Overige verslagen 2006-2007 deel 2

Op deze pagina:
Nieuwe F1 oefent op het Kennemerland Toernooi
E3 helemaal naar Purmerend
Alliance C1 - Olympia Haarlem C2 : 2 - 0
F2 doet zijn kampioensplicht
Kanjers F5 sluiten seizoen prima af!
F8 winnaar Chris Scheffer-toernooi
Alliance C1 - Geel Wit C1 : 1 - 1
F10 tweede bij Paastoernooi
Winnende team toernooi Alliance
Bekerwedstrijd Alliance C1 : OG C1
Alliance E4 – DSS E8 : 3 – 3
F2 stoomt op richting kampioenschap
Scheidsrechters avond groot succes!
F1 wint! (en verliest…..)
C1 Kampioen!
F2 koerst af op kampioenschap
Hoofdorp E11 – Alliance E4 : 3 – 1
Zwanenburg E4 – Alliance E4 : 2 – 1
Alliance C1 - ADO ’20 C4 : 9 -2
F1 twee keer VSV twee keer winst
Alliance C1 - De Kennemers C 2: 2 – 0
Spaarnwoude F3 - Alliance F6: 1 - 6

Verslagen 2007 (deel 2)

Nuchtere analyses, droge feitelijkheden en natuurlijk epische wedstrijdbeschrijvingen.

Alhier:


Nieuwe F1 oefent op het Kennemerland Toernooi
Vol goede moed begonnen de jonge mannen van de F1 van het komend seizoen aan een eerste oefentoernooi. De eerste wedstrijd ging tegen gastheer Kennemerland, die zich sluw versterkt hadden met een sterke Alliance-keeper. Desondanks walsten de mannen over hun een jaar oudere tegenstanders heen. De onvermoeibare Nils en de handige Mathijs waren op de rechterflank onstuitbaar, Teun op links en de ene na de andere kans diende zich aan. Mathijs opende prachtig de score en de 2-0 van Nils, een loeihard afstandsschot, was zo mogelijk nog mooier. De Kennemerlanders probeerden wel uit te breken, maar Thomas en Marijn verdedigden alsof ze al jarenlang achterin een onpasseerbaar duo vormden. Er werd af en toe verbluffend gecombineerd voor een team waar de coaches vooraf de mannen aanmoedigden acties te maken en lekker te pingelen. Dit alles was vervelend voor keeper Jurgen die geen bal kreeg. Vlak voor tijd knalde Jesse ziedend hard op de vuisten van de keeper en Mathijs schoot als een haai op de bal af: 3-0.
De tweede wedstrijd was tegen de ‘oude’ F2 van Alliance ‘22. Die hadden zich in de 1e wedstrijd in laten zepen door de behendige mannen van Graaf Willem Vac II. Dat zou hen niet weer gebeuren! In de rug gesteund door een zeer ervaren F-je achterin boden ze flink weerstand. Toch kwamen we op 1-0 doordat keeper Jurgen listig de bal naar Thomas speelde die de sneltrein Teun wegstuurde. Die bleek wederom niet te achterhalen en hij knalde prachtig binnen. Daarna kwam de F2 beter in het spel en moesten Thomas, Marijn en Jurgen vaak tegen een overmacht knokken. Ze deden dat als leeuwen, maar uiteindelijk volgde een scrimmage, waarna (meen ik) Mats 1-1 scoorde en uiteindelijk maakte de slimme sluipschutter Jan Joris het winnende doelpunt voor de F2. Jammer, want onder andere Youri kreeg voorin nog mooie kansen, maar hij had duidelijk vier tien kilometers avondvierdaagse in de benen.
In de laatste wedstrijd hadden we nog kans op de eerste plek als we Graaf Willem zouden verslaan. Daar leek het eerst wel op: uit een corner van Nils kopte Youri prachtig op de lat en even later schoot Jesse van dichtbij over. Toen bleek dat Graaf Willem Vac II een goed ingespeeld team had met een paar oudere, net wat geraffineerdere spelers en werden we een paar keer lelijk uitgecounterd. Het zat ook niet mee even later bij de mooiste scrimmage van het toernooi waar in ieder geval Nils, Youri en Mathijs een schietkans kregen, maar hij ging er niet in. Een flinke nederlaag was het gevolg, maar voor een team dat voor het eerst bijeen was, is er fantastisch en veelbelovend gepresteerd. Verder zijn het allemaal leuke jongens en voetballers met techniek en inzet, dus dat gaat een mooi team worden. In de afsluitende penaltyronde bleken de F1-ers moeite te hebben keeper Mischa te verschalken (daar hadden overigens meer teams last van). Alleen Thomas had succes en ook een paar jongens van de F2 en van Graaf Willem slaagden erin te scoren.
E3 helemaal naar Purmerend
Het laatste toernooi bij Wherevogels voor de E3-ers bood mooi weer en sterke tegenstanders. Assistent coach (of scout, maar in ieder geval altijd alert, net als zijn zoon, de onvermoeibare aanvoerder Jesse) Toon Boot manoeuvreerde ons team listig naar het gunstige doel. Gunstig in verband zon en wind. De eerste opponent – ADO’20 – bracht nogal ferme knapen in de wei. Dat hielp ze nauwelijks, want onder leiding van de onvermoeibare Sem, die een uitstekend toernooi speelde, drukte de E3 de tegenstander terug en uit een pass van Sem opende Mischa de score. Even later had Mischa een stevig duwduel met een tegenstander, waarna hij keurig Tristan lanceerde. Met een subtiele voetbeweging maakte Tristan er 2-0 van. Tijmen had daarna een paar keer pech na zijn bekende lange rushes. En uit de gevaarlijke corners van Jesse werd een paar keer net niet gescoord. Absoluut hoogtepunt was een snoeiharde uittrap van Koen, die door de keeper van de tegenstander verkeerd werd ingeschat. Dit had op TV gemoeten, die wanhopig achter de bal aanrennende keeper: 3-0.
De tweede wedstrijd was tegen Velo. Wij beslisten de eerste krachtmeting in ons voordeel, waardoor wij speelden met wind en zon in de rug. Vervolgens leek onze mannschaft een beetje apathisch en nam Velo (luid aangemoedigd en geinstrueerd door hun coach) het initiatief. Dat leidde tot een onnodige 1-0 achterstand. Het tweede deel van de wedstrijd hadden Daniel, Bas en Eimert de Velo-aanvallers in de greep en begon Sem meer de aanval te steunen. Uiteindelijk scoorde Tijmen de verdiende gelijkmaker uit een mooi passje van Mischa.
In de laatste wedstrijd opende de E3 furieus. Tegenstander was Wherevogels. Een gelijkspel was niet genoeg voor de eerste plaats dus Tristan passeerde gelijk twee of drie man, maar jammer genoeg net niet de keeper. Even later een daverend schot van Bas, dat net door de keeper onder de lat werd weggetikt. Helaas werd even later niet alert uitgelopen bij een corner. Zes groenzwarten keken vol interesse naar een Wherevogel, die loeihard en precies in de hoek schoot. Dat was zelfs de man of the match – Koen – te machtig. Want hoewel de einduitslag van 4-0 misschien doet vermoeden dat de keeper niet op dreef was, is het tegendeel waar. Zonder zijn fameuze keeperswerk waren er nog veel meer ingevlogen. De tweede was een listig (denk PSV in betere tijden) genomen vrije trap en de derde en vierde wil ik het geeneens over hebben omdat ik dat niet meer wil weten. In de laatste tien minuten kreeg de E3 eigenlijk nog best wat kansen, maar veel overtuiging zat er – behalve bij een schot van de altijd strijdbare Eimert – niet meer in.
Na de wedstrijd werd afscheid nemend coach Roelof in de wijn gezet en togen wij toch tevreden huiswaarts.



Alliance C1 - Olympia Haarlem C2 : 2 - 0
zaterdag 21 april 2007


De voorlaatste wedstrijd van de competitie en mijn laatste verslag (want ik ben a.s. zaterdag in het buitenland) maar er komt wel een verslag van. Deze wedstrijd begon met Lourens op krukken (enkel in het gips); einde seizoen voor hem, hartstikke bedankt voor de inzet en de punten en van harte beterschap! Dit potje begon met een overmachtig Olympia. Langs de lijn dachten we na 5 minuten al dat dit geen gewonnen wedstrijd zou worden, maar ook de “deskundigen” kunnen zich vergissen! Een schot op onze paal in de 2e minuut en een fantastische redding in de derde minuut door Ruben stimuleerden de zweetklieren in de handen. Eerst in de 10e minuut komen wij voor het doel van Olympia en dan weer een hele tijd niet. In de 18e minuut weer een redding van Ruben en vijf minuten later ketst een kogel van Bob (die er in had gemoeten) af op de rug van een verdediger en gaat dus over. David heeft natuurlijk weer de grootste directe tegenstander (kan gezichtsbedrog zijn, maar die jongen was echt wel groot) maar David zou David niet zijn als hij de lange toch vele malen in het stof liet bijten. Erik, dan al lichtelijk bont en blauw getrapt door Olympia’s nummers 3 (die had echt een paar keer “5 minuten” moeten krijgen) lanceert zijn eerste serieuze schot op doel, maar het blijft 0 – 0. Dan is het rust (na 32 minuten; klok kijken kon de scheids niet, maar goed fluiten wèl).

De tweede helft begint met een monterder Alliance, met een verdedigingsgordel die veel taaier is dan in de eerste helft. Daar zal wel weer een preek van Ed aan te pas hebben moeten komen, maar het ging veel beter. Minuut 11, een kans voor Erik maar de keeper was net iets sneller bij de bal. Twee minuten later gaat onze vrije schop (weer veroorzaakt door dat “drietje”) over. Na een kwartier weigeren Eriks geteisterde onderbenen op het cruciale moment dienst en wat een solo-doelpunt moest worden eindigt in struikelen over de bal. In minuut 23 gerechtigheid! Matthijs kopt een cornerbal en Daan scoort: 1 – 0. Vier minuten later voorkomt Ruben de gelijkmaker en in de 28e minuut is de wedstrijd beslist: een voorzet van Erik (een fraaie “assist”) geeft Bob de kans om loepzuiver met zijn bekende boogballetje in de rechterbovenhoek 2 – 0 te maken. 4 minuten daarna schiet Erik nog eens solo net over en dan hebben we wéér gewonnen. Verdiend! Volgende week wens ik jullie nog minstens een gelijk spel en dan hebben we dit seizoen geen enkele wedstrijd verloren.

Peter
F2 doet zijn kampioensplicht:

Op 14 april werd de F2 in een fantastische ambiance in het eigen stadion kampioen. De beelden staan in ons collectief geheugen gegrift. Met 5-2 werd het altijd gevaarlijke Concordia F1 verslagen.
Inmiddels is het een week later en moest in de laatste competitiewedstrijd zowel onze sportieve plicht gedaan worden als ruimte geboden worden aan de dappere verdedigers om ook eens lekker voorin te kunnen dartelen. Het kampioensteam werd dus onherkenbaar gehusseld. We zagen Youri op doel en de laatste linie bestaand uit Maarten, Jan Joris en Tim. Overbos F2, de nummer laatst, schoot in de lach en na een paar minuten lag de 1-0 erin. Veerkracht is echter ons wapen, want achterstanden lopen wij in onze aanvalsdrift vaker op. Martijn, Joost, Lucas en Teun zetten hun schouders eronder en Menno draaide de gashandle open. Voor Overbos van de schrik bekomen was had Lucas – met links – de gelijkmaker binnen getikt. Even later een wereldgoal van Teun, van grote afstand in de kruising geplaatst: 1-2. In de vorige match bij Overbos had Teun in éen helft drie keer gescoord; de Hoofddorpse lucht doet die jongen goed.
In de tweede helft liepen de linies steeds meer in elkaar over. Tim, Youri en Lucas slopen slinks naar voren, waardoor Maarten en Teun de ondankbare taak kregen om het doel van de weer uitstekende keeper Lucas tegen een overmacht te beschermen. Na een minuut of tien ging het mis en was de 2-2 een feit. Het werd weer tijd voor veerkracht en Joost vervulde zijn spitsenrol op een manier die herinneringen opriep aan machtige mannen als Kees van Kooten en Dick Nanninga. Vrijwel direct na de aftrap schudde hij zijn tegenstanders van zich af en schoot onhoudbaar raak. Tim had zijn verdedigende taak inmiddels compleet verdrongen en schoot regelmatig op doel. Maar het was uiteindelijk onze sluipschutter Jan Joris, die – op aangeven van Joost – de beslissende 2-4 in het doel prikte. Uiteindelijk betekende de 2-5 inmiddels al het veertigste doelpunt van Jan Joris sinds hij de kleuren van de de F2 verdedigt. Bij de penalties blonken vooral de keepers Lucas en Youri en onze penalty-koning Maarten (al 19x raak) uit.

Kanjers F5 sluiten seizoen prima af!
Zaterdagochtend, Gras, Zon een Bal wat kan er nog mis gaan? Telefoontjes van spelers die niet kunnen komen! Eerst een mailtje van Rory die door zijn ouders ontvoerd was en met bus cultuur zou worden opgevoed en er dus vandaag niet bij is dat maakt een coach niet vrolijker
maar ala.Maar dan Cem geteisterd door buikpijnen moest ook hij dit duel aan zich voorbij laten gaan.Dus begonnen we deze partij tegen Zandvoort met z'n 8en.
Al hadden we dan de vorige partij gewonnen ,op het voetbalveld is niets zeker en een ding was duidelijk de boys van Zandvoort hadden er zin in dus dat beloofde wat! Maar de rimpel van 2 sterke spelers die ontbraken werd door de heren en de IJzersterk voetballende Dame snel gladgestreken.
Het was Alliance die het spel dicteerde al was Zandvoort bij tijd en wijle zeer
gevaarlijk met prima voetbal .Maar met Bas op het doel hadden we een keeper van formaat tussen de palen staan! Met daarbij het onderscheppende vermogen van Philip op het middenveld en in de achterhoede Thomas met een geweldig schot in de benen belandde menig bal weer snel bij onze voorhoede.
Maar ook al was de bal 65% van de tijd in ons bezit het leidde maar niet tot dat
broodnodige goal. Maar dan als de coaches van de zenuwen bijna sterke drank willen gaan bestellen knalt Dexter de eerste in het net 1-0!! zijn eerste competitie treffer van dit seizoen. Met de vingers omhoog holt iedereen over het veld, maar komop F5 we zijn er nog niet! Zandvoort is niet van plan zich zo maar in te laten pakken. Weer krijgen we controle over het spel en na enkele magistrale acties van Hugo die vastlopen op de Zandvoortdefensie is het Emma die met een schot de eredivisie waardig de bal achter de keeper krijgt 2-0!!! Kijk dat gaat erop lijken .
En dan Noah die daar voorin zeer goed bezig is,hij zit zo dicht bij bij die 3-0 het
lijkt wel of die bal er maar niet in wil. En ja dan toch Zandvoort die met uitstekend combinatievoetbal graag gebruik maakt van fouten in de alliance defensie 2-1, oei !
Maar was daar niet onze Joris die coach Marcel beloofde te scoren omdat zijn zuster jarig was ? (prima reden voor een goaltje spelers!!)
De F-5 is volop voorin te vinden met acties die de keeper van Zandvoort doen
verbleeken en net als je denkt 2-1 is ook lekker komt daar Joris voor zijn zus(gefeliciteerd) met de verdiende 3-1 en meteen fluit de keurig fluitende scheidsrechter het eindsignaal.
Prima gedaan F-5 leuk voetbal niet bang vol zelfvertrouwen zo zien we jullie graag!
Volgend seizoen hoop ik ,iedereen er weer bij (hugo denk er nog eens over na ,wij
hebben je hard nodig) een beetje brutaler en slimmer en dan staan we volgende jaar
ook weer boven in!!!
F5 Super dat doet een weekend goed !
F8 winnaar Chris Scheffer-toernooi

Op paaszaterdag won de F8 het sterk bezette Chris Scheffer-toernooi bij Kennemerland. In een poule met Kennemerland F5 en F6 en ZCFC F4 waren onze jongens de sterkste. Met klinkende overwinningen (4-0, 5-0 en 4-0) werd de beker in de wacht gesleept door het team van succescoach Geert Jan.
Met een tweede plaats in de competitie en deze toernooi-zege heeft de F8 een prachtig seizoen. Vol verwachting kijken we uit hoe deze geoliede machine het er de komende toernooien af zal brengen!




Alliance C1 - Geel Wit C1 : 1 - 1
zaterdag 14 april 2007
Eindelijk dan eens een gelijk spel, maar niet verloren (voegen we daar dan optimistisch aan toe). Het was een in alle opzichten matige wedstrijd van beide kanten. Het was erg warm en we hadden niet al te goede herinneringen aan de bekerwedsrtijd van donderdagavond en we moesten het doen zonder spits Erik (want die zat met een hamstringblessure langs de kant) en dat alles verklaarde wellicht het tekort aan overtuiging en aanvalskracht aan onze kant. Er was eigenlijk alleen maar een middenveld, want Geel Wit leed aan hetzelfde euvel.
De détails: Sven brandde in de derde minuut al los, maar kwam niet ver genoeg. Robert veroorzaakte in minuut 5 een vrije schop wegens te grote behulpzaamheid bij het opduwen van zijn tegenspeler, maar de bal ging doelloos langs het muurtje. In de 16e minuut een assist van Sven en langs een onhandig manoeuvrerende Geel/Wit keeper ingekopt door Laurens; we staan met 1 - 0 voor. David liet zich wederom niet manipuleren door zijn veel grotere (en constant mopperende) tegenspeler en maakte het de man voortdurend lastig; het kostte ons ook wel eens een vrije schop tegen, maar “de kleine” had er duidelijk zin in. Voor de rust nog een mooie redding van Ruben, die de bal vlak voor de paal nog uit het doel duikt. Ernst en Sven krijgen nog een paar mooie kansen, maar de bal is in hun beleving groter dan in werkelijkheid want ze maaien er op het kritieke moment overheen.
Vlak voor rust komt de gelijkmaker uit een corner van Geel Wit.
In de tweede helft veel hoge ballen en veel gemiste ballen, zoals die vrije schop van Jesper die net over het rechter bovenhoekje heen gaat. Niels weet in de 17e minuut, vlak voor de drinkpauze (dat was nieuw, maar het was ook erg warm) nog een gevaarlijke aanval te onderscheppen. Ruben moet nog eens “klemvast” optreden, Ernst schiet nog eens raak maar helaas keihard in de handen van de keeper en Barry kopt net iets te enthousiast en dus over het doel van Geel Wit. We blijven kampioen.
Peter


F10 tweede bij Jan Woortman toernooi 2007.
In onderstaande samenstelling speelde de F10 afgelopen vrijdag in Bloemendaal.
(Ons geheime wapen, tankje Ruben, ontbreekt helaas op de foto).
Voor degenen die het hebben moeten missen: we werden tweede in een poule van van vier.
We openden tegen de latere winnaar KHFC, dat met 2 doelpunten uit de counter helaas te sterk was.
Bloemendaal en DSS daarentegen moesten het ruim afleggen tegen het enthousiasme en de vakkundigheid van de F10 (3-1 en 4-2.


Barcelona !
Hierbij doe ik jullie het winnende team van het F toernooi toekomen. Spelers hartstikke bedankt voor jullie inzet jullie waren een geweldig team! Ik als coach van Barcelona heb ontzettend genoten van jullie inzet en jullie vreugde van het spelen.
Graag tot gauw.

Stephan Roos
Coach F10 (en deze keer Barca)



Bekerwedstrijd Alliance C1 : OG C1

zaterdag 31 maart 2007
Een smakelijk tussendoortje dat na 50 seconden eerst als een heel zuur appeltje smaakt. Onze Gezellen (hierna: OG) liet in die eerste minuut zien dat het niet zonder reden op de derde plaats in de eerste klasse staat en maakte van hun eerste corner, met wind mee, meteen voorsprong; Ruben kansloos: 0 - 1.
Lieten wij de kop hangen? Tuurlijk niet! Gesterkt door de tegenwind en tegenwerking gingen we er extra hard tegenaan en het opvoeren van die druk leidt in de 10e minuut tot de gelijkmaker van Erik. Negen minuten later staan we weer met 1 - 2 achter, maar dat duurt gelukkig niet lang. Jesper versiert uit een moeilijke situatie "met veel omhaal" een voorzet en Erik mag hem erin schop-pen: 2 - 2. Vier minuten voor rust scoort Ernst uit een pass van Quentin 3 - 2.
In de tweede helft hebben we op alle fronten het windje mee. Onze verdediging moet hard werken om OG bij het doel weg te houden, David is weer in "sliding-mood", Barry en Florian moeten heel wat afrennen. Bob probeert het nog eens om van een afstand te scoren; leuk maar over. Sven en Laurens zetten de OG-verdediging constant onder druk en maken het Erik mogelijk om af en toe door te stoten. In de 26e minuut krijgt Erik weer zo’n kans om door het midden door te breken en maakt daar dan meteen 4 - 2 van. Even daarna rolt de bal tijdens een corner voor ons echt het OG-doel in, maar er was al gefloten wegens duwen, hoewel dit door geen van onze spelers als zodanig werd ervaren. In de achtentwintigste minuut mag Erik nog een keer een "minpunt" (hij kleunde er ook wel eens naast en dat werd aan de zijlijn haarscherp waargenomen en op zijn kerfstok bijgesneden) wegwerken door keihard in de linkerhoek 5 - 2 te maken. Dit kan niet meer stuk, tòch? Of..... nee hè, echt van die eerste klas-streken om 5 minuten voor tijd 5 - 3 en 2 minuten voor de officiële speeltijd 5 - 4 te scoren. De tweede helft duurde beduidend langer dan 35 minuten, maar het kon ons toch niet van de overwinning afhouden. Fantastisch resultaat!

Peter

Alliance E4 – DSS E8 3 – 3
Op karakter gelijk gespeeld.
Het heeft er lang naar uit gezien, dat we een ruime nederlaag zouden gaan lijden. Jeroen had als keeper nog geen bal aangeraakt, of we stonden al met 0 – 2 achter. Verdedigend ging er veel mis. Veel te afwachtend en balverlies waren hiervoor de oorzaak. Kansen waren er wel. Maar dat mislukte, omdat onze aanvallers weinig oog hebben voor vrijstaande medespelers. Dat is toch wel een heel zwak punt van de boys.
In de tweede helft zag het heel anders uit. Van meet af aan vielen we fel aan. Alleen misten we nog de samenwerking. Maar er kwamen goede kansen. Toch zou de tegenstander door balverlies op 0 – 3 komen. Alles leek nu definitief verloren.
Maar we hadden een Gianni van Bronckhorst in de persoon van Boris in ons midden. Hij gaf een hard afstandschot af, dat van richting werd veranderd en de 1 – 3 lag in het netje.
Even later leverde Jeroen vanaf links een mooie pass op de vrijstaande Boris, die van dichtbij de 2 – 3 binnen schoot. De tegenstander leek in te storten.
Zeker toen Fevzi de 3 – 3 er in poeierde. Helaas kwamen we niet verder. Maar het scheelde weinig. De uitslag was naar mijn idee de juiste.

Een supporter


F2 stoomt op richting kampioenschap

(Foto's worden later geplaatst)
De F2 zit na een lastige seizoensstart in de oogstfase. Ingedeeld bij zeker 3 gelijkwaardige teams en 1 gevaarlijke outsider spelen ze zinderende wedstrijden.
HFC F5 werd een tenenkrommende verliespartij, onze enige, waarbij we het record ‘kansen missen bij veldoverwicht’ ruim scherper gesteld hebben. Met een heldenrol voor Youri die een griepaanval 40 minuten wist uit te stellen zodat hij de 1-2 kon binnenschieten.
Vorige week werd DSK opgerold met 3-0. Hier was het eerste doelpunt van ongekende schoonheid: keeper Lucas schoot uit met Zwitserse precisie, Jan Joris verlengde in een vloeiende beweging naar Youri die het, na omspelen van een verdediger koel afmaakte.
Vooral kilometervreter Menno viel hier op door alle overgebleven grassprieten op de Alliancesteppe te vinden en plat te trappen. Hij heeft daarbij zijn record “over benen springen” opnieuw overtroffen. En dan deze week Geel-wit die tot ieders verrassing vorige week Concordia verslagen had met 10-2.
Na een snelle 2-1 achterstand woedde de F2 tornado over het kunstgras. Tim scoorde een hattrick waarbij vooral zijn binnengegleden 2e niet onvermeld mag blijven. Wat een assist van Youri die zelf ook nog twee keer scoorde. Dan de enorme uithalen van Maarten, die ook een hattrick scoorde. Lucas vond na een prima keepbeurt ook nog het Geel-wit net. Joost schoot een enorme vuurpijl ongeveer dóór datzelfde net. Jan Joris scoorde met rechts én met links. Keeper Teun deed weer reddingen van wereldklasse. Daarop vertrouwend besloot de verdediging zichzelf geheel op te heffen. Menno had het middenveld in zijn zak en Martijn kwam af en toe even een bal ophalen die wat over de middenlijn was gerold. Eindstand 4-12. En wat een genot om naar te kijken. Het kampioenschap kan ons vrijwel niet meer ontgaan.
De steeds trotsere coaches: Erwin en Wouter

Scheidsrechtersavond groot succes
Op deze avond hadden wij een scheidsrechteravond georganiseerd in de kantine van Alliance met scheidsrechter Dick van Egmond. De opkomst was uitstekend met ongeveer 50 man was de kantine goed gevuld. Na een kleine introductie en het invullen van een vragenlijst werd de avond begonnen, uit de antwoorden die er mogelijk waren bleek maar weer eens dat de voetbalregels toch moeilijker zijn dan iedereen denkt. Met leuke anekdotes na een beantwoorde vraag had Dick van Egmond alle aandacht van de zaal. Voor de pauze werden alle vragen doorgelopen en bleek dat Jaap Scholten 7 vragen goed had beantwoord en daarmee de beste van deze avond was en jawel er waren ook mensen bij die geen enkele vraag goed hadden. Na de pauze werden er een aantal situatie getoond waar een ieder kon zien dat het fluiten van een wedstrijd niet altijd een makkelijke opgave is. Wat is nou buitenspel deze situatie of toch niet en is dit vasthouden of gebeurt er helemaal niets, was dit een swalbe of toch een penalty. Aan het eind van de avond werd er nog een leuk filmpje getoond met kolderieke scheids en grensrechters situaties. Al met al een geslaagde avond voor iedereen. Ik wil de Marco Ritmeester en Dick van Egmond bedanken voor deze avond en uiteraard de mensen die geweest zijn.

Ronald Möring Scheidsrechtercoördinator
F1 wint! (en verliest...)
Onze F1 had in de afgelopen week twee wedstrijden op het programma: een inhaalwedstrijd tegen Zwanenburg en de zeer belangrijke thuiswedstrijd tegen DIOS. Woensdag stonden onze mannen op een weliswaar goedgekeurd, maar allengs afgekeurder rakend allianceveld. Nadat het de hele dag niet onaardig weer was geweest stak er vlak voor de wedstrijd een soort woeste hagelstorm op. De mannetjes stonden te vernikkelen op het veld en van tijd tot tijd was het zo bar dat de wedstrijd stilgelegd werd om te kunnen schuilen onder paraplu’s en in dugouts. Over het verloop kunnen we kort zijn: Onze F1 was aanzienlijk beter dan Zwanenburg (laatste in de poule) en stond reeds bij rust met 4-1 voor. Tijd voor een fantasieopstelling: de verdedigers gingen aanvallen en omgekeerd, wat resulteerde in een eindstand van 6-2. Een mooie zege, die onze F1 met 12 uit 6 op de derde plaats in de poule bracht, na DIOS (13 uit 6) en HFC (16 uit 6). Winst op DIOS, zaterdag, zou de F1 dus op de tweede plaats in de poule brengen!
In de najaarscompetitie hadden we DIOS met 7-1 thuis verslagen, maar we hadden in de uitwedstrijd een paar weken geleden van ze verloren met 0-2, dus spannend zou het zeker worden. Net als in de uitwedstrijd ontspon zich een rommelig duel, waarin aan beide kanten kansen waren, maar er maar niet gescoord werd. Onze mannen waren niet in hun beste doen, vaak net een stapje te laat, iets te afwachtend, toch ook wel nerveus, en daardoor ging het niet lekker lopen. Ze deden hun uiterste best, daar niet van, Remco op doel, Sytze, Hugo, Koen in de verdediging, Folkert in het midden, Coen, Jelmer en Moriaan in de aanval, maar het sprankje extra ontbrak. DIOS speelde een degelijke pot, met sterke individuele aanvallende acties, daartoe in woord en gebaar opgezweept door een bijzonder aanwezige en gemotiveerde coach. Een prachtig leep boogballetje van Jelmer ging net over, een poeier van Coen belandde op de lat, dus pech hadden we ook wel. De eerste helft eindigde in een 0-0-stand, maar de Alliance-aanhang, die weer met allerlei deskundige aanwijzingen aan de zijlijn stond, was ten prooi aan angstige voorgevoelens. En ja: wat iedereen vreesde en ook wel een beetje zag aankomen, gebeurde: DIOS opende de score met een schot dat heel ongelukkig door Remco’s vingers en benen glipte. De deceptie was groot: hier en daar liepen de tranen over de wangen (bij de spelers) en ook de supporters moesten iets wegslikken. En toen lukte het natuurlijk helemaal niet meer, ondanks manmoedige pogingen bleef het 0-1. Goed gespeeld van DIOS, maar onze F1 had zeker een gelijkspel verdiend. Heel jammer jongens!
C1 Kampioen!!!!
Alliance C 1 Ka ....ka .....KAMPIOEN!
Jullie hebben er wat langer op moeten wachten (door de vele doelpunten was ik de tel bijna kwijt geraakt) maar om het goed te maken volgt hier een dubbele aflevering van bloeddrukverhogende wapenfeiten die onze “boys” in de afgelopen week hebben behaald. Met 93 doelpunten vóór begon het op donderdagvond tegen DSK C1, een wedstrijd die werd gespeeld op een koud, winderig en niet verwarmd (zou je toch verwachten van zoiets moderns) kunstgrasveld van Geel-Wit.
Alliance C 1 : DSK C1 werd op donderdag 22 maart 18 - 0 DSK (met 4 C-spelers en de rest D en een hééél, héééééél goede keeper) verweerde zich manmoedig tegen de overmacht van onze C1. Het werd geen mooie wedstrijd, maar een sportieve “slachting” waarbij een aantal records werden gebroken. Zo moest Barry al na een paar minuten hinkend met een bovenbeenblessure de wedstrijd staken, kreeg keeper Ruben slechts drie keer een bal in zijn handen, scoorde Erik na 20 seconden met een draaibal 1- 0 en werd het honderdste doelpunt van deze competitie gemaakt. Is dat nou leuk? Ja, als het zoveel doelpunten worden, is het wel leuk! Omdat de wedstrijd van begin tot eind hetzelfde beeld te zien gaf (overmacht Alliance, dat nog vaker had kunnen scoren als er door de voorhoede beter zou zijn gemikt, (of kwam het door de uitstekende DSK-keeper die 40 - 0 voorkwam?) ga ik er dit keer gewoon de puntenmakers opschrijven. 2-0: Erik in minuut 7, 3 - 0: Laurens in minuut 8 uit een voorzet van Sven, 4 - 0: Laurens minuut 13; 5 - 0: voorzet Ernst, Laurens scoort in minuut 20, 6 - 0: Ernst minuut 25, 7 - 0: Ernst minuut 30; 8 - 0: Ernst in 35e minuut. Dan is het rust.
De tweede helft geeft hetzelfde beeld te zien. De DSK trainer/grensrechter die met hulp van een paar Alliance-supporters aan zijn spelers voorhoudt de moed niet te laten zakken en een voortgezet “puntenfestijn”. 9 - 0: (de honderdste) door Erik in 2e minuut, 10 - 0: Bob met zijn bekende boogbal in minuut 7, 11 - 0: Laurens in minuut 13, 12 - 0: Sven in de 14e minuut uit voorzet van Quentin, 13 - 0: Sven in de 20e minuut, 14 - 0: voorzet Daan, ingeschoten door Ernst in minuut 21, 15 - 0: Daan minuut 22, 16 - 0: Laurens in minuut 28, 17 - 0: Bob, een minuut later en 18 - 0 door Florian in de 32e minuut.

Op zaterdag 24 maart krijgen we, omringd door vele spandoeken, waardoor even zovele ouders een tijdje zonder lakens moeten slapen, de kampioens-wedstrijd tegen Sporting Krommenie C 3 te zien. Die eindigt met 10 - 0 voor Alliance C 1. Ook geen spannende wedstrijd, maar wel een weerbaarder tegenstander dan op het Geel-Wit-veld. In de 13e minuut scoort Erik 1 - 0, in de 15e minuut maakt Laurens daar 2 - 0 van, een minuut later gevolgd door Erik die 3 - 0 scoort. In de 23e minuut, uit een van onze vele corners, scoort Laurens met een schitterende horizontale draaibal 4 - 0. In minuut 30 een voorzet van Laurens die door Erik dankbaar tot 5 - 0 wordt verwerkt. 6 - 0 wordt het weer een minuut later door een kopbal van Laurens, Dan is het rust. In de tweede helft gaat de strijd weer niet gelijk op, al begint Krommenie de tweede helft met veel bravoure. In de tiende minuut scoort Erik 7 - 0 via de vingers van de keeper en een paar minuten later scoort Erik 8 - 0 met een “inrollertje”. Daarna zet Bob in de 26e minuut de stand op 9 - 0 en Laurens maakt vlak voor het eindsignaal “het dozijn” vol door het tiende doelpunt te maken. Champagne!! Die kwam (of iets dat erop leek) maar ging meestal als gazonmest (welk gras??) verloren. De vele klikkende camera’s maakten het beeld compleet dat er iets bijzonders was gebeurd. Dat bijzondere ondervond onze dijk van een trainer Ed (zonder wiens rustige, innemende, soms strenge maar vooral deskundige leiding we zeker nooit zover waren gekomen) toen hij door zijn dankbare spelers onder de douche werd getrokken met kleren aan. Wat deed Ed? Werd hij boos ? Nee, hij werd alleen maar nat en hij lachte, en dat was terecht en verdiend. Hulde jongens!
Peter
F2 op koerst op kampioenschap af
Op de steppe van veld 2 zette de F2 een flinke stap richting kampioenschap. Het altijd lastige DSK beschikt over een prima keeper en een paar aardige, behendige en snelle voetballers. Hun spits is de ster, maar die doofde uit te midden van Martijn, Joost en vooral de ‘raket’ Menno. Mocht hij er toch een keer langs piepen dan trad keeper Lucas besluitvaardig op. Teun heerste op het middenveld en hij stak ook vaak achter een handje toe. In de eerste helft waren de beste kansen voor ons. Youri lanceerde Tim en Jan Joris een paar keer, maar voorin werd er niet met scherp geschoten. Ook Teun en Youri misten aardige mogelijkheden. Maarten liep net voor de aftrap een bloedneus op en hij leek wat verzwakt door bloedverlies. Wij waren dus iets sterker, maar we waren er niet helemaal gerust op. In de tweede helft schrok Jan Joris wakker en dat is meestal slecht nieuws voor de tegenpartij. Martijn en vooral Joost begonnen steeds meer naar voren te verdedigen en Teun en Menno vormden op raadselachtige, maar wel zeer effectieve wijze ineens de achterhoede. Een heeeeeel verre uittrap van Lucas leidde de ondergang van DSK in. Youri stoof er achteraan en eindelijk was hun keeper verslagen. Even later kwam door een onderschepping van de vandaag werkelijke fantastische Menno Jan Joris in balbezit. Hij rondde zijn dribbel mooi met links af. Vijf minuten voor tijd maakte Jan Joris zich mooi vrij en krulde hij de 3-0 prachtig in de kruising. Daarmee staan wij nu na zeven wedstrijden op zestien punten met een doelsaldo van +24 en drie punten los van nummer twee. Dat gaat goed, maar “Parijs is nog ver”, zoals de oude Joop Zoetemelk altijd zei (overigens zei hij dat in het enige jaar dat hij de Tour de France won).
Volgende week Geel Wit uit, altijd lastig.
Hoofddorp E11 – Alliance E4 3 – 1
Kansrijk, maar toch niet tot scoren komen. Dat is jammer genoeg het beeld, dat ik van deze wedstrijd heb. De wedstrijd was gelijk opgaand met kansen over en weer. Er werd door onze jongens aangevallen en weer verdedigd. Dat is een groot pluspunt. Na 10 minuten spelen werd even getwijfeld om in te grijpen. De tegenstander maakte daar gretig gebruik van. Gelukkig kon Benjamin even later na twee keer schieten de bal achter de Hoofddorp-goalie krijgen en de 1 – 1 aantekenen. Eigenlijk kregen we daarna weinig echte kansen meer. Niet omdat we minder waren. Het kwam vooral door het solistische optreden van een enkele spelers. Alle ballen opeisen en geen bal meer afgeven. Terwijl er regelmatig 2 spelers voor de goal vrij stonden. Meestal werd de bal gewoon verspeeld, omdat de man van de actie eerst twee á drie man wilde passeren. Jammer. Er had meer in gezeten. Dat spel werd ook in de tweede helft gespeeld. De tegenstander had aan weinig kansen genoeg en maakte kort na elkaar de 2 – 1 en de 3 – 1. Het keeperwerk was aan beide zijden dik voor elkaar. Zeker toen Danilo vrij voor de keeper kwam te staan. De doelwachter was razendsnel uit zijn doel gekomen, waardoor Danilo tegen hem aanschoot.
Wat ging goed: Het gezamenlijk aanvallen en verdedigen.
Leerpunten:
Positie houden. In grote lijnen opereer je in het gebied waarin je opgesteld bent. Teamsport is een samenspelsport. De bal contoleren en snel naar een vrijstaande man doorspelen. Zeker als er spelers vrij voor het doel staan. Natuurlijk zal er regelmatig een tegenstander uitgespeeld moeten worden. Maar telkens weer de vrije man zoeken. De bal sneller rond laten gaan. Een supporter.
Zwanenburg E4 – Alliance E4 2 – 1
zaterdag 17 maart

Een gelijk opgaande strijd om de eerste plaats...
De wedstrijd was nauwelijks begonnen, of we keken al tegen een 1 – 0 achterstand aan. De basis van het misgaan, was een veel voorkomende fout. Een bal in één keer willen wegtrappen gaat vaak niet goed. Eerst aannemen en controleren, dan pas schieten of plaatsen. Nu werd er half naast de bal getrapt en het leer voor de voeten kwam van de tegenstander, die daardoor een vrije doorgang kreeg en de score opende.
Toch pakte we de draad goed op. Er werd vrij goed massaal aangevallen en weer verdedigd.
Er werd weinig kansen weggegeven. Jeroen had weinig te doen. Vaak kwamen we in de buurt van het doel van de tegenstander. Maar helaas voor ons troffen we een prima doelman.
In de tweede helft ging het aanvankelijk niet anders. Kansen over en weer. Joris verweerde zich ondanks zijn heupblessure als doelman uitstekend. We kregen uitstekende kansen. Regelmatig stonden we met minimaal 2 man vrij voor het doel. Helaas kregen zij de bal niet aangespeeld, omdat verschillende spelers vanuit een moeilijke hoek zelf wilde scoren en dus voor eigen glorie gingen.
Gelukkig was het Danilo, vanuit een mooie positie een schot losliet en de 1 – 1 aantekende. Doordat de goede combinaties uitbleven, kwam er te weinig gevaar voor het doel van de tegenstander. Af en toe een schot.Vanuit een corner kwam het tegendoelpunt, dat de eindstand van 2 – 1 bepaalde.
Wat ging goed:
- samen opkomen in de aanval en weer terugkomen om te verdedigen.
Leerpunten:
- de bal eerst controleren en dan pas plaatsen of schieten.
- Combineren. De bal snel naar de vrije man door spelen.
Komende week naar Hoofddorp.
Een supporter


Alliance C 1 / ADO ’20 C 4: uitslag: 9 - 2
zaterdag 17 maart
Tot een hattrick in de eerste vijf minuten kwam het deze keer niet. Hoewel zonder veldoverwicht, wist ADO het eerste doelpunt (na ongeveer 6 corners tegen) tot de achtste minuut uit te stellen; dan komt Jesper buitenom en scoort snoeihard met links 1 - 0. Twee minuten later scoort Erik van rechts keihard in de verre hoek: 2 - 0. Na 15 minuten goed spel (het ging duidelijk beter dan vorige week en alle passes komen aan) omspeelt Laurens de keeper en scoort heel rustig 3 - 0. In de twintigste minuut wordt het 4 - 0; dit keer een doelpunt van Ernst. Vlak voor rust, een van de weinige keren dat ADO vlak voor ons doel komt, maken onze gasten handig gebruik van een gat in onze verdediging en het wordt 4 - 1.
Na de rust is het al heel snel weer raak. Dit keer gaat Sven, na een assist-pass van Erik, in zijn eentje langs de keeper en zet de stand op 5 - 1. ADO komt daarna toch een beetje terug, maar onze hard werkende verdediging (Matthijs en David ontmoedigen ADO waar ze kunnen) voorkomt serieuze doorbraken.
In de tiende minuut is het wéér Sven die uit een voorzet van Erik 6 - 1 maakt. In minuut 13 lobt Erik tegen de paal; moet kunnen.
In de 21e minuut een voorzet van Erik, een pass van Sven en een kopbal van Bob die nèt over gaat. Maar, de zevende hangt in de lucht en in de 24e minuut gaat Erik, geholpen door een voorzet van Quentin door het midden en zet de stand op 7 -1. Twee minuten later een doorgebroken Erik die met rechts 8 - 1 maakt. Dan in de laatste minuten nog een cadeautje van onze verdediging dat door ADO heel erg dankbaar wordt uitgepakt en verwerkt tot 8 - 2 en één minuut voor het eindsignaal een voorzet van Quentin waar Daan 9 - 2 van maakt. Je zou de tel bijna kwijtraken! Overtuigend gewonnen en goed gespeeld !
Peter


F1 twee keer VSV twee keer winst.
zaterdag 17 maart
Door het weer en de velden en de vakantie heeft de F1 een tijdje niet gevoetbald in de competitie. De laatste wedstrijd was tegen HFC. De mannen speelden een knappe partij maar verloren uiteindelijk wel. De titel van het verslag op de HFC-site vertelt het verhaal van de wedstrijd: HFC verslaat een sterk Alliance. Daarna een paar weken alleen trainingen. Dus iedereen was erg nieuwsgierig hoe het met de vorm stond. Afgelopen woensdag hadden we een inhaalwedstrijd geregeld tegen VSV en toevallig moesten we zaterdag voor de competitie weer tegen hen. Het leek wel de Europacup met een thuiswedstrijd en een uitwedstrijd. VSV had in het najaar ook al in de 1e klasse gespeeld en was toen tweede geworden. Een sterke tegenstander dus. Dat bleek ook hun grootste kracht; sterke grotere jongens die fysieke duels uitvochten. De F1 liet zich gelukkig niet intimideren en ging wanneer het moest ook lekker fel de duels in. Hugo en Teun (onze super sub die op alle plekken kan invallen en nu linksachter stond omdat Sytze op school ongelukkig was gevallen) hebben samen met ausputzer Koen geen kans weggegeven. Koen kan op alle plekken spelen maar als laatste man lijkt ie wel een beetje op Alex. Altijd rustig en relaxed maar als het moet vliegensvlug naar de tegenstanders rennend, het balletje afpakken en weg ermee. Ook staat hij steeds op de goede plek. De F1 combineerde gemakkelijk en onder impuls van onze midmid Folkert en linksvoor Coen (die zich regelmatig laat terugzakken werden de aanvallers goed bediend. Bal weggewerkt uit de verdediging, Jelmer houdt hem vast geeft mee aan Folkert, Folkert passeert twee VSV-ers geeft voor op Moriaan die de keeper knap omspeelt en 1-0. Daarna nog twee van dit soort snelle combinaties waarin Jelmer een keer snoeihard op de paal schiet en 1 keer snoeihard voorlangs. Met 1-0 blijft de spanning maar in de tweede helft werd het snel 2-0 na een goede uittrap van Remco naar Jelmer, die Moriaan vrij zet voor de keeper. Als een echte spits schuift Moriaan vervolgens de bal netjes achter de keep. Prima wedstrijd en de eerste tik uitgedeeld.
Zaterdag de tweede wedstrijd. De coaches maakten zich wat zorgen. Gaat het opnieuw lukken? De F1 speelde een goede 1e helft. Sytze was weer hersteld en heerste als vanouds over de linkerflank. Coen en Jelmer waren van flank gewisseld en zochten hun tegenstanders regelmatig op. Hugo speelde een dijk van een wedstrijd, volgens mij niet één keer gepasseerd en altijd een stap eerder bij de bal. VSV kwam nog wel op voorsprong maar Alliance maakt snel de 1-1 via Jelmer. Daarna volgde enkele grote kansen voor Alliance maar de bal ging niet in het doel. In de tweede helft werd de goede lijn aanvankelijk doorgezet. Coen werd vrijgespeeld wachtte even tot de bal voor de rechter rolde en schoot vervolgens hard boven in het doel. Vervolgens een paar kansen achter elkaar, maar ondanks dat hun keeper op de lijn bleef staan ging de bal er niet in. Alleen Moriaan scoorde nog een echte spitsen goal. Van afstand bekeken in het hoekje. Die goal was onze redding, want VSV gaf zich nog niet gewonnen. Met de wind in de rug stoomden ze op de goal van Remco af. Na een schitterende pas, schoot hun goede nummer 9 de bal snoeihard in de hoek. Remco zat er nog aan maar kan de bal niet uit het doel krijgen. Nu werd het echt spannend. Alliance kwam er niet meer uit en we telden de seconden af. Folkert en Koen onderschepten een paar belangrijke aanvallen maar toch konden de VSV-ers blijven drukken. Dan is het fijn dat het team kan rekenen op een goalie zoals Remco. Met een paar belangrijke reddingen redde Remco uiteindelijk de drie punten. Met deze punten nestelt Alliance zich op de derde plaats van de eerste klasse. Als we woensdag de inhaalwedstrijd van Zwanenburg kunnen winnen, doen we weer helemaal mee en volgt zaterdag de topper tegen nummer 2 DIOS thuis.



Alliance C1 - De Kennemers C 2: 2 – 0
zaterdag 10 maart
Zonnig, flinke wind tegen in de eerste helft maar lekker voetbalweer. Kwaliteit bal: zacht en licht, een “jojo-balletje”. Hoewel wij het veldoverwicht hebben, is de verdediging van onze gastheren moeilijk te doorboren. Echt mooi voetbal zien we ook niet. Slechte passes, hoge ballen en in de 13e minuut, door een verdedigingsfout, bijna toch een doelpunt tegen! Pffff, wij zwijnen. Na een kwartier een corner voor ons die meteen gevolgd wordt door een leuke “omhaal “van Bob; leuk maar mis; het zat Bob niet mee vandaag want zijn passes waren erg zijwindgevoelig. In de dertigste minuut voorkomt de Kennemer-keeper op echt grandioze wijze dat Erik scoort. Met 0–0 wordt het rust.
In de tweede helft beginnen de Kennemers heel fanatiek. Ruben moet in de eerste minuut al reddend ingrijpen. In de vijfde minuut bewijst de Kennemer-keeper weer zijn klasse als Erik zo goed als zeker op een punt afstevent, maar …………..nee! In de zesde minuut is het dan zover. Erik over links, een pass naar Ernst en dan is het 1–0. Het gaat nu wat beter. Het middenveld (vooral Laurens) moet hard werken, Ruben moet in de 10e minuut zelfs met een koprol een punt voorkomen. Dan in de 28e minuut een steekpassje van Robert en Erik die over links de stand op 2–0 zet. Er moest hard voor worden gewerkt, het was een tegenstander van formaat (de Kennemers hadden lange gesprekken met elkaar na hun uit-wedstrijd tegen ons, aldus de coach) maar de eindoverwinning is zeker verdiend.
Peter
Spaarnwoude F3 - Alliance F6: 1 - 6
zaterdag 10 maart
Na de glorieus met 13-1 gewonnen benefietwedstrijd tegen Olympia als tussendoortje, hervatte de F6 van Alliance jongstleden zaterdag het competitieprogramma uit tegen Spaarnwoude. Misschien kwam het door het ontbreken van vaste kracht Wim (griep) dat de F6 in het eerste kwartier naar de vaste patronen moest zoeken. Pas nadat Nils de score op aangeven van Robbie had geopend, hervond de F6 haar natuurlijke veldbezetting, waardoor het overwicht op Spaarnwoude groter werd. Nog voor rust verdubbelde Tijn de voorsprong met een ziedend schot waarop de keeper van Spaarnwoude het antwoord schuldig moest blijven.
In de 2e helft stond de ruit weer als vanouds met de punt naar voren en werd er daadkrachtig doorgedekt door Guus en Jippe. De ruimtes tussen de linies werden onvermoeibaar dichtgelopen door Wesley en Tijn, waardoor Bas en Tim C. mee op konden komen om de spitsen te bedienen. De aanvalslinie van de F6 lijkt met Robbie en Tim J. op de vleugels en Nils als hangende spits op volle sterkte. Het was 4-0 voordat Spaarnwoude wat terug kon doen, waarna de 5 en 6 -1 nog slechts een formaliteit ten behoeve van het doelgemiddelde leken.
Na de wedstrijd werd coach Paul ter ere van zijn 50e verjaardag op passende wijze gehuldigd door zijn spelers. Met speciale dank aan moeders Natasja en Yvon werd de jubilerende helft van het succescolle coach-duo geëerd met een speciaal T-shirt en een feestelijke verjaardagstaart. Speciale vermelding verdient hierbij vader Roel, die ondanks het gedwongen thuisblijven van Wim, toch in alle vroegte was meegereisd om de taart aan het feestvarken te overhandigen.