenvelders drongen we SDO terug. Pepijn zette met een subtiele voetbeweging Patrick alleen voor de keeper, maar die bracht redding. Er waren nog een paar kansjes, dus uiteindelijk had er meer ingezeten.
Toen kregen we een moeilijke fase. Aanvoerder Bas vertrok naar zijn vakantie-baan (dat nam niet weg dat hij in die 3 wedstrijden al de prijs voor beste speler van de C-poule had binnengesleept) en keeper Jesse kon echt niet verder. Dat betekende een keepersbeurt voor Wesley – die dat zonder te zeuren geconcentreerd uitvoerde - en wat omzettingen op het middenveld en voorin. David ging op tomeloze wijze mid-mid spelen en Hans mocht als linkshalf laten zien dat hij zich bij zware tegenstand – tegen 3e divisionist Capelle - kon handhaven. Dat deed hij overtuigend en met veel inzet, in nauwe samenwerking met Joel. Iedere wedstrijd stoomde Joel namelijk met reuzenpassen, geweldige passeerbewegingen en overtuiging naar voren en dat kon hij doen, want Hans nam steeds keurig zijn positie in. Eigenlijk kwam Capelle er amper aan te pas. Uit een corner van Young Kon kopte Youri de bal fraai binnen en na een kwartier maakte Patrick op aangeven van Robbie de 2-0. De laatste twee minuten werd het nog even spannend na een onnodig tegendoelpunt, maar onze mannen kunnen een wedstrijd ook rustig uitspelen.
De laatste wedstrijd tegen CJVV moesten we winnen, want bij een gelijkspel kon SDO nog gelijk komen. Ook al hadden veel jongens al zo'n 100 minuten gespeeld, ze vlogen er in als de brandweer en na goed storen van David rondde de weer geheel herstelde Pepijn zijn prima toernooi met een koele 1-0 af. Kort daarop volgde weer zo'n schitterende C1-aanval waarbij Youri voor de zoveelste keer deze middag opkwam, een paar man passeerde, Joel lanceerde, die weer de achterlijn haalde en voor een prachtige assist op Robbie zorgde: 2-0. Toen moesten we nog een kleine tien minuten, het was warm en de concentratie verminderde. Door slordig verdedigen werd het 2-1, maar binnen een minuut sloeg Alliance weer terug. Weer zo'n goede corner van Young Kon en David volleerde binnen.
Parallel aan dit festijn was er na elke wedstrijd een penaltyduel. De C1 heeft opvallend veel jongens die hem er rustig inleggen zoals bijvoorbeeld Young Kon, Bas en Youri. Leuk om te zien dat gaandeweg steeds meer jongens zich melden om toch ook maar een pingel te nemen. Pepijn bleek er zelfs heel goed in te zijn, maar ook Bernhard scoorde, Daan tweemaal en na lang nadenken stak ook Robbie bij de laatste ronde zijn vinger op. Ook hier bleken we de sterksten: maar liefst 22 van de 25 penalties gingen er in. De beste schutter? Het wordt wat eentonig, maar ook hier blonk Joel uit; hij schoot uiterst beheerst alle vijf zijn strafschoppen binnen.
Mannen, het was twee jaar sinds Robert en ik jullie in de D1 begeleid hebben en het was een lange zaterdag, maar ik heb van elke minuut genoten.