Altijd goed voor gierende spanning: de Boarding Cup. Van tevoren leken we bepaald niet kansloos. Met Jesse, Mattijs en Bas hebben we een paar baltovenaars, die in de zaal lekker uit de voeten kunnen. Achterin zijn Wesley en Joel vooral veldvoetballers, maar hun duelkracht nemen ze gewoon mee de zaal in. Voorin twee razendsnelle, handige baasjes (Robbie en Youri) en Marijn ontpopte zich tot een prima invalkeeper.


Het begin was wel en niet veelbelovend. De E1 kwam tomeloos uit de startblokken, maar de bal wilde er niet in. Dat bleef (een wedstrijd uitgezonderd) wel het thema van de ochtend. Geel Wit kwam uit een vrije trap zelfs op voorsprong, maar verder kreeg keeper Bas niks te doen. In de allerlaatste minuut maakte Jesse pas gelijk. Ook tegen DSS bleef het tot de laatste minuut spannend. DSS begon sterk, tikte goed en kwam verdienstelijk op voorsprong. Daarna nam de E1 het initiatief over, maar kans na kans werd om zeep geholpen tot Youri vlak voor tijd gelijk maakte.
Twee narrow escapes, goed spel en toch al vier verliespunten. Dan is het spel bijna uit. De laatste hoop was winst op koploper Olympia. De mannen knoopten dit in hun oren en overspeelden Olympia, maar – u raadt het al – het kansen missen, paal en lat raken werd door de E1 tot in de perfectie uitgevoerd. Vlak voor tijd kreeg Olympia zelfs een reuze kans uit een counter en Marijn redde fantastisch. Kort daarop een vrije trap, die door Mattijs keurig binnen werd gedraaid en we waren nog in de race: 1-0 winst! Dan moesten we ten opzichte van de andere concurrent DSS wel iets aan ons doelsaldo doen. Daar kwam VSV aardig van pas. Ineens lukte het scoren wel. Joel opende de score met een van richting veranderde voorzet. Daarna volgde een Robbie-explosie. Zo’n beetje iedere bal die hij aanraakte verdween achter de VSV-keeper: het werd een vijfling van Robbie: eindstand 6-0. Zo: doelsaldo gerepareerd, nu alleen nog van RCH winnen en dan de laatste wedstrijd DSS-Olympia afwachten. Dat varkentje RCH liet zich echter niet zomaar wassen. Het werd een spannende, moeizame strijd. Vier minuten voor tijd brak de goed doorzettende Youri pas de ban: 1-0. Daarna vier minuten zweten (Jesse kopte nog een bal uit het doel) en de buit was binnen. Als Olympia niet zou winnen, zouden we in de finale staan. Na een minuut kwam Olympia tot ons afgrijzen al op voorsprong, maar de DSS’ers deden gelukkig royaal hun sportieve plicht. De mannen van Dolf vochten zich terug in de wedstrijd en tot grote vreugde van het Alliance-publiek namen ze zelfs een voorsprong.
Op doelsaldo en zeer verdiend naar de finale: zondag 27 december om 15.30u!! Komt dat zien!