Verslagen najaar 2006
Verslagen
Lees terug hoe het begin van het seizoen is verlopen.Alhier:
F6 bijna weer in de dubbele cijfers!
Dat deze fraaie herfstmiddag met een “hattrick” binnen 5 minuten zou beginnen, was een aangename verrassing. Nadat wij de wedstrijd met een ongelukkige terugspeelbal waren begonnen maakte Erik na 41 seconden duidelijk dat we niet kwamen om te verliezen: 1 - 0. In de derde minuut verrast Erik de ADO-keeper met een boogbal in rechterhoek en voordat de vijfde minuut is bereikt zet Erik de stand op 3 - 0,met een aanval over de rechterkant en legt de bal met een volley over de keeper in de verre hoek. Een paarminuten later probeert Laurens ook een puntje te maken, maar dat lukt net niet. In de elfde minuut krijgen we onze eerste corner (via Bob naar Laurens en zo via ADO over de achterlijn), maar dat levert geen punten op. In de dertiende minuut komt er een aanval van ADO op gang, maar Jesper smoort die in de kiem. Na een kwartier schiet ADO zelfs een keer in ons zijnet; ongevaarlijk zijn ze niet. Na een halfuur begint ADO wat op te dringen, maar onze verdediging kan dat makkelijk aan. In de dertigste minuut komt er uit een voorzet van Sven weer een leuk vierde punt als Erik die bal in de verre hoek van het ADO-doel deponeert. Daarmee gaan we de rust in.
EDO E1 was een paar maatjes te groot afgelopen zaterdag. De prima invallende Floris (E5) kon daaraan niet veranderen. Dankzij goed keeperswerk van Koen en een tomeloze inzet van alle anderen in de eerste helft stond het bij rust 2-0. Er gloorde nog hoop. Ons veldspel was zoals gebruikelijk beter verzorgd.
De ruime overwinning was verwacht en verdiend. De manier waarop die tot stand kwam merkwaardig. Het was van begin tot eind rommelig. De meesten die tegen kwart voor tien op en langs het veld stonden hadden er vrijdag niet meer opgerekend dat de wedstrijd door kon gaan. Het had immers de hele week fiks geregend.
We speelde deze wedstrijd bij Geel - Wit. Af en toe een plensbuitje en wat harde wind. Het werd geen fraaie wedstrijd, maar moeite met VSV hadden we van het begin af aan niet. Reeds na drie minuten passeert Sven in zijn eentje de keeper aan diens rechterkant. Een heel fraai doelpunt: 1 - 0.
Alliance C 1 : Ripperda C 1 ; uitslag 4 - 2
Met hartelijk dank aan Frédérique, zonder wiens hulp dit verslag onmogelijk zou zijn en met zijn toestemming om zijn privé-aantekeningen van deze match te gebruiken zonder zijn auteursrecht te schenden, schrijf ik het op:
zaterdag 7 oktober 2006
Ripperda D1 - Alliance D4: 7-1 zaterdag 23 september 2006 Na de 10-0 winst tegen Zwanenburg lukte het de F6 bijna weer om in de dubbele cijfers te eindigen. Oorspronkelijk werd er tegenop gezien om Ripperda op eigen terrein te bestrijden, maar door goed georganiseerd te spelen werd het vrij gemakkelijk 0-9. Het eerste doelpunt liet vrij lang op zich wachten, maar toen deze erin zat, was het hek van de dam.
Het voordeel van een beetje organisatie in het team is dat de ouders van onze F6 hun kelen kunnen sparen, iets wat bij de tegenstanders geheel anders was. Ripperda speelde met zeker 10 dames en 10 heren coaches. Gij de F6 is eigenlijk het enige thema: wie haalt de koffie en waar is het gezamenlijke “potje”.
We blijven 3 punten achter DSS op de tweede plaats, maar ze zijn gewaarschuwd, het gaat iedere week beter.
1-0 Wesley; 2-0 Tim J.; 3-0 Tijn; 4-0 eigen doelpunt uit corner van Nils; 5-0 Tim J.; 6-0 Nils; 7-0 Tijn; 8-0 Robbie; 9-0 Wesley. De penalty’s: keeper Bas; 5-3 voor Alliance.
E4 strijdend ten onder tegen Ripperda
Op 14 oktober speelde onze E4 uit tegen Ripperda. Een super spannende pot waarin vol vuur werd gevoetbald en waar pas in de laatste 10 minuten de ontknoping viel. We begonnen sterk met aanvallend voetbal op de helft van Ripperda. Maar Ripperda zette een tandje bij en met een tackel voor Joep en schouderduw bij Boris kwamen ze richting ons doel. Onze verdediging met Benjamin, Danillo en Boris was scherp. Wij tackelden terug, maar dat kwam ons duur te staan; een vrije trap op 10 meter van het doel. Jeroen voorkwam met twee prachtige reddingen een doelpunt. Maar het derde schot zorgde ervoor dat we met een 1-0 achterstand de rust ingingen.
Daarna Boris, Jeroen en Fevzi in de voorhoede. Dat pakte meteen goed uit, er kwam een hoge bal en Boris kopte die tactisch via een stuit in de hoek van het doel: 1-1. Daarna nog een voorzet van Boris die Jeroen net naast knalde. Maar Ripperda kwam terug. Via een handsbal kregen we een penalty tegen. Een schot hard en hoog door het midden. Joris tikte die vakkundig weg over de lat. Daarna begon de E4 weer een offensief. Uit een snelle aanval dachten Joep en Jeroen een corner gehaald te hebben. Terwijl de aanvallers Fevzi en Boris zich opstelden voor het doel en Joep en Jeroen overlegden wie de corner nam, besloot de scheidsrechter anders en gaf de bal aan de keeper. Deze schopte snel uit en uit de daaruit volgende counter wist Ripperda te scoren; 2-1. Daarna gingen we nog meer aanvallend spelen; de E4 kwam nog een paar keer gevaarlijk voor het doel van Ripperda, maar we hadden weinig geluk in de afronding. Ripperda kreeg een paar goede kansen uit de counter. Waldo en Benjamin wisten in eerste instantie de boel nog te redden, maar toen sloeg het noodlot toe. Na een counter wilde Waldo de bal onderscheppen. Hij kwam ten val en de tegenstander ging vol op zijn hand staan. Nog 10 minuten heeft hij doorgespeeld, maar moest toen met een dikke blauwe hand het veld verlaten. Helaas, Bejamin, Danillo en Joep verdedigden als tijgers, maar met een man minder was dat mission impossible. Twee doelpunten vielen snel achter elkaar in ons doel, zodat we met een eindstand van 4-1 naar huis gingen.
Alliance C 1 - ADO C 4; uitslag 9 - 0zaterdag 14 oktober 2006
Dat deze fraaie herfstmiddag met een “hattrick” binnen 5 minuten zou beginnen, was een aangename verrassing. Nadat wij de wedstrijd met een ongelukkige terugspeelbal waren begonnen maakte Erik na 41 seconden duidelijk dat we niet kwamen om te verliezen: 1 - 0. In de derde minuut verrast Erik de ADO-keeper met een boogbal in rechterhoek en voordat de vijfde minuut is bereikt zet Erik de stand op 3 - 0,met een aanval over de rechterkant en legt de bal met een volley over de keeper in de verre hoek. Een paarminuten later probeert Laurens ook een puntje te maken, maar dat lukt net niet. In de elfde minuut krijgen we onze eerste corner (via Bob naar Laurens en zo via ADO over de achterlijn), maar dat levert geen punten op. In de dertiende minuut komt er een aanval van ADO op gang, maar Jesper smoort die in de kiem. Na een kwartier schiet ADO zelfs een keer in ons zijnet; ongevaarlijk zijn ze niet. Na een halfuur begint ADO wat op te dringen, maar onze verdediging kan dat makkelijk aan. In de dertigste minuut komt er uit een voorzet van Sven weer een leuk vierde punt als Erik die bal in de verre hoek van het ADO-doel deponeert. Daarmee gaan we de rust in.
De tweede helft geeft hetzelfde beeld te zien. Het veldoverwicht is voor ons en in de zesde minuut zorgt Erik met een doorbraak richting rechterhoek voor 5 - 0.
In de tiende minuut mag Erik van de scheisrechter 5 minuten uitblazen omdat hij een ADO-er tegen de enkel zou hebben geschopt. Verontwaardiging alom, want het was overmacht (en op zijn minst zelfverdediging) maar knorrig gedrag van de scheidsrechter wordt ruimschoots goedgemaakt door de volstrekt eerlijk en enthousiast vlaggende grensrechter van ADO (niet dat onze eigen grensrechter het niet goed deed, hij doet het altijd goed, maar dat valt allang niet meer op). In de vijftiende minuut krijgt Ruben eindelijk een bal in zijn handen, dus opgegeven hebben ze het nog niet. In de negentiende minuut lukt het Laurens dan tòch om uit een voorzet van Erik onhoudbaar linksboven te scoren: 6 - 0. Twee minuten later weer zo’n daverend schot van Laurens dat helaas via de knieën van de keeper corner wordt. Na zijn terugkeer in het veld (rond de 20e minuut) brandt Quentin goed los. Druk doende met de voorbereiding van een paar mooie aanvallen probeert hij het grieperig gevoel te vergeten. In de 25e minuut grijpt Laurens weer zijn kans, als hij alleen voor de keeper komt te staan: bal eroverheen in rechterhoek, dus wordt het 7 - 0! In de 34e minuut een voorzet van Laurens die kunstig wordt ingekopt door Sven: 8 - 0.
Vlak voor het eindsignaal plaatst Quentin la cerise sur le gâteau door van 20 meter afstand loeihard en loepzuiver linksboven in de hoek 9 - 0 te scoren. Volgens de commentaarploeg aan de zijlijn, was dit het mooiste doelpunt van de (sportieve maar niet echt spannende) wedstrijd.
Peter
EDO E1 – ALLIANCE E3: 8-0
zaterdag 14 oktober 2006
EDO E1 was een paar maatjes te groot afgelopen zaterdag. De prima invallende Floris (E5) kon daaraan niet veranderen. Dankzij goed keeperswerk van Koen en een tomeloze inzet van alle anderen in de eerste helft stond het bij rust 2-0. Er gloorde nog hoop. Ons veldspel was zoals gebruikelijk beter verzorgd.
Toen kort na rust de 3-0 viel was het verzet gebroken. Daniël, toch weer prima verdedigend op links, zei het meteen en duidelijk: “Nu is het niet leuk meer om te voetballen”. Daarmee doelde hij niet alleen op de te sterke tegenstander. Ook de scheidsrechter nam niet altijd de beste beslissingen. En die waren opvallend vaak in ons nadeel. Zelfs de meegereisde fans moesten soms moeite doen hun emoties in de hand te houden.
Ook zonder de partijdigheid van de scheidsrechter had EDO trouwens wel gewonnen: ze waren gewoon te sterk. En dat betrof dus vooral het fysieke, want voetballend blijft de E3 een prachtig team. Jesse, Sem, Tijmen (2e helft op doel met een paar prima reddingen), Eimert en Bas voetbalden net als de al eerder genoemde spelers prima, maar de krachten schoten tekort. De teller bleef staan op 8-0. Geflatteerd. De penalty-reeks eindigde tot slot onbeslist..
Zwaar teleurgesteld en leeg gestreden was het op het laatst ook nog onaangenaam dat een aantal spelers van EDO weigerde om de handen te schudden.
Het gezamenlijke douchen werkte heilzaam: iedereen draaide al bij tijdens het “afslaan” van de schoenen. Dat hebben ze bij EDO mooi geregeld, met een speciale plek in de kleedkamer. Het gaf lucht de schoenen flink hard schoon te meppen. Na het verkwikkende water was iedereen weer hersteld en kon de dag niet meer stuk. Zelfs niet toen bleek dat Sem zijn schoenen was vergeten…..
E3 - VSV E4: 7-1
zaterdag 7 oktober 2006
De ruime overwinning was verwacht en verdiend. De manier waarop die tot stand kwam merkwaardig. Het was van begin tot eind rommelig. De meesten die tegen kwart voor tien op en langs het veld stonden hadden er vrijdag niet meer opgerekend dat de wedstrijd door kon gaan. Het had immers de hele week fiks geregend.
Tijmen en Sem waren er trouwens helemaal niet - en ze hadden ook niet afgebeld. Roelof en Renate wisten hen uiteindelijk telefonisch te bereiken en ze spoedden zich op weg. Tristan, de eenarmige supporter, had zich natuurlijk ook al aangeboden, maar met zijn gipsen arm was dat niet verantwoord.
De wedstrijd begon wel op tijd: met twee prima invallers van de F2 was de veldbezetting op orde: Jan Joris begon in de spits en Teun in het doel. Jan Joris werkte hard en goed en kreeg uiteindelijk loon naar werken. Teun keepte foutloos en moest pas op het eind een tegentreffer incasseren na een perfekte aanval van VSV.
De rommeligheid had met de wind te maken: die blies fors over het veld. Goed spel met de te lichte bal was nauwelijks mogelijk. Toen Tijmen en Sem gearriveerd waren waren er bovendien twee wissels. Deze luxe werkte averechts, want de opstelling wisselde steeds.
Het eerste gevaar ontstond na een onderschepping van Koen. Hij verdedigde prima in het midden met Bas op rechts en Jesse op links. Jesse had namelijk geruild met Daniël. Die kreeg op de middenlijn de bal van Koen, maakte een enorme sprint naar voren en schoot van grote afstand op fantastisch wijze de eerste in de touwen: 1-0. Eimert schoot kort daarna net over, na goed doorzetten van Jan Joris. Sem herhaalde dit, toen ie was ingevallen: net mis. Tijmen was dan wel laat, maar hij zorgde voor rust nog voor 2-0.
In de tweede helft, met windje mee, ging het makkelijker. Rommelig bleef het. Alliance was voetballend wel duidelijk het betere team. Een strakke corner van Bas werd ingekopt door....Tijmen - hij stond zo vrij als een vogeltje. Een aanval die opgezet werd door Eimert (die de tweede helft achterin prima speelde) belandde via Koen (in de spits) voor de voeten van......Tijmen: 4-0. Een slim genomen corner van Jesse draaide met de wind net naast de eerste paal: daar stond niemand en de keeper raakte de bal nog wel, maar toch: 5-0. En toen kwam ook het moment voor de prima spelende Jan Joris: hij maakte de 6e. Intussen hadden Koen, Sem en Jesse geen geluk met een schoten. Teun, met hulp van Bas en Eimert, hielden het potdicht. Even leek het dat Koen ook zijn verdiende goaltje zou meepikken: na vergeefse doelpogingen van Sem, Daniël en Jesse belandde de bal voor een bijna leeg doel: Koen wilde uithalen, maar de snelheid van ......Tijmen verraste ook hem: 7-0.
VSV redde tot slot, met een verdiende treffer, de eer na een prachtige aanval: 7-1.
F6 komt op toeren!
Na de zware wedstrijd tegen DSS van vorige week kwam de F6 dit keer meer aan voetballen toe.
De F-jes van Zwanenburg waren het slachtoffer van de scoringsdrift van de mannen en vrouw van begeleiders Marcel Janssen en Paul van Geuns. Er werd met 10-0 gewonnen, dus het gaat er naar uitzien dat Marcel en Paul “de kerst gaan halen”.
Nadat Bas in de eerste minuut van dichtbij over de goal schoot, opende Nils de score met een fraai doelpunt (1-0). Het was daarna Nils die een pass verzorgde op Wesley. Deze schoot in de draai en scoorde (2-0). 3-0 kwam ook van Wesley (goed geprofiteerd na een slechte uittrap van de keeper). De 4-0 was een fraaie actie van Tijn. Hij gaf een pass langs de lijn op Bas, liep zelf door en nadat hij de bal terugkreeg scoorde hij fraai.
Vlak voor rust werd het 5-0 door Wesley. Ook met wind tegen (2de helft) bleef het goed lopen. Tim C., Wim en Guus controleerden het middenveld waardoor Tim J. 2 keer achter elkaar scoorde (6-0 en 7-0). Tim J. versterkte zijn topscorerpositie met nog een 3de goal (hattrick), na een ingooi van Robbie. En ook Wesley werkte aan zijn gemiddelde met zijn 4de goal (9-0). Vlak voor tijd bracht Jippe de eindstand op 10-0. Volgende week de zware uitwedstrijd tegen Ripperda. We kunnen niet wachten!
Alliance C 1 : VSV C5; uitslag: 4 - 0
zaterdag 7 oktober 2006
We speelde deze wedstrijd bij Geel - Wit. Af en toe een plensbuitje en wat harde wind. Het werd geen fraaie wedstrijd, maar moeite met VSV hadden we van het begin af aan niet. Reeds na drie minuten passeert Sven in zijn eentje de keeper aan diens rechterkant. Een heel fraai doelpunt: 1 - 0.
Een paar minuten later moet Ruben reddend optreden omdat VSV af en toe nog wel eens een gevaarlijk uitbraakje wil doen. In minuut 6 passeert Erik de VSV-keeper nog een keer en zet de stand op 2 - 0. Laurens probeert het een paar minuten later nog eens van een afstandje, maar die gaat naast.
In de 22e minuut krijgt VSV haar eerste corner, maar ondanks het geduw voor ons doel gebeurt er niets. Ze blijven gevaarlijk. In de 24e minuut schiet VSV zelfs op onze rechterpaal. In de 27e minuut trekt Ernst de stoute solo-schoenen aan en passeert, op weg naar 3 - 0, de keeper en scoort over links!
Quentin wordt ook nog een keer gevaarlijk voor VSV maar zijn schot belandt in de handen van de keeper. Daarna moet Ruben echt de held uithangen en weet een doelpunt te voorkomen door in duikvlucht de bal met zijn vuisten weg te stompen. Schitterende actie van onze keeper! Rust.
Na de rust met de wind tegen verandert er niet veel in het spelbeeld. Onze verdediging is niet te passeren ( als er een doorbreekt zorgt Daan ervoor dat de bal via de zijkant weer richting VSV-doel gaat) maar de opbouw van onze aanvallen lukt vandaag niet zo goed. Quentin begint na rust met een keihard schot dat net over gaat; daarna mislukt een een-tweetje van onze voorhoede.
In de tiende minuut wordt de eindstand bereikt: een voorzet van Erik die door Bob snoeihard vanaf de 16 meterlijn wordt ingeschoten: 4 - 0. We maken er hierna vlak voor het VSV-doel nog een paar keer een leuke boel van, maar tot scoren komen we niet. Ook de inzet van onze gastspeler Niels leidt niet tot punten (hoewel dat niet aan Niels lag!). Volgende keer beter spelen en niet minder scoren!
Peter
Alliance C 1 : Ripperda C 1 ; uitslag 4 - 2
zaterdag 30 september 2006
Met hartelijk dank aan Frédérique, zonder wiens hulp dit verslag onmogelijk zou zijn en met zijn toestemming om zijn privé-aantekeningen van deze match te gebruiken zonder zijn auteursrecht te schenden, schrijf ik het op:
Het is lekker zonnig weer en het speelveld is fraai. De Ripperda-spelers zijn groot (1 mtr 80) en als ze net zo goed als lang zijn, wordt het zwaar voor onze “knulletjes”. Onze eerste echte aanval over rechts via Quentin en Erik loopt op niets uit. Na tien minuten een echte tegenaanval van Ripperda die door Jesper tot corner wordt verwerkt.
Na het mislukken van de Ripperda corner een schitterende aanval van ons via het midden, Ernst en Erik, maar gehouden door de Ripperda-keeper.
Erik en Ernst laten daarna een schitterende kans voor open doel liggen maar daarna komt alles goed. Een aanval via Ernst naar Erik en dan scoort Erik op 8 meter het doel links naast de keeper: 1 - 0 !
In de achttiende minuut minuut komt Ripperda op 1 - 1 door een lang afstandsschot waar onze keeper Bram net niet bij kan. In de 20e minuut komt Ripperda met 2 - 1 voor, maar reeds in de 22e minuut zorgt een solo-actie van Erik ervoor dat de stand op 2 - 2 komt. In de 28e minuut mist Ernst nog een kans om te scoren. en een minuut voor rust voelt Erik zich als aanvoerder geroepen de scheidsrechter te vragen waarom Alliance zoveel vrije schoppen tegen krijgt en Ripperda praktisch geen. Dat levert Erik 5 strafminuten op, een voor rust en vier erna. Hoewel deze beslissing niet juist is, is het beter om bij twijfel aan de onpartijdigheid van de scheidsrechter te zwijgen en blij met 2 - 2 de rust in te gaan.
3 minuten na rust schiet Laurens uit voorwerk van Ernst en Quentin net naast, Dat begint toch leuk zonder aanvoerder! Na 9 minuten een doorbraak via Ernst, maar dat levert een geblesseerde Ripperda-verdediger op. In de twaalfde minuut een aanval van Quentin met een fraaie dribbel en een ver schot naar voren, waarna Erik de bal erin legt: 3 - 2. In de dertiende minuut leidt een vrije schop voor Ripperda, op 30 meter van ons doel, tot een fraaie counter via Sven en Erik. Een paar minuten na deze fraaie actie wordt het 4 - 2: in de vijftiende minuut maakt de Ripperda-keeper een verkeerde beweging waar Ernst meteen over rechts gebruik van maakt en de scoort.
Later probeert Erik in zijn eentje nog de hele Ripperda-verdediging te passeren, maar dat leidt niet tot een doelpunt. Erik en Ernst missen nog een schitterende kans op een punt door het ingrijpen van de uitstekende Ripperda-keeper; ongelooflijk hoe hij die bal eruit stompte! In de dertigste minuut nog een heel fraaie kopbal van Laurens (op de lat net boven de kruising) die geen punt oplevert en dan is het na bijna 38 minuten tweede helft gedaan: zeer verdiend met 4 - 2 gewonnen!
Peter
Balen, balen, balen, VSV D5 - Alliance D4: 9-1zaterdag 7 oktober 2006
Sta je zelf voorlaatste, moet je uit tegen de onderste en dan zijn er vier spelers die zonder afmelden verstek laten gaan. Er is geen vervelender manier om je teamgenoten in de steek te laten. De wedstrijd zelf begonnen we met negen tegen elf en de eerste twintig minuten lieten zien dat we te laag op de ranglijst staan. Met z’n negenen hadden we het beste van het spel en drongen VSV constant terug in de verdediging. Doordat het strafschopgebied van VSV erg druk was kregen we weinig echt uitgelezen mogelijkheden tot scoren. Uit twee counters sloeg VSV net voor rust toe zodat we met 2-0 gingen rusten. Het eerste kwartier in de tweede helft gaf hetzelfde spelbeeld. Alliance D4 drong aan en VSV counterde naar 3-0. Het harde werken tegen de overmacht werd gelukkig beloond met een fraaie treffer (een heuse volley) van Teun maar daarna was bij D4 de koek op. In het laatste kwartier kon D4 het niet meer opbrengen om de organisatie te bewaren en liep VSV uit naar een geflatteerde 9-1. Jammer dat we op deze manier een kansrijke missie verloren zagen gaan. Hulde voor de jongens die tegen een numerieke overmacht van VSV zolang voor een beter resultaat hebben gestreden. Alliance F2 komt net tekort tegen Bloemendaal F1: 1-2 zaterdag 7 oktober 2006
Volstrekt niet ontmoedigd door drie min of meer betreurenswaardige verliezen op rij, trok de F2 ten aanval tegen de koploper. Met de wind in de rug kregen wij de eerste kansen, al moest keeper Teun al in de 1e helft een paar keer ingrijpen. Achterin vocht Joost weer als een leeuw tegen hun gevaarlijkste aanvaller en Martijn speelde zijn beste wedstrijd van het seizoen. Op het middenveld was ook Menno geweldig op dreef. Hij was overal en vocht woeste duels uit. Maarten gebruikte zijn harde trap om de bal bij de voorhoede te brengen. Ons spitsje Youri stond nu mid-mid. Hij bleef aanvallend, maar hij speelde vooral onze vandaag zeer geinspireerde spitsen Jan-Joris en Tim aan. Succes bleef niet uit. Na een combinatie van Youri, Tim en Jan-Joris stond Tim alleen voor de keeper: 1-0! Helaas lieten de Bloemendalers dat niet op zich zitten en toen er drie alleen voor Teun stonden was zelfs hij kansloos. In de 2e helft hielden wij tot 5 minuten voor tijd stand. De jongens vochten als leeuwen en we waren af en toe dicht bij de 2e treffer. Jan-Joris werd met de minuut beter, Tim had een mooie kans en Youri heeft nog nooit zoveel gelopen. Achterin bleven we door heroïsche inspanningen van Joost en Martijn (wat was die goed vandaag!), maar vooral door Teun overeind. Hij stopte echt alles. Vorig jaar richtte ik in de legendarische wedstrijd tegen Zwanenburg een standbeeld voor hem op en daar komt er nu een bij. Zowel voor zijn prima keeperswerk als voor de manier waarop hij met de enorme teleurstelling van de 1-2 om ging. Voor het hele team 1000 complimenten! Volgende week pakken we de eerste punten!!!!!! Alliance F6 - DSS F5: 2-5 zaterdag 30 september 2006
Tegen DSS 5 liet de F6 van Alliance zaterdag zien dat er ook gebikkeld kan worden als dat nodig is. De spelers van DSS waren veelal groter en sterker dan hun tegenstrevers, maar de F6 stelde daar veel voetballend vermogen tegenover. Een sterk middenveld, bestaande uit Bas, Wim, Tim C. en Jippe, stelden de aanvallers Robbie en Tim J. enkele keren in staat door te breken, maar dat leidde helaas nog niet tot doelpunten. Achterin ontregelden Nils, Guus en ‘stofzuiger’ Wesley de vijandelijke aanvallen en ranselde Tijn alles wat er toch doorkwam uit zijn doel. De strijd tussen kracht en techniek ging aanvankelijk gelijk op, totdat DSS met een knappe combinatie door het midden de score opende. Door een ongelukkige rebound en een toevalstreffer liep de achterstand op naar 0-3, voordat Tim J. een terecht toegekende penalty beheerst benutte en de stand een draaglijker aanzien gaf: 1-3. Door enkele strategische ingrepen van de coaches kreeg de F6 na de hervatting zowaar een veldoverwicht en kwam DSS met de rug tegen de muur te staan. Geheel tegen de verhouding in, leidde een ongelukkige klutsbal in eigen strafschopgebied tot een nieuwe treffer van DSS: 1-4. De F6 liet ook nu de mo
De nederlaag van 7-1 tegen Ripperda D1 is er een die we maar snel moeten vergeten. Dit was zo’n dag dat de gehele D4 een off-day had. Objectief gezien is Ripperda D1 geen team waar we van hoeven te verliezen maar het leek wel alsof de allereerste competitiewedstrijd te veel spanning met zich meebracht. Niemand van de spelers van D4 behaalde zijn normale niveau. Het enige positieve dat rest na deze wedstrijd is het besef dat D4 in thuiswedstrijd tegen Ripperda alle mogelijkheden heeft om revanche te nemen. Van uw verslaggevers Jesse & Toon
In de eerste helft begon het goed. De eerste aanval was wel voor DSS: vanaf de aftrap rende een aantal reuzen (want het waren niet alleen 2e jaars Eetjes, ze waren ook best groot) op ons doel af, maar ze misten net. We waren toen wel meteen wakker…. Een volgende aanval van DSS werd onderbroken door de weer prima verdedigende Daniël op links. Via Jesse kwam de bal bij Eimert die zich fraai vrij speelde en met een steekpasje Tijmen lanceerde: hij scoorde koel de 1-0. Meteen daarop was het DSS, uit een mooie en snelle aanval scoorden ze de gelijkmaker: 1-1. Het spelde golfde snel op en neer en uiteindelijk sloeg Alliance weer toe: een knappe onderschepping en snelle pas van Jesse bracht Tijmen weer in een kansrijke positie: hij faalde niet en scoorde 2-1.
Behalve dat de DSS-ers groter waren, waren ze ook talrijker: twee wissels tegen nul van ons. Tristan, met zijn ene arm in het gips, moedigde aan waar ie kon en mede daardoor liep iedereen zich "het snot voor de ogen". Bas, Sem en Daniël verdedigden als leeuwen. Koen keepte foutloos Via Jesse op het middenveld kwamen Tijmen en Eimert nog een paar keer in kansrijke positie, maar toch stond het bij rust 2-4.
In de 2e helft ging de strijd gelijk op. Even werd de leeg gestreden Daniël vervangen door Claire, die in allerhaast was opgetrommeld door assistent-coach Ronald. Tristian bleef met zijn ene arm juichen wat ie kon, maar helaas pindakaas.
Koen in de spits kreeg te weinig ruimte na goede voorzetten van Tijmen en Jesse om echt iets terug te doen. En het zat ook niet mee: een prachtig schot van afstand van Bas belandde op de lat. Eimert speelde achterin en "hield het slot op de deur": hij speelde fantastisch. Als de reuze toch doorbraken redde Sem. Maar de kracht van de tegenstander was te groot: het werd toch 2-5 en later door een ongelukkig moment achterin 2-6. Nadat Daniël was teruggekeerd zat het achterin weer potdicht. Wij speelden eigenlijk nog het meest vooruit op het laatst, maar scoren lukte niet meer. Voetballend waren we zeker niet minder dan DSS, ze waren gewoon een maatje te groot.
E1 een zeperdHet aardige van E1 is, dat het leuke jongens zijn, die een behoorlijk potje kunnen voetballen. Niet alleen individueel, maar ook als team.
Het gekke is echter ook, dat er wel eens wedstrijden tussen zitten, dat je bij jezelf denkt; "Hoe is het in hemelsnaam mogelijk?".
En helaas was gisteren zo'n wedstrijd! Is dat erg? Nee, natuurlijk niet, want verliezen kan en mag. Het gekke is alleen, dat je vooraf op je klompen kunt aanvoelen wanneer het staat te gebeuren! Dat was verleden seizoen zo en kennelijk nu ook weer.
Natuurlijk miste je gisteren Joep en Giel en natuurlijk heeft de tegenstander een echte keeper en keepen wij om beurten. Maar gisteren proefde je ook weer dat typische ontzag en angst wat Alliance E1 voor zijn tegenstander kan hebben.
Was die angst terecht? Nee! Gewoon het eenvoudige feit, dat RKVV Velsen bovenaan staat en wij tweede, doet bij onze jongens het angstzweet uitbreken en dat is volkomen onnodig. Velsen had 2x gewonnen van 2 zwakkere broeders in de poule en wij hadden met de zelfde cijfers (13-0) gewonnen van één van diezelfde zwakkere broeder, maar ook gelijk gespeeld tegen Dios, wat in mijn ogen sterker is dan Velsen. Maar dat doet er dan niet meer toe voor onze jongens. Verleden week stonden we na 1 wedstrijd op doelsaldo bovenaan en stond Dios 2e, dus conclusie; wij kunnen beter voetballen en dat zullen we ook laten zien. Resultaat; een geweldige wedstrijd, die in 2-2 eindigde.
Gisteren stond na 2 gespeelde wedstrijden Velsen bovenaan en wij 2e, dus conclusie; Velsen kan beter voetballen en inderdaad dat hebben ze laten zien!
De voorbereiding was goed, de concentratie was er en niets leek een leuke wedstrijd in de weg te staan. Julian, geleend van de E2, stond de 1e helft op goal en keek erna; "Was dit de E1?". Ergens in de verte stonden 3 van onze spelers en vlak voor zijn neus ook nog 3 en die deden allemaal hun uiterste best om de bal maar niet te hoeven hebben. Samenspel was ver te zoeken en de ballen vlogen zonder na te denken naar alles behalve ons zelf. Al snel kwam het voetballende Velsen op voorsprong en kwam daar snel het wekelijkse 'piepje' van Dirk achteraan (echter dit maal een echte piep, want er zit nu nog steeds een behoorlijk ei op zijn blauwe knie) en dus wisselde Dirk na 5 minuten met Julian. De rust werd gehaald met slechts een 3-0 achterstand, maar het spelbeeld in de 2e helft wijzigde niet meer. Velsen schoot er nog twee in en wij... zowaar ook nog ÉÉN! En die ÉÉN was een hele belangrijke en misschien wel heel gevoelige, want het was in 3 wedstrijden de eerste tegengoal die Velsen om de oren kreeg en die kwam dus mooi van de schoen van Alliance E1! Dat moet een opsteker van jewelste zijn! Los daarvan, was het ook een goal die tot stand kwam uit de enige mooie, snelle en vlekkeloze aanval, dus voetballen... echt, dat kunnen ze heus wel!
Morgen weer trainen en zaterdag spelen we lekker weer tegen een ploeg die na 3 wedstrijden onder ons staat. Dus, wij zijn beter dan HBC en dat zullen we ook wel even laten zien! Toch?
Arie Een zwaar bevochten gelijkspel
Dirk is onderweg naar z'n eerste disco-partijtje, samen met Marnix en Boudewijn en ik zwijmel ondertussen even weg en denk aan vanochtend.
Kritisch, dat ben ik altijd als geen ander, niet snel tevreden, nou ja, niet snel tevreden is natuurlijk overdreven...... het benne en blijve immers mennekes van 10 jaar, maar ik bedoel dat ik het soms jammer vind als er niet alles uit komt wat er wel in zit! Dan denk ik; "hè Siebe, gooi nou is die kont er in, kap, draai en schiet zoals je kan; Pet gooi is die schroom van je af en trek dat spel naar je toe; Dirk doe eens niet zo lief en voorzichtig...." Enfin, je begrijpt wat ik bedoel. Allemaal fijne apies, die allemaal lekker kunnen ballen, maar als ze er nou eens allemaal met 't koppie bij zouden zijn.... , nou dan krijg je een spelletje te zien, geloof mij maar!
Vanochtend was er zo één. Een behoorlijk weifelend eerste kwartiertje, dat wel. Ballen sprongen van de voet, we raakten ze met de buitenkant en met de binnenkant, maar aankwamen deden ze nooit.... Kortom, een echt Alliance-kwartiertje, onder de indruk van de tegenstander "oh, wat zijn ze goed en oh, wat zijn ze groot en help, wat kunnen ze goed voetballen" en dus voorbij gaan aan onze eigen kwaliteiten, die we nogmaals terdege hebben!
Maar goed, voor aanvang nog zo gezegd; "Jongens, ga uit van je eigen kracht, jullie zijn allemaal stuk voor stuk goede voetballers". En ook nog een klein persoonlijk woordje voor allen; "Joep, rustig blijven, niet zenuwachtig, gewoon bal aannemen en ga maar langs de lijn als je ziet dat er ruimte is; Boudewijn, mannetje voorbij kun je als geen ander, maar doe daarna nou geen kunstje met lobjes en zo, gewoon strak inspelen; Marnix zoek je man op en ga er voorbij, vertrouw op je snelheid; Tommy, snij naar binnen, schiet op goal als je kan, maar als je voortrekt, kijk dan ook eens schuin achter je!" Enfin, dat gebruikelijke oppep-geneuzel van de coach.
Het tweede kwartiertje van de eerste helft, we keken tegen een 0-1 achterstand aan, kwamen we wat meer in de wedstrijd. Het was nog steeds niet best, dat wil zeggen, iedereen zat nog steeds behoorlijk onder zijn kunnen, maar..... er werd gevochten, geknokt en gestreden als leeuwen! Op dat moment, zie ik Gieltje staan met z'n gebroken arm en denk ik; "hè, was hij er maar bij". De tegenstander wisselt alsof het een lievelust is en wij moeten door met zeven man, de rust kwam dan ook als geroepen. Even lekker kunnen uitrusten en nog wat gebabbel van mij moeten aanhoren op de koop toe.
De tweede helft:
Joep ruilde, na een voortreffelijk helftje keeperswerk, de handschoenen met Pet, die op zijn beurt even een paar ballen door paps werd ingeschoten en dat bleek de perfecte opwarming. Binnen de "acht" (half veld) bleef Pet heer en meester de hele 2e helft. En de rest? De rest begon te voetballen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Combinaties vlotten, het veld werd overgestoken, ballen werden panklaar gelegd, aanvallen volgden elkaar op zonder de verdediging te verwaarlozen, maar altijd was daar die keeper! Maar ook de tegenstander bleef messcherp en voetbalde er lustig op los en toen..... Ja, toen werd het 0-2! In zak en as? Zou je denken, maar niets hoor! Alliance bleef aandringen en toen was ie daar, daar kwam ie.... Sieb gooide z'n kont erin, draaide en kapte en met het puntje van z'n schoen zette hij Marnix vrij voor de keep. Marnix bal aan de voet op volle snelheid, nog een paar metertjes en plof, onhoudbaar rechts in het hoekie, daar komt geen keep meer aan. Daar was die dan, de aansluiting en nog pak 'm beet dik 5 minuten op de klok!
Onverstoorbaar bleven we, maar ook de tegenstander en zo golfde de wedstrijd heen en weer en op en neer, plukte de Dios-keep een bal en dook Pet 'm er bij ons uit. Op het tandvlees sleepte Tommy er nog een corner uit en Marnix kwam al aangesneld om de corner te nemen, maar Tommy besloot 'm zelf te trappen en hoe.... daar vloog die hoog voor de kooi en daar kwam Dirk vanuit de 2e lijn instieren, vol op de kop en ook deze weer.... onhoudbaar in de rechterhoek, pats 2-2! De laatste keer dat ik zo hoog sprong van vreugde was in '95, Ajax - AC Milan... ach, ik liet me even gaan, maar ik was echt zo oprecht blij voor die jongens. En nu de boel dichttimmeren, dacht ik en riep ik ook, maar E1 rook meer en ging op zoek naar de 3-2. Gelukkig kwam daar voor Dios en voor ons het verlossende fluitje en was de wedstrijd gespeeld; 2-2, een terechte uitslag!
Maar eerlijk is eerlijk; was het 1-2 gebleven, dan had ik dat nog vele malen liever dan de 13-0 winst van verleden week. Dit was tenminste een pot voetbal en dat is veel leuker voor jullie, als ook leuk voor de vaders en moeders, die genoten hebben van een bere-leuke en bere-goede wedstrijd. Dikke pluim voor jullie allen, het wordt een mooi seizoen!
Arie Een klinkende overwinning
Het grote verschil met vorige week: het regende, dus de bal was nat, dus waren onze schoenen nat en glibberig en daarom konden we waarschijnlijk de eerste twintig minuten geen bal goed raken of passen. Bloemendaal had wèl droge schoenen en dus weinig moeite met ons (in het begin). In de spel minuten twee en tien zorgt Bloemendaal voor paniek bij ons doel en scoort bijna. Laat ik maar eens een rondje rond het veld lopen, dacht ik na twintig minuten, want dat hielp in de bekerwedstrijd tegen DSK ook (toen we 0- 2 achterstonden). Ontstaan er wonderen door te wandelen? Het hield op met regenen en toen ik twintig meter in de richting van het Bloemendaaldoel had gelopen, scoort Erik in een solospitsactie ons eerste puntje. Een wonder, of gewoon wakker geworden? Even later schiet Quentin in de handen van de keeper, dus we weten weer waar de bal naar toe moet en dan passeert Erik de Bloemendaalkeeper andermaal en zet de stand op 2 - 0 met een balletje hoog in het net. Jesper probeert het daarna ook nog eens met een keihard schot, maar dat landt in de handen van de keeper. In de eerste minuten na de rust krijgen we snel achter elkaar drie kansen. Bloemendaal staat onder druk maar is niet ongevaarlijk. In de vijftiende minuut hadden we bijna 2 - 1 moeten incasseren en slechts beperkte schietvaardigheid van de Bloemendaalse voorhoede voorkomt dat er gescored wordt. In de negentiende minuut krijgen onze bezoekers een “vrije schop met muurtje”, maar die wordt door Ruben goed opgevangen. In de 23e minuut schiet Sven (heel fraai overigens) in het zijnet. In de 27e minuut is het weer zo ver: na een mooie aanval over rechts met veel balbeheersing komt het voor het Bloemedaaldoel tot een voorzet van Erik naar Ernst en Ernst die daar zeer beheerst en onhoudbaar 3 - 0 van maakt. Na een corner die ons niets opleverde weet Ernst in de 31e minuut de eindstand te bereiken door met links heel hard de keeper aan de bovenkant te passeren. Het begin was waterig, maar de afdronk wonderlijk goed, zullen we maar zeggen.
Peter F6 zet stijgende lijn voort
Vol verwachting (eerste wedstrijd gewonnen met 6-0) ging de F6 voor de tweede uit-wedstrijd naar DSOV in Vijfhuizen. Toen we hoorden dat DSOV met 4-2 gewonnen had van Ripperda werden we toch wel wat zenuwachtig. Dit bleek niet terecht, want vrij snel na het eerste fluitsignaal stonden we al met 4-0 voor. De eerste goal werd gemaakt door Wesley (prachtige aktie!) en vervolgens na een schitterende solo scoorde Tim J. de 2-0. De derde goal kwam op naam van Tim J. ,waarna Robbie 4-0 scoorde uit een corner. De verdediging met Guus en Nils stond weer als een huis. Slechts één keer kwam DSOV er- door en maakte 4-1. Tijn, die weer zeer goed het doel verdedigde, moest dus slechts een keer de bal uit het net halen. Daarna waren wij weer aan de beurt. Het middenveld met Jippe, Wim en Tim C. stelde keer op keer onze aanvallers in de gelegenheid om te scoren; en dat deden ze. Na een foutje in de verdediging bij DSOV scoorde Tim J. 5-1 , Robbie met een prachtig schot 6-1 en weer Robbie uit een pass van Bas 7-1. Na een handsbal mocht Nils een penalty nemen die hij prachtig inschoot. Nils maakte ook nog 9-1. Hij kwam helemaal van eigen helft, omspeelde een tegenstander en scoorde. DSOV maakte nog 9-2, waarna we de tiende goal (de vierde van Tim J.) konden vieren. Ook met de penalty’s deed Alliance het beter dan DSOV. Dit hadden we vooral te danken aan het goede keeperswerk van Guus. Eindstand 10-2. Een leuke opsteker, maar wat belangrijker is, er werd goed gevoetbald en zeer goed samengespeeld. Ook langs de lijn hadden begeleiders en ouders het naar hun zin.
Veelbelovende competitiestart F6
Op het veld van Concordia beleefde de F6 van Alliance ’22 een droomstart van de competitie. In een van beide kanten sportieve krachtmeting, bleef de F6 van Alliance de F3 van Concordia met 6-0 ruim de baas. Een sterk middenveld bestaande uit Wesley, Bas, Wim en Robbie zette in de 1e helft aanvallen op die over vele schijven liepen en voorin doeltreffend werden afgerond door Tim C., Jippe en Tim J. Achterin hielden hielden Nils en Guus de boel stevig op slot. Tijn hield niet alleen zijn doel schoon, zijn krachtige uittrappen zetten meteen een nieuwe aanval in van Alliance ‘22. Dat de 2 jaar voorbereiding in de mini’s vruchten afwerpt, was al al vanaf de aftrap zichtbaar. Waar de tegenstander massaal de bal achterna liep, liet Alliance de bal het werk doen. Een lange bal van Nils bereikte Bas, die Wesley aanspeelde en via Robbie werd Tim C. in stelling gebracht die de keeper van Concordia het nakijken gaf. Enkele minuten later al kegelde Jippe een tweede treffer in het net. Met een loepzuivere hattrick van Tim J. liep de score op tot de 5-0 ruststand. In de 2e helft werden er wat varianten uitgeprobeerd. Nu vormden Wesley en Tijn de laatste linie en bleek ook Jippe op doel een zekere sluitpost, terwijl Robbie, Nils en Guus voorin voor onrust zorgden. Opnieuw een treffer van Tim J. bracht de 6-0 eindstand op het bord, waarna Alliance de wedstrijd kalmpjes controleerde tot het laatste fluitsignaal. Alliance F6 kan in deze vorm de competitie met een gerust hart tegemoet zien, al moet worden gewaakt voor overmoed!
Op het veld van Concordia beleefde de F6 van Alliance ’22 een droomstart van de competitie. In een van beide kanten sportieve krachtmeting, bleef de F6 van Alliance de F3 van Concordia met 6-0 ruim de baas. Een sterk middenveld bestaande uit Wesley, Bas, Wim en Robbie zette in de 1e helft aanvallen op die over vele schijven liepen en voorin doeltreffend werden afgerond door Tim C., Jippe en Tim J. Achterin hielden hielden Nils en Guus de boel stevig op slot. Tijn hield niet alleen zijn doel schoon, zijn krachtige uittrappen zetten meteen een nieuwe aanval in van Alliance ‘22. Dat de 2 jaar voorbereiding in de mini’s vruchten afwerpt, was al al vanaf de aftrap zichtbaar. Waar de tegenstander massaal de bal achterna liep, liet Alliance de bal het werk doen. Een lange bal van Nils bereikte Bas, die Wesley aanspeelde en via Robbie werd Tim C. in stelling gebracht die de keeper van Concordia het nakijken gaf. Enkele minuten later al kegelde Jippe een tweede treffer in het net. Met een loepzuivere hattrick van Tim J. liep de score op tot de 5-0 ruststand. In de 2e helft werden er wat varianten uitgeprobeerd. Nu vormden Wesley en Tijn de laatste linie en bleek ook Jippe op doel een zekere sluitpost, terwijl Robbie, Nils en Guus voorin voor onrust zorgden. Opnieuw een treffer van Tim J. bracht de 6-0 eindstand op het bord, waarna Alliance de wedstrijd kalmpjes controleerde tot het laatste fluitsignaal. Alliance F6 kan in deze vorm de competitie met een gerust hart tegemoet zien, al moet worden gewaakt voor overmoed!
zaterdag 16 september 2006
Dat was een leuk begin van de competitie! DSK waren we vorige week al in de bekerwedstrijd tegengekomen. Bij rust stonden we toen met 0 - 2 achter en na de tweede helft was het 7 - 2 voor ons. Dat het vandaag zo’n makkie zou worden, daar was niet op gerekend. Er was niet veel strijd. DSK kwam in de eerste helft twee keer in de buurt van ons doel. De goals die bij DSK naar binnen regenden werd als volgt gemaakt: Na in de tweede minuut daarvoor al geoefend te hebben lukte het in de zesde minuut: voorzet van Sven, ingeschoten door Erik: 1 - 0. 11e minuut, voorzet van Robert, Erik scoort 2 - 0. Vijf minuten later wordt het 3 - 0 als Erik een van de DSK terugstuiterende bal in het net schiet. In de 24e minuut schiet Erik onder de keeper door: 4 - 0. In de 27e minuut scoort David via links het vijfde punt. Een minuut later maakt Erik er 6 - 0 van door hard rechtsbovenin te scoren. een paar minuten voor rust maakt Bob het zevende punt: een verre hoge bal die door de keeper eerst tegen de binnenkant lat wordt geslagen en vervolgens via de keeper toch in het net belandt, waarna de keeper achterover zijn doel in viel, Rust Kort na rust zet Erik de stand 8 - 0. DSK rukt iets op. Na hun mislukte corner in de zesde minuut komt er even later een mooie boogbal waar onze keeper niets tegenin kan brengen: 8 - 1. Een voorzet van Erik wordt twee minuten later ingekopt door Daan (9 - 1). In de zeventiende minuut een voorzet van Daan, ingeschoten door Bob: 10 - 1. In de 21e minuut zet Sven de stand in zijn eentje op 11 - 1. In minuut 25 een voorzet van Bob, waar Daan wel raad mee weet: het wordt 12 - 1. In minuut 30 een leuk samenspel van Ernst en Daan dat 13-1 oplevert. En vlak voor het eindsignaal maakt Ernst er 14 - 1 van. Volgende!
Eerste competitiewedstrijd Alliance F1- Hoofddorp F2: 6-1 winst! Na de goede resultaten in de beker begonnen de mannen van de F1 vol zelfvertrouwen aan de eerste competitiewedstrijd, met een heuse scheids in een echte outfit. Al na 2 minuten stond het 1-0 voor Alliance. Hoofddorp speelde nogal rommelig en de Alliance-coach zei al hoogmoedig tegen enkele ouders, wanneer krijgen we nu eens echte tegenstand. Zulke dingen moet je dus niet zeggen. Want Hoofddorp zette zich schrap en begon te voetballen met een forse dosis inzet, fysieke kracht en een paar zeer handige spelers. Het spelbeeld draaide om. Daar moesten de Alliance-mannen ( en de coach) even aan wennen. Duw en trekwerk en soms ook meer deden de F-1ers één voor één omvallen (ook de scheids zat in een gewenningsfase, want liet veel doorspelen). Hoofddorp begon te drukken en dook een paar keer gevaarlijk op voor keeper Remco. Gelukkig had Remco goed oog op de schoten en met een paar goede reddingen achter elkaar hield hij de F1 in de wedstrijd. Onder aanvoering van aanvoerder Folkert, Hugo, Sytze en Koen werd teruggeknokt. Zij lieten zich niet langer aan de kant zetten, maar streden voor iedere meter. Ook Coen, Jelmer en Morriaan herpakten zich en begonnen weer te voetballen. Onder impuls van Hugo (die coach ook steeds te zeuren dat je rechtsachter moet staan, hup lekker links voorin) volgden enkele knappe aanvallen, maar steeds zat er net een voet tussen of lag er weer één op de grond. De scheidsrechter zag ook dat voetbal bij de f-jes stevig kan zijn en floot voor een overtreding op één van de F1 mannen. Koen zette zich achter de bal en schoot hard en hoog binnen. Lekker met 2-0 de rust in. In de rust een paar kleine omzettingen: Koen ging achter spelen (“jippie ik mag achter") en Sytze op het middelveld (“eindelijk naar voren”). Alliance kreeg steeds meer het betere van het spel. Een foute uittrap van de keeper van Hoofddorp werd meteen afgestraft: 3-0. Daarna was het smullen langs de kant. De ene mooie aanval na de andere. Strakke passes en rushes van achteruit (Folkert passes met links! Hugo pakt rustig het balletje af, schijnbeweginkje en mooie pas, Sytze lekker bikkelen en rushes op het middenveld, en Koen die zowel achter als voor opdook). Deze ballen werden opgepikt door Moriaan, Jelmer (passes tussendoor en de inmiddels befaamde hakballen) en Coen (de mooiste aanval van de wedstrijd afrondend met een snoeihard schot dat jammer genoeg via de onderkant lat weer het veld in stuiterde). Al snel stond het 6-0 (hattrick van Moriaan!). Eén doelpunt moet nog even worden genoemd. Moriaan kreeg de bal in de buurt van de achterlijn op rechts (ongeveer op dezelfde plek als Van Basten ooit), passeerde zijn man en joeg het leer met een boog over de keeper in het linker zijnet (ongeveer zoals ….inderdaad). Hoofddorp maakte vervolgens nog 6-1. Ouders en coach dik tevreden. Een mooie start en op naar de volgende wedstrijd.
Spaarnwoude E1 – Alliance E3: 0-4
Zaterdag speelde de E3 de eerste echte competitiewedstrijd van het seizoen. Sommige ouders (die ooit de F5 mochten aanmoedigen) gingen met gemengde gevoelens op pad. Door de herinnering aan de kracht van de toenmalige F’jes van Spaarnwoude èn de bizarre locatie aan de razende snelweg maakten wat onzeker over een goede afloop.
Het geraas van het verkeer was ronduit verschrikkelijk, al had de een daar meer last van dan de ander. Koen zei achteraf dat hij gewoon niet geluisterd had (knap). Toch jammer dat zo’n mooi complex op zo’n luidruchtige plek is neergelegd.
De spelers van Spaarnwoude waren redelijk groot, maar moesten voor de aanvang van de strijd al een eerste teleurstelling incasseren. “Onze” coach houdt vast aan de 1-3-3 opstelling. Ook als dat betekent dat de tegenstander met meerdere wissels zit opgescheept. De ruimte die op het veld ontstaat is namelijk altijd in het voordeel van een beter combinerend team.
Spaarnwoude begon met tegenzin met 2 reserves en had meteen een uitval, omdat we nog niet helemaal wakker waren. Echt gevaar leverde dat niet op en vanaf dat moment voetbalde Alliance vooral op de helft van de tegenstander, die met name in de combinatie ver achterbleef.
Thijmen(!) stond centraal achterin en smoorde samen met de weer prima verdedigende Bas en Daniël elke aanval in de kiem. Slechts één keer wist Spaarnwoude gevaarlijk door te breken. Toen was Koen er als de kippen bij. Voorin werd goed gecombineerd door Jesse, Eibert, Tristan en Sem en regelmatig waren er prachtige individuele acties en schoten van afstand: maar de bal wilde er niet in. Eimert en Sem waren ongelukkig met hun pogingen, Jesse had de pech dat hij als kleinste man op links steeds tussen de 3 grootste mannen van de tegenstander werd opgesloten en Tristan zag je gewoon in de wedstrijd groeien: het beste bewaarde hij voor later.
Toen meldde Thijmen zich voorin en met een hoge lob wist hij van grote afstand eindelijk de keeper te verrassen: 1-0. Dat bleef het tot aan de rust.
In de tweede helft, met Eibert op doel, Koen centraal achterin en Thijmen weer in de frontlinie, werd het samenspel nog vloeiender. De mannen kregen door dat de combinaties tot ver in het vijandelijke doelgebied doorgevoerd konden worden. Daarmee kwam de productie op gang.
Jesse onderschepte een afgeslagen aanval op het middenveld, tikte terug op Daniël, die meteen Tristan aanspeelde. Hij zocht de vrijheid op links met een mooie beweging en vond Thijmen met een subtiel tikje: zo vrij als een vogeltje kon die de 2-0 intikken. Een zelfde aanval begon rechtsachter bij Bas: via Sem en weer Tristan werd Thijmen in stelling gebracht: 3-0.
Spaarnwoude probeerde nog wel wat, maar de verdediging (Koen, Bas, Daniël) stond als een huis, terwijl Sem en Jesse goed mee terugkwamen en stoorden als het nodig was. Slechts 2x wist de tegenstander op doel te schieten – 1 keer redde Eimert goed en 1 keer werden we geholpen door de paal.
Het laatste doelpunt viel nadat Koen een rush van achteruit maakte: zijn schot werd gekraakt. Daniël deed meteen ook een poging en ook zijn schot werd door de verdedigers weg gewerkt, maar niet helemaal goed; Thijmen was er als de kippen bij om zijn vierde te scoren! Snel daarna klonk het eindsignaal – de eerste punten
zijn binnen en dik verdiend.
zijn binnen en dik verdiend.
D4 begint competitie met klinkende overwinning
Met een verdiende 4-2 overwinning op Olympia Haarlem D4 is Alliance D4 de competitie goed begonnen.
Ondanks dat Alliance het eerste kwartier al een veldoverwicht had met enkele goede kansen kwam Olympia met een snel uitgevoerde counter op 0-1.
Voor de jongens van D4 was dit de reden om er een schepje bovenop te doen. Mick zorgde met snel uitkomen dat enkele counters op niets uitliepen, Daan bleek de rustige laatste man met overzicht, Jesper speelde de gevaarlijke linksbuiten uit de wedstrijd, Boudewijn schakelde de spits uit en schoof op gezette tijden in en Floris die ondanks dat het zijn tweede wedstrijd was met passie en gecontroleerde agressie speelde. Het middenveld met Teun, Yuri en Ilja trok het initiatief naar zich toe en de voorhoede met Fjodor, Pascal en Dean zorgde ervoor dat de verdediging van Olympia de handen vol aan ze had. Nog voor de rust wist Fjodor met twee sluwe doelpunten de stand in ons voordeel te tillen (De ultieme wraak op de fysiek sterke en niet altijd even correcte voorstopper van Olymia).
Na de rust zette Olympia nog een maal aan voor een beter resultaat wat tot de gelijkmaker leidde. Dit bleek de laatste stuiptrekking te zijn. De laatste twintig waren overduidelijk voor Alliance. Teun zag zijn harde werken beloond met de 3-2 waarna Fjodor de eindstand op 4-2 bracht.
Al met al een verdiende overwinning, waarbij iedereen voor het team knokte en het publiek de grote winnaar was.
Na een zomer lang wachten, vele trainingen en twee onderlinge wedstrijden, was het eindelijk zover.
Afgelopen zaterdag mocht de F6 zijn eerste echte (vriendschappelijke) wedstrijd spelen tegen de F6 van DSS. Uiteraard waren Jippe, Tim (Coone), Tim (Janssen), Guus, Wesley, Nils, Bas, Wim, Robbie en Tijn allemaal op tijd op het parkeerterrein en konden we om 09.00 uur beginnen op veld 3 van DSS.
Om iedereen te laten wennen hebben we veel gewisseld en heeft iedereen lekker gespeeld. We hadden pech met de tegenstander, want deze speelde al één jaar competitie. Toch waren we niet veel zwakker in het veldspel, maar de doelpunten vielen aan DSS kant. We kwamen 8-0 achter ondanks prachtige reddingen van Jippe (op goal) en een schot van Nils op de lat. Ook Wesley en Robbie kregen nog kansen.
Toen was er ineens een prachtige aktie van Nils, hij omspeelde zijn tegenstander, gaf een pass op Robbie en deze speelde Bas aan. Bas kwam alleen voor de keeper en zorgde voor de openingstreffer van het seizoen.
Als toetje schoot Nils er ook nog één achter de keeper, waardoor de eindstand 10-2 werd.
Na de wedstrijd was het nog even gezellig met alle ouders, wickey's en stroopwafels. We hebben veel geleerd en kijken alweer uit naar volgende week, Concordia uit (altijd lastig!)
E3 uitgebekerd
Maandag 11 september rond half 8 klonk er applaus toen de scheidsrechter af floot. De E3 had zo juist met 0-7 verloren van Haarlem E3. Toch was het applaus vooral voor onze mannen. Afgaande op het vertoonde spel zou een uitslag als 3-5 meer recht doen aan de verhoudingen.
In de eerste helft, met Koen op doel, hielden Sem, Daniël, Bas, Jesse, Eimert, Tristan en Thijmen lange tijd goed stand tegen de Haarlemmers. Als je bedenkt dat een van de F-toppers van Allicance vorige jaar (Dirk) in de E3 van Haarlem moet knokken voor een basisplaatsje, dan heb je een idee van hun kracht.
Mede dankzij twee fantastische reddingen van Koen bleef het lang 0-0 en er waren aan de andere kant mogelijkheden voor Eimert (2x heel slim), Tristan en Thijmen, maar dat lukte net niet.
Een korte periode van concentratieverlies leidde tot 0-2; een mooi uitgespeelde aanval over de flanken en een onhoudbaar schot uit een afgeslagen aanval. De laatste minuten van de eerste helft herpakte de E3-ers zich en boden weer gelijkwaardig tegenspel.
Ook de tweede helft begon veelbelovend: Alliance speelde op de helft van de tegenstander en creëerde enkele mogelijkheden (Koen – geruild met Tristan, Jesse, Eimert en Thijmen uit moeilijke hoeken). Uit een tegenstoot van de Haarlemmers ontstond een corner en die werd door de kleinste man op het veld bij de tweede paal pardoes ingekopt 0-3. Toen was ons verzet gebroken.
Toch werden we ook daarna niet weggespeeld. De overige vier doelpunten ontstonden niet uit uitgespeelde kansen. Onze mannen waren moe en moesten –begrijpelijk- ietsje meer ruimte geven aan de voorwaartsen van Haarlem en die beschikken stuk voor stuk over een snoeihard schot.
De linksbuiten schoot, ondanks goed verdedigend loopwerk van Bas 2x uit een onmogelijke hoek in, een derde schot leidde na een mooie redding van Tristan tot een frommelgoal. Tot slot werd er een afgeslagen aanval keihard ingeschoten vanaf het rechter middenveld.
Opvallend was dat Alliance bleef voetballen: Jesse –onze kleinste man- vocht met hun kleinste (en felste) aanvaller een paar prachtige duels uit en liet zich ook niet intimideren door het shirtje-trekken van zijn tegenstander – later toonde zijn shirt wel de sporen hiervan.
Tristan redde nog 2x fraai, Eimbert (de 2e helft meer achterin spelend) Bas, Sem en Daniël bleven eigenlijk foutloos verdedigen. En op het laatst waren er nog wat kleine mogelijkheden voor Thijmen, Koen en Jesse, maar het geluk was dit keer niet aan onze zijde. Prima gespeeld.
De eerste twee bekerwedstrijden (tegen Edo E4 en Edo E3) had Alliance overigens al overtuigend gewonnen: tegen de E4 werd het (met fantastisch spel) 11-0.
Tegen de E3 na een moeilijk begin in de eerste helft met zeer goed spel in de 2e helft: 8-2. En dat terwijl de jongens voor die tijd nog niet in deze samenstelling hadden gespeeld of getraind!!
Helaas is door de hoeveelheid doelpunten en het haperend geheugen van uw Scribent geen betrouwbare topscoorderslijst te fabriceren. Onder voorbehoud kom ik tot de volgende scores:
Edo E4 Edo E3 Edo E4 Edo E3
Thijmen 1 1 Daniel
Jesse 2 1 Sem
Tristan 2 2 Koen 1 1
Eimert 4 2 Bas 1 1
F1 bekert voort zonder puntenverlies!
Een nieuw F1-team en een vliegende start: koud terug van vakantie al drie bekerduels voor de kiezen, twee thuis (tegen DSK en DSS) en 1 uit (Bloemendaal). Niet de minste tegenstanders dus, en dat aan het begin van het seizoen. We wisten al dat we een stel hele goeie voetballertjes in de F1 hebben, maar hoe goed zou dit nieuwe team in de eerste wedstrijden werkelijk blijken te zijn?
Het eerste duel gaf nog geen goed beeld: er werd weliswaar met 24- 0 gewonnen van DSK F1, maar het was een strijd die zo ongelijk was dat er eigenlijk voor niemand lol aan te beleven viel. Maar toen! Woensdagavond uit tegen Bloemendaal. Coaches Willem en Rick hadden gekozen voor hun sterkste opstelling, gezien de reputatie van de tegenstander. Remco op doel, in zijn fraaie nieuwe keepersoutfit, Sytze, Hugo en Folkert een beetje achterin voor het stevige opruimwerk, Jelmer in het midden en Koen, Coen en Moriaan als voorhoede. En het werd een bijzonder leuke, spannende wedstrijd. De twee tegenstanders waren zeer aan elkaar gewaagd, beide ploegen kregen kansen, er werd aan beide kanten met enorme inzet gespeeld, goed gecombineerd en er waren flitsende individuele acties te zien, kortom: een heel leuk potje voetbal. De score werd geopend door aanvoerder Jelmer, uit een penalty, die op zijn Neeskens werd benut, gewoon hard en raak. Onze F1 gaf het daarna niet meer uit handen. Er werd nog twee keer gescoord (Jelmer en Moriaan) en er viel een verdiend tegendoelpunt. Eindstand 1-3. Echt iets om apetrots op te zijn tegen zo'n tegenstander!
Maar het kon nog spannender, zoals zaterdag bleek, thuis tegen de F1 van DSS. Ook DSS had gewonnen van DSK en Bloemendaal. We hadden hartje zomer al eens van DSS gewonnen in een oefenpartij (8-3) en dat hadden ze onthouden want DSS stelde voor om 8 tegen 8 te spelen, iets wat normaliter vloeken in de DSS-kerk is. DSS was dus zeer gedreven om deze bekerwedstrijd te winnen. Een afstandsschot van DSS, onhoudbaar voor Remco, zette Alliance al snel op achterstand, maar maakte ook meteen iedereen wakker. Wat volgde was een verbeten strijd, waarin opnieuw aan beide kanten fanatiek werd gespeeld voor de winst. Onze mannen lieten zien, behalve over talent ook over vechtersmentaliteit te beschikken. Als snel was daar de gelijkmaker via Koen, maar ook DSS scoorde weer en zette Alliance opnieuw op achterstand. Maar onze jongens vochten des te fanatieker terug! Uitblinkers? Een heel team vol uitblinkers: Remco (die zich met ware doodsverachting op iedere bal wierp die in de buurt kwam), Sytze (afstoppen die tegenstander, mooie passes en rushes naar voren), Hugo (hetzelfde vanaf de rechterkant en met een verschrikkelijke knal uit de tweede lijn de gelijkmaker makend), Coen (overzicht, subtiele passes en leep Alliance op 3-2 voorsprong zettend), Koen en Folkert, (de ene mooie actie na de andere) en Moriaan en Jelmer (mooie acties, en een prachtige combinatie, waarmee ze de eindstand op het bord zetten: 4-2). Driemaal winst op rij dus voor dit ijzersterke team. Dat belooft wat voor de competitie!
Vliegende start voor E2
Alliance zaterdag 3 september. Eindelijk was het dan weer zover. Sommige spelers waren zelfs eerder van hun vakantie terug gekomen, om maar niet die eerste altijd zo belangrijke wedstrijd te hoeven missen. De schoenen werden uit het vet gehaald en zenuwachtig kwamen de spelers van E2 het veld op. Er was lang niet getraind en enkele spelers maakten zich dan ook grote zorgen of ze “het” nog wel in zich hadden. Ongegronde vrees want er werd met maa
