Soepel slaat in dit geval op het gebrek aan hoogspanning. En zeker niet op het vertoonde spel, want na de prima wedstrijd tegen SVA oogde de D1 vandaag wat zompig. Dat is wellicht te wijten aan het feit dat er de avond tevoren een feest was geweest waar een aantal van de D1-selectiespelers tekeer waren gegaan.
Niettemin bleef de D1 gemakkelijk overeind. Lucas kreeg achterin weinig te doen, want Bas hield achterin strak de regie en zijn manschappen hielden zich staande. Tim vocht de hele wedstrijd flinke duels uit met hun gevaarlijkste aanvaller, maar zeker de 2e helft had hij duidelijk het overwicht. Op het middenveld ging de strijd redelijk gelijk op. Mattijs, Bernhard en Youri vonden elkaar af en toe met speels gemak. Helaas waren onze vorige week zo scherpe vleugelspitsen vandaag vooral zonaanbidders en de halfjes kwamen er evenmin overheen. Wie hebben we dan nog? Oh ja, Jesse. Er viel een bal voor zijn voeten en uit de draai schoot hij uit het niets de 1-0 binnen. Feestganger Wesley bleek het bacchanaal van de vorige avond het beste doorstaan te hebben: hij swingde door de VSV-defensie heen en werd neergehaald. De welverdiende penalty werd door Jesse verzilverd. We gingen echter niet met een comfortabele 2-0 rusten, want slordig balverlies op het middenveld werd door VSV werkelijk prima uitgespeeld: 2-1.
In de 2e helft zagen we weer de bekende D1-pit, we wonnen de duels en was het wachten op de doelpunten. Achterin speelde Thomas geconcentreerd, Joel deed het gedegen en Robbie kreeg het als linkshalf in de tweede helft ineens op zijn heupen. Helaas werd zijn prachtige pass op Patryk (waaruit deze scoorde) buitenspel gegeven. De 3-1 kwam op naam van Wes, die op zijn Messi’s langs diverse verdedigers gleed en nooit stopte. Ook de 4-1 maakte hij uit een prima dieptepass van Youri. Hij staat op de topscorerslijst nog een eind achter Youri en Patryk, maar gezien het uiterst beperkte aantal minuten dat hij voorin staat heeft hij een hoog succespercentage.