D3 neemt kampioenschap terug in eigen hand

Op een tijdstip dat de herinnering aan kluitjesvoetbal terugbracht, traden wij aan tegen ODIN, 2^e na vorige week. Het was net op tijd droog en we hadden prachtig uitzicht op het kasteel van de voorzitter. Alle mannen stonden fris te trappelen behalve Remco die we moesten uitlenen aan de D2. Gelukkig was Martijn paraat. Hij hielp ons ook tegen Zwanenburg.

Om duistere reden bleef Lucas, die vorige week echt niet gewisseld kon worden, buiten de basis.

Wat opviel in de eerste helft:

Wij begonnen in een hoog tempo. Ik zag dat de achterhoede aan organisatie won. Vandaar uit bereikten we de links- en rechts half. Jordi schoot tweemaal prachtig van afstand op doel. Links en rechts langs de palen, maar de keeper redde. Jordi kreeg een mandekker: hij was te gevaarlijk.

ODIN speelde gestructureerd en zowaar onze gedroomde aanval uit: dieptepass, achterlijn halen over de flank, voorzetten naar de penaltystip en inschieten: 1-0. Zelfs Martijn kon niet meer helpen.

Met Lucas kwam meer snelheid in de achterhoede en we speelden op safe. Jeffrey, aanvoerder en achterste man beheerde organisatie en controle. Wat een voetballer. Joost leek vandaag nog 10cm groter. Bij een enorme uithaal dacht een normaal geproportioneerde voetballer er een voetje tussen te zetten. Dat raden wij af. Toen de jongen weer in elkaar gelijmd was en ook zijn moeder langs de zijlijn weer zelfstandig ademde konden we verder. Thomas V was dubbel geconcentreerd en bracht de ODIN linksbuiten tot wanhoop. Als er toch een gaatje viel was turbo-Lucas snel ter plekke en daarachter keepte Martijn foutloos.

Jonte, Jordi en Bas en later ook Timon beheersten het middenveld. Het was onze inzet tegen de wat betere combinaties van ODIN. Omdat linkshalf Jordi veel tegenspelers aan zich bond kreeg linksbuiten Ties minder ballen en ontstond de ruimte op rechts. Spits Thomas K trok twee man naar zich toe. Jonte zag het en stuurde Maarten rechts weg. Maarten is onze “killer” en bracht zelfverzekerd de 1-1 op de borden. Dit kon alle kanten op.

Nu ging het spel op en neer in een stijgend niveau. De achterhoede draaide prima en waar Remco vorige week nog echt moe werd, kon Martijn met een paar scherpe acties controleren.

Vooral ons “mannen wegsturen in de diepte” wordt steeds beter. Al onze spelers hebben een subtiele dieptepass in de benen. Daarachter staan onze mortieren Thomas V en Joost.

Wat opviel in de tweede helft

In de rust vergat de coach in zijn opwinding de koekjes. Toch bleek zijn zelfvertrouwen uit de positie van Lucas als mid-mid. Wel na een kort gesprek waarin het woord “terugkomen” veel voorkwam.

Als afgesproken verraste we ODIN met een offensief. Timon maakte de spits onveilig. Jonte en Thomas K waren belangrijk in de opbouw door het centrum. Bas en Jordi over de vleugels.

Maarten en Ties trokken het veld breed. Lucas was overal. Al snel kregen we een vrije trap. Net te ver van het doel, maar Tijn ging het proberen. Hij forceerde en het mislukte. We drukten door en direct daarna leverde een handsbal een tweede kans op. FC Twente stand, FC Twente plek, Tijn in de herkansing, magnifieke trap, FC Twente doelpunt: 1-2. Dit werd spannend.

ODIN herpakte zich. Onze verdediging straalde beangstigend veel zelfvertrouwen uit. Een balletje achter het standbeen langs halen in een duel is mooi, maar in de laatste linie…. Er ging wel een enorm psychologisch effect van uit. Tijn passte geweldig op, de als steeds scherp opgestelde, Maarten, 1-3.

Joost produceerde nog een vreemde afzwaaier richting eigen doel. Martijn moest vol aan de noodrem trekken. Op de rand van de regels en met 3.1 op de schaal van Richter werkte hij bal en speler uit het strafschotgebied. Alles lukte nu. Bas en Timon combineerden, net als Ties en Jordi in mooie driehoeken met Jonte en Thomas K. De verdediging maakte indruk en bleef foutloos. Opnieuw een opbouw via Tijn. Opnieuw Maarten scherp. Hij tikte knap terug op de attent meegekomen Jonte. BOEM, 1-4. Eindelijk. We blijven zoeken, maar de stijgende lijn is steil: bravo!