Haarlem Helmond Sport en Schoten uit

Haarlem-Helmond Sport en Schoten uit

Nee, ik was er niet bij, die bewuste vrijdagavond. Ik heb er ook niets van meegekregen. Überhaupt wist ik niet, dat er iets aan de hand zou zijn geweest. En al helemaal niet iets van wat het daglicht niet kon verdragen.

Maar toch, op donderdag 12 maart, bereikt mij via de Alliance website heel andere berichten. Dus heb ik de volgende dag mijn zoon diverse malen gevraagd wat er in vredesnaam is gebeurd. Ik heb hem zelfs plechtig beloofd dat er geen sancties zouden volgen, als hij mij de waarheid zou vertellen. Maar nee hoor, hij hield zijn lippen stijf op elkaar of wist van niets!

Zaterdag langs de lijn, Schoten uit, heb ik het nog een aantal vaders gevraagd, waarvan ik wist dat zij er ook bij waren. Maar ook zij wisten zich van de prins geen kwaad of ontkenden ieder mogelijk voorval in alle toonaarden!

Vreemd, want er moet daar aan de Jan Gijzenkade toch iets gebeurd zijn. Iets verschrikkelijks wat niet door de beugel kon, maar wat gelukkig met een sisser lijkt te zijn afgelopen.

Althans dat maak ik eruit op, als ik lees dat; Maar liefst 120 Alliance pupillen, onder begeleiding van wel 70 man sterk, het aan de poorten ordinair op een zuipen hebben gezet en hyper van de Fanta, Cola of SiSi de tribunes zijn opgeklommen. Uit frustratie over het scoreverloop en ongetwijfeld door het teveel aan suikers, zij zich kennelijk publiekelijk misdragen hebben. Maar gelukkig heeft men het in de kiem weten te smoren en hebben zij zich verder over het algemeen goed gedragen!

Nou en dan wil ik dus wel eens weten, wat zich daar dan precies heeft afgespeeld? Is er maar één stoeltje uit het beton gerukt? Heeft slechts de helft luidkeels de moeder van de scheidsrechter beschimpt? Wat is er op het veld gegooid? Met hoeveel hebben we het hekwerk omver getrokken? Is er een vader lijfelijk verhaal gaan halen bij de grens? En is dat dan voor herhaling vatbaar? Kom, vertel het mij, wat is er gebeurd? Heus, ik kom er nog wel achter. De onderste steen komt nog wel boven!

Enfin, zaterdag, langs de lijn, uit bij Schoten dus.

Sem was ziek. Sem, onze motor op het middenveld, het kloppende hart van D1, de aanjager bij uitstek van ons team! Hoe nu verder, hoe nu te spelen?

In de geest van Sem, stroopten de 12 mannen de mouwen op en werd er gebuffeld, gestreden voor iedere meter en gevochten om elke bal. Dat zag er positief uit. Maar voor een goede wedstrijd heb je twee teams nodig. Gelukkig dacht Schoten daar hetzelfde over en ook zij speelden met veel passie en strijd. En ook de scheidsrechter voelde de strijd prima aan, stond veel pittige duels toe en floot alleen daar waar nodig.

Altijd een prettige tegenstander is Schoten dit seizoen gebleken. In de najaarcompetitie een spannende wedstrijd met veel wind, die resulteerde in een terecht gelijkspel: 1-1. De 3-0 winst in de oefenwedstrijd die daarop volgde, was misschien wel onze beste wedstrijd, maar het moet gezegd; ook toen was, anders dan de uitslag misschien doet vermoeden, Schoten een geduchte tegenstander, die behoorlijk partij gaf. Maar nu, deze zaterdag, vond ik ons voor het eerst echt beter dan Schoten. Schoten streed en knokte zoals gezegd, maar kwam zelf niet of nauwelijks aan aanvallen toe. En dat was de verdienste van onze mannen, want ze zaten er bovenop!

Voor rust had Marnix de 0-1 op zijn schoen, maar helaas. Niet veel later gold hetzelfde voor Mischa, maar met de brilstand dus de rust in! De 2e helft gaf een zelfde beeld, veel groenzwart op de helft van de tegenstander. Alleen leverde het geen echt doelrijpe kansen op, een paar halve kansjes hooguit en dat was jammer. De laatste tien minuten werd toch nog gekozen om voor de volle winst te gaan. Daar waar velen gekozen zouden hebben om dan maar het ene puntje te koesteren, daar schoof Alliance een middenvelder door naar de voorste linie! Alliance wilde duidelijk meer en ging tot de laatste minuut vol in de aanval, maar meer dan de uiteindelijke 0-0 zat er helaas niet in!

Arie