D1 ongeslagen en toch 4e op Hoofdklassetoernooi


De start was verpletterend: de mannen van de D1 verwachtten de D1 van AS'80 (hoofdklasseteam) te ontmoeten en begonnen tot het uiterste geladen aan de wedstrijd. Het bleek echter hun D1 van volgend jaar te zijn en die arme mannen uit Almere wisten niet wat hen overkwam. In twintig minuten werden ze volledig overlopen met 3-0 (wesley, robbie en mattijs) en met iets meer precisie was het nog veel meer geworden. Op de tweede wedstrijd in onze poule van het VVIJ-toernooi kwamen we hoofdklasser sv Diemen tegen. Een stugge ploeg met een goede spits, die lang weerstand bood. Uiteindelijk brak Bas de ban met een daverende vrije trap van 30 meter in de kruising. De 2-0 viel uit een listige vrije trap van Mattijs waar de keeper door fel inlopen van Wesley geen zicht op de bal had. Toen hadden we de halve finale al bereikt en had de laatste wedstrijd tegen Geinoord geen belang meer. We probeerden dat nog voor de jongens verborgen te houden, maar aan hun mega-relaxte houding te zien was dat niet gelukt. Het werd een comedy-caper (voor de ouderen onder ons) achtige vertoning met potsierlijke fouten, knullig balverlies, op elkaar botsende spelers en een terechte 1-0 achterstand. Uiteindelijk wisten we toch na een afgeslagen aanval door een goal uit het niets (een prachtig schot van patryk) gelijk te maken.
Halve finale tegen Zeewolde, maar helaas waren we in het schema iets uitgelopen (en iedereen wilde voor Nederland – Denemarken klaar zijn), waardoor de wedstrijden idioot werden ingekort. In plaats van 20 minuten speelden we nu geen kwartier. Ook tegen deze hoofdklasser waren we de bovenliggende partij, maar verder dan 0-0 kwam het niet in die korte tijd. Penalties dus. Bas scoorde hard en laag, Lucas had hem bijna, Patryk scoorde, Lucas stopte met een katachtige reflex, Youri schoot koel raak, zij scoorden en toen miste Tim en scoorden zij. Erg jammer, want nu restte alleen de strijd om de 3e en 4e plek. Die leken we (weer in minder dan een kwartier) in ons voordeel te beslissen, want we kwamen via twee mooie goals van Youri twee keer op voorsprong, maar hun goede spits kreeg twee keer een vrije doortocht en zorgde dus uiteindelijk voor de 2-2. Weer penalties en weer merkten we dat penalties raak schieten op de training iets heel anders is dan tijdens een toernooi, want nu hield alleen Joel het hoofd koel.
Twee toernooien dus overtuigend gewonnen, een keer in de finale verloren en nu dus ongeslagen naar de vierde plek op een hoofdklasse-toernooi. Een waardig slot van een uitstekend seizoen!!!!!