Het is een heerlijke donderdagavond. Het is al donker als ik het parkeerterrein van onze club opdraai. Het licht op veld 2 verraadt nevelig weer en er klinkt wat voetbaljargon vanuit de verte. Noppen getrappel in en rond de kleedkamers, bezwete koppen gaan naar binnen, frisse hoofden komen naar buiten; het gras ruikt.

Boven aan de trap ontwaar ik een volle kantine boordevol bedrijvigheid. Een grote afvaardiging ouders van onze C-selectie hoort de plannen aan van het duo Frans/Kees over een midweek Ardennen. Uit de reacties te horen maken we enthousiasme op en dat is mooi. Een beeldverslag van een vorig Ardennen bezoek draait op de laptop als afsluiting van deze informatieve bijeenkomst.

Ben loopt ook al rond. Zelf spreekt hij van een voor hem rustige week, maar desalniettemin zit hij vanavond twee vergaderingen voor. Ik voeg mij bij de eerste en wel die van de sponsorcommissie. Nu ken ik zelf ècht een boel mensen, maar aan het aantal wat Paul Scholten kent, kan ik niet tippen. Als je er eigenlijk goed over nadenkt, is dat ook helemaal niet zo verwonderlijk. Heel Nederland bezit wel een hond of een kat en tja, dan ontkomt natuurlijk niemand aan deze ‘grote’ diervoeder.

De tekeningen van de nieuwe veldindeling en het nieuwe ‘clubhuis’ liggen voor ons op de bestuurstafel. Mij hoor je nooit meer ‘kantine’ zeggen, zo fraai, groots en indrukwekkend! Maar belangrijker nog; wat een mogelijkheden voor potentiële adverteerders c.q. sponsoren. Ik durf nu al te stellen dat je er snel bij moet zijn, wil je de mooiste of beste plekken niet mislopen. Maar bovenal raad ik hier dus met klem aan; Kijk eens om je heen. Heb je een eigen bedrijf of onderneming? Werk je in een leuk bedrijf? Laat het weten en laat je informeren over de kansen iets voor de club te (kunnen) betekenen. Doen hoor, samen sterk, dat gevoel.

Daarna volgt dan nog een echte bestuursvergadering en maak ik mij uit de voeten. In de kantine klinkt nog volop geluid en dat overmant mij met enige nostalgie. Zo een heerlijke volle kantine op zo een doordeweekse avond; een vergadering hier, een teambespreking daar. Een kop koffie of een biertje. En altijd dat vrolijke getik van de ‘hamertjes’ op het typelint als vertrouwde achtergrondmuziek. Daar zaten die avond op hun beurt tante Jannie, Mies en ome Henk driftig in de weer te zijn, want de kopij voor het wekelijks clubblad moest weer tiptop en stipt op tijd aangeleverd worden bij de stenselaar of drukker. Ach, soms ging het door tot diep in de late uurtjes en ieder aanwezig hielp de redactie wel een handje. Wat een tijden.

Nee, nu zie je de redactie niet meer wekelijks, dat gaat allemaal op afstand met de computer. Daar hoef je niet meer voor naar de Zeedistelweg te komen rijden. En zo zij het, niets mis met dit gemak van deze veranderende tijden. Maar als frequent aanvoerder van verslagen en allerhande stukjes, kan ik verheugd constateren dat ik toch aardig goed de redactie leer kennen. Zo zie ik nu in een oogopslag, wiens beurt het is of beter gezegd wiens beurt van de redactie het niet is deze week.

Onze website opent met een aankondiging in tekst èn beeld zelfs van de komende wedstrijd van Zondag 1. Nou neem van mij aan, dit komt op zeker niet van Lex! Lex zou dit zelf zeker niet zo geschreven hebben en anders wel met de censuurstift over en door de aankondiging heen gewalst zijn. Zo een kleine mededeling, zo groots van opzet en dan met zo één onwaarheid. Voorprogramma: Ajax – Feijenoord, laat me niet lachen. Hooguit een tussendoortje te noemen. Nee, het enige echte voorprogramma is natuurlijk als onze eigen Veteranen aantreden tegen dit maal Heemstede. En dit dan ook nog tegelijk met en naast de krioelende wirwar van aanstormende talentjes, zijnde onze mini’s. Zie hier het voorprogramma.

Moeders, strategisch tussen de twee velden in. Een vertederende blik op hun eigen kroost, afgewisseld met dan weer een dromerige blik naar de heren veteranen. Vaders kijken vol verwachting en hopen dat het kind dan maar hun droom zal verwezenlijken (aanrader & leestip; ”Een ontgoocheling” van Willem Elsschot) of enigszins afgunstig naar de verbeten voetballende mannen, die zij zo graag zelf hadden willen zijn! Het is deze drukte aan de lijn en deze drukte van belangstelling alleen, die een goed voorprogramma bepaalt. En ondertussen had ik op rechts mee moeten draven in dit enige echte voorprogramma. Mijn krullen in de wind, mijn buik krampachtig en tevens opzichtig inhoudend, vervaarlijk opkomend langs de lijn met weer zo een afgemeten en indraaiende voorzet tot slot. Maar helaas lig ik met griep te kooi.

En Ajax – Feijenoord? Ach, dat is normaliter voor mij niets meer dan slechts een bezoekje aan Cafe Studio. En met mij geldt dit voor heel veel andere Alliance vaders, die altijd samen met hun zonen regelmatig de belangrijke competitiekrakers in Cafe Studio aanschouwen. Dirk, Machiel, Marnix, Maxim en Lucas om er maar een paar te noemen, kijken met een colaatje of Fanta naar de verrichtingen van hun idolen op het grote scherm. En vaders Arie, Remco, Pim, Ron en Mark met een Orval, witbiertje of vaasje kijken ook naar hun idolen en af en toe naar het scherm!

Nee, deze week is denk ik het werk van de af-en-toe-bij-springende redacteur Bart. En als ik dan dat blauwe in het oog springende logo van RCH op onze site zie! En dan bedoel ik op onze Alliance-site! RCH, zijn club nota bene! De club waar mijnheer zelf wekelijks voor uitkomt! Ja, dan weet ik het zeker; Bart Braspenning moet deze week verantwoordelijk geweest zijn voor de website!

Het voorprogramma eindigde in een wel heel erg makkelijke en dus terechte 9-1 overwinning en een boel spelvreugde en vermoeide koppies bij zowel jong als oud. ’s Avonds werd mij bij Studio Sport duidelijk dat Ajax met maar liefst 5-1 gewonnen had in Cafe Studio. En Zondag 1 behaalde een bijzonder nuttige overwinning van maar liefst 4-1. Punten die ze heel goed kunnen gebruiken, Forza! Alliance. Wat dat betreft mag Bart ons allen nog wel eens prikkelen met zo een ‘vreemd’ logo op de homepage!