D1 verliest finale DIOS-cup


Na de superbe match tegen Velsen vorige week waren de verwachtingen hoog gespannen. Een finaleplek was wel het minste wat de trouwe volgers mochten verwachten. Daar leek het in de eerste wedstrijd tegen BSM nog niet op. Er was geen scheidsrechter, OG had op het laatst verstek laten gaan en we begonnen dus 5 minuten laat, hetgeen ingrijpend is als de complete duur van de wedstrijd 15 minuten is. Nadat Jesse zich geblesseerd had brak BSM uit en scoorde de 1-0. Kort daarop maakte Youri gelijk, maar omdat de (jonge & onbenullige) grensrechter zijn vlag opstak, keurde de scheids deze glaszuivere treffer af. Daarna was de schade niet meer te repareren. Om de finale te bereiken moest dus alles worden gewonnen. Het voordeel was, dat iedereen wakker was door de nederlaag en achtereenvolgens weren VVSB D4, JAU D2 en DIOS D3 met ruime cijfers verslagen. Toen kwam de halve finale tegen onze makkers van de D2. Vooral Wesley moest er niet aan denken van het team van zijn broer (en ook een beetje zijn vader) te verliezen. Dat gebeurde ook niet. De D1 speelde de match als een finale, terwijl de D2 zoiets leek te hebben van “nou, we zien wel hoever we komen, leuk om tegen de D1 te spelen”. De D2 kwam in dit kwartier nauwelijks over de middellijn; het werd 2-0 waarbij we met plezier de eerste seizoenstreffer van de licht geblesseerde Thomas konden noteren.

Wellicht hadden we deze wedstrijd tegen de D2 echter beter niet als een finale kunnen spelen, want de finale speelden we vervolgens als een zomeravondwedstrijd in de vereranencompetitie. Er waren inderdaad nogal wat licht gekwetsten en we hadden daarom – de ook nog scorende – Remco hard nodig, maar het leek er vooral op dat de pijp leeg was. DIOS D1 was duidelijk meer gedreven en won verdiend met 1-0.