Overige verslagen 2006-2007 deel 1

Op deze pagina:
Alliance E4 – Hoofddorp E11 1 – 4
Alliance C1 / Geel Wit C1: 4 – 1
De wederopstanding van de E4
F5 doet kantineomzet groeien!!
Tijdelijke terugval van de E4
C1 - VSV C5: 7–0
F1 in de kou!
F6 Pakt de draad weer op
F9 scoort 100-ste doelpunt
C1: een bijzonder potje voetbal
E4 in opgaande lijn
F1 eerste wedstrijd gewonnen
F2 start zegereeks
E4 knokt zich naar gelijkspel
Monsterzege C1
F6 begint nieuwe jaar met winst!
C1 begint nieuwe jaar goed!
Verslagen van begin van het seizoen

Verslagen 2007 (deel 1)

Nuchtere analyses, droge feitelijkheden en natuurlijk epische wedstrijdbeschrijvingen.

Alhier:


Alliance E4 – Hoofddorp E11 1 – 4
Een tijdelijke terugval.
De eerste helft werd redelijk goed gevoetbald. De ruststand was 0-0.
Hoewel de tegenstander iets vaker voor ons doel verscheen, ging het spel aardig gelijk op.
Er werd goed meeverdedigd en weer naar voren gespeeld.
De tweede helft gaf een ander beeld. Sommige verdedigers waren in slaap gevallen en kwamen pas in actie als het te laat was. Aanvallend gingen velen voor eigen glorie. Van goed samenspel was erg weinig te zien.
Behoudens de gelijkmaker. Een mooie voorzet van Yoep over iedereen heen. De bal werd opgevangen door Waldo, die vervolgens snoeihard uithaalde. Daarna kwamen we weinig tot een serieuze aanval. Veelal een éénmansactie, die dan tot niets leidde. De tegenstander zag je in linie met 3 á 4 man opkomen, tegenover vaak 1 verdediger van ons.
In de laatste tien minuten ging het dan ook erg mis en liep Hoofddorp snel uit naar de 1 – 4.
Heren, het een teamsport. Je hebt elkaar nodig in de combinaties, om tot goede kansen te komen. Een supporter



Alliance C1 / Geel Wit C1: 4 – 1
Zaterdag 17 februari 20-2-'07
Dit was een van de betere wedstrijden. De strijd tegen de redelijk uit de kluiten gewassen Geelwitters gaat redelijk gelijk op, al hebben wij in de eerste tien minuten toch wel veldoverwicht. In de elfde minuut een eerste kogel van Ernst, maar in de handen van de keeper. Een minuut later een “loei” van Laurens, maar net naast. Bob probeert het een minuut later nog eens met een hoge bal waar de Geelwit-keeper toch wel moeite mee heeft, maar dan, in de zestiende minuut een “weeffout” in onze verdediging, Ruben te ver zijn doel uit en dus 0 – 1. We laten het er niet bij zitten, hebben in de 25e minuut eigenlijk recht op een penalty wegens duidelijks “hands”in het strafschopgebied en blijven het doel van Geel Wit bestoken. Het tegenpunt zit in de lucht. Wanneer valt het? Een minuut later! Wie?: Daan met een hoge bal. Waar?: in de bovenhoek: 1 – 1.
In de dertigste minuut laat Erik de bal eerst tegen de keeper stuiten en scoort daarna met de terugkomende bal 2 -1. Ook David is weer van de partij. Zijn opdracht van Ed om de spits van Geel Wit het voetballen onmogelijk te maken neemt hij zeer serieus; zijn timing is als altijd perfect en ook al riep een Geel Wit moeder langs de zijkant: wat is dat voor een kleintje? de Geel Wit coach wist haar te melden dat die kleine misschien wel klein maar toch ook wel groots lastig was. Rust!
In de tweede helft gaat Geel Wit er meteen hard tegenaan, maar zonder echt gevaarlijk te worden. In de zevende minuut een voorzet van Erik die door Bob tot 3 – 1 wordt omgebouwd. Een minuut later (het gaat snel) een ware poeier van Ernst van pak-em-beet (dat lukte de keeper overigens niet) twintig meter afstand, midden over de keeper heen: 4 – 1. Geel Wit gaat wat ruwer spelen en komt in de vijfentwintigste minuut nog dicht bij Ruben, maar die weet met een fraaie ingreep de stand op 4 – 1 te houden. Zeer verdiend gewonnen!
Peter



Alliance E4-HFC E11 (uitslag: 6-0)
Zaterdag 17 februari 2007
De wederopstanding! Vandaag hebben de jongens een veel betere wedstrijd laten zien, vergeleken met de wedstrijd van vorige week. De eerste helft ging het behoorlijk gelijk op. De kansen, die de beide teams kregen, waren ook in evenwicht. Toch duurde het bij een paar jongens erg lang, voordat zij wakker werden en beseften, dat zij midden in een voetbalstrijd zaten en daaraan mee moesten doen. Er waren mooie acties. Zoals die voorzet vanaf links, die op een haar na door de duikende Boris met het hoofd gemist werd. Hij was de dag er voor bij de kapper geweest, waardoor die haren net te kort waren geworden. Goed keeperswerk van Jeroen en goed actief spel van zijn collegakeeper Joris, die vele acties van de tegenstander in de weg stond. Het was dezelfde Boris, die de inleiding was van het eerste doelpunt. Hij was mooi vrij gekomen vanaf rechts en schoot in. De keeper kon de bal niet onder controle krijgen. Fevzi, die vrij stond voor het doel, kon de bal mooi inschuiven 1–0. Dat was ook de ruststand.
De tweede helft gaf een heel ander beeld van de wedstrijd. Joris, die in de tweede helft op doel stond, zal het wel koud gekregen hebben. Hij had bar weinig te doen. Hoewel HFC een enkele keer in de buurt van zijn doel kwam, leverde het weinig gevaar op. De bal werd goed door de verdediging opgevangen en naar voren gebracht. Daar hadden een aantal topschutters de punt punt van hun schoenen gekrijt. Want het werd prijsschieten. Eerst maakte Danilo met een strak schot de 2-0. Daarna zorgde Jeroen vanuit de corner voor de 3–0. Vervolgens schoot Fevzi vanuit een vrije trap de 4–0 binnen. Daarna was het weer Jeroen met hard schot onder de lat voor de 5–0. En het was Benjamin, die meer voorin te vinden was, die met een knal voor de eindstand zorgen. 6-0. Hoewel Yoep veel schoten loste, had hij deze keer de pech, dat ze er niet in vlogen. Wel was hij in de tweede helft sterk in het samenspel. Van grote klasse vond ik weer Waldo. Een zeer doortastende speler, die niet afwacht hoe het zal aflopen. Hij grijpt in.
Het mooiste doelpunt vond ik van Danilo. Waarom? De opbouw, die vooraf ging. De bal werd snel doorgespeeld naar een vrijstaande medespeler, die op zijn beurt weer snel doorgaf. Na drie keer keer doortikken kwam de bal bij Danilo, die in een mooie vrije positie voor de keeper stond en inschoot. De grote klasse was het snelle doorspelen en de vrije man vinden. Dit wordt een mooi seizoen.
Een supporter.
Alliance F5-HFC F14 (uitslag: 4-2)
Zaterdag 17 februari 2007
F5 doet kantineomzet groeien!! Met een gevaarlijk gelijkspel van verleden week nog in het geheugen stond de F5 toch weer fluitend in het veld. Iedereen uitgeslapen en klaar om weer een prestatie van F 5 formaat neer te zetten. Emma met doelpunt blik in de ogen, Thomas gelukkig hersteld van een naar knieongeval, dus dat beloofde wat. En dan ook nog één van de coaches die toegezegd had om bij winst te trakteren! Na het fluitsignaal begon de F5 direct te laten zien dat het menens was en dat vandaag de punten bij Alliance hoorden te blijven. Voorin een paar spitsen van formaat met o.a. Rory, Cem maar ook Thomas en Joris die akelig dicht bij de openingstreffer waren. Het was dan toch weer good old Roz die als eerste het net van de tegenstander wist te raken 1-0!! En we bleven gevaarlijk want vlak na deze treffer was ook Bas aanvallend voorin te vinden, gretig om de volgende treffer te laten noteren, maar het was toch Emma die met een fraai schot de keeper wist te passeren: 2-0!! Het middenveld met Noah en Philip en Dexter zorgden er voor dat Hugo weinig tegenstanders van dichtbij zag en het erg rustig had. Tevreden konden we aan de 2e helft beginnen want dit smaakte naar meer.
En dat bleek ook wel want na een prachtig samen spel van Rory, Joris en Philip wist Cem de kieper te verrassen met het derde goal 3-0!!! Zo willen we ze graag zien F5!!!!! Met elkaar kunnen we veel meer!
Maar toen werd duidelijk dat HFC zich niet met lege handen naar huis wilde laten sturen en waren de pijlsnelle spitsen ons 2 keer na elkaar te snel af. HFC maakte handig gebruik van gaatjes die wij lieten vallen en wisten 2 keer te scoren: 3-2!! Hugo begreep dat deze wedstrijd nog zeker niet gespeeld was en had dan ook alle steun van de Bas en Noah, maar ook van Philip en Dexter nodig om het doel leeg te houden. Gelukkig hebben de kerels van de F5 op zo'n moment met Emma een dame van formaat in het midden die de wedstrijd weer naar zich toetrok met een keurig doelpunt: 4-2 !! Het fluitsignaal klonk even later en tevreden verlieten we het veld. Daarna een keurige penalty reeks en werd er afscheid genomen van de tegenstander en een keurig fluitende scheidsrechter. En toen op naar de chips voor deze klinkende overwinning!
Super gedaan F5, volgende week meer ??
Een tijdelijke terugval: Alliance E4 – Hoofddorp E11 (uitslag: 1 – 4)
Zaterdag 10 februari 2007
De eerste helft werd redelijk goed gevoetbald. De ruststand was 0-0. Hoewel de tegenstander iets vaker voor ons doel verscheen, ging het spel aardig gelijk op. Er werd goed meeverdedigd en weer naar voren gespeeld. De tweede helft gaf een ander beeld. Sommige verdedigers waren in slaap gevallen en kwamen pas in actie als het te laat was. Aanvallend gingen velen voor eigen glorie. Van goed samenspel was erg weinig te zien. Behoudens de gelijkmaker. Een mooie voorzet van Yoep over iedereen heen. De bal werd opgevangen door Benjamin, die vervolgens snoeihard uithaalde. Daarna kwamen we weinig tot een serieuze aanval. Veelal een éénmansactie, die dan tot niets leidde. De tegenstander zag je in linie met 3 á 4 man opkomen, tegenover vaak 1 verdediger van ons. In de laatste tien minuten ging het dan ook erg mis en liep Hoofddorp snel uit naar de 1–4. Heren, het een teamsport. Je hebt elkaar nodig in de combinaties, om tot goede kansen te komen.
Een supporter
Alliance C1 - VSV C5: uitslag: 7–0
Zaterdag 10 februari 2007

Een van de koudste wedstrijden dit seizoen (3 graden, geen zon en een snijdende oostenwind op het minst beschutte modderige veld van VSV) maar zeker niet de “kilste”. Van hartverwarmend voetbal was weliswaar geen sprake, maar het ging er sportief aan toe. Misschien kwam het omdat VSV in allerijl een team moest samenstellen, maar zeker in de eerste helft hadden onze gastheren het zwaar. In de vierde minuut scoort Erik de eerste uit een voorzet van Laurens. Twee minuten later doen zij het omgekeerd: Erik zet voor en Laurens scoort 2-0. In de negende minuut komt een ver schot van Jesper zo behendig op de laatste man van VSV terecht dat deze, ongewild, een punt in eigen doel scoort: 3-0. na een mislukte corner van VSV is het in de elfde minuut weer raak. Sven schiet eerst op de binnenkant paal, de bal stuitert kwispelend terug in de modder op zoek naar een baasje. Vele Alliancers willen best baasje zijn, maar uiteindelijk leidt Erik het verloren balletje naar zijn hok: 4-0. In dit tempo zou het uiteindelijk 16-0 moeten worden, maar de kou slaat toe en het doelpuntentempo daalt. VSV is de eerste schrik te boven, Alliance heeft het gewoon hartstikke koud en fraai spel is aan beide kanten ver te zoeken. In de vijfentwintigste minuut en in de dertigste grijpt Ernst nog twee kansen en scoort de vijfde en de zesde met keiharde “kogels” door het midden. Na de rust duurt het twee minuten voordat Erik met een lobje de bal over de VSV-keeper heen laat springen: 7-0. Daarna houdt het op met doelpunten regenen en gaat het af en toe echt regenen. Sven en David blijven er hard aan trekken. VSV forceert af en toe een corner; de krachten van beide teams komen meer in evenwicht en in de zestiende minuut moet Ruben zowaar ook nog een keer reddend optreden; hij houdt een vrije schop keurig uit de bovenhoek; een paar minuten later is het weer Ruben die nogmaals een doelpunt voorkomt met een snoekduik en dan, heerlijk, het eindsignaal en gauw aan de warme koffie!
Peter.
F1 in de kou!
Zaterdag 10 februari 2007
De tweede wedstrijd in de voorjaarscompetitie voor de Alliance-F1. Na de prachtige winstpartij tegen VVC (4-0!) was het nu tijd om DIOS te laten kennismaken met het robuuste en toch ook weer elegante voetbal van onze F1. En ze te verslaan. Ook in de najaarscompetitie hadden we al tegen ze gespeeld met als resultaat een gelijkspel in de uitwedstrijd (2-2) en 7-1 winst thuis. Dus dat moest kunnen, dachten trainers en supporters hoopvol. Een gure wind teisterde de velden van DIOS te Nieuw-Vennep, afgelopen zaterdag. Supporters en spelertjes kleumend om en in het veld. En na de aftrap legde geen van beide teams eigenlijk het voetbal op de mat dat we mochten verwachten. Het was rommelig, het liep niet, er zat geen lijn in, het kwam niet goed op gang. Was het de kou? Ondanks of misschien wel dankzij het rommelige spel was het wel spannend: het wachten was op de eerste goal, die eigenlijk aan beide kanten wel kon vallen. In dit soort partijen krijgt het eerst scorende team vaak ineens de geest, waardoor de wedstrijd door die eerste goal ook meteen wordt beslist. Dat is precies wat er gebeurde. Maar helaas was het wel DIOS die als eerste scoorde. En daardoor werden ze iets zekerder, terwijl bij een paar van onze jongens de moedeloosheid tussen de oren en in de benen sloeg, wat niet echt goed was voor het spelpeil. De meesten bleven er wel voor vechten, maar wat er ook geploeterd en gesjouwd en hard naar voren getrapt werd: er kwamen geen echte kansen uit en het lukte gewoon allemaal niet. DIOS scoorde nog wel een frommelgoal, waarmee de eindstand op 2-0 uitkwam. Verdiende winst voor DIOS. Jammer jongens, dit was gewoon een pechwedstrijd. Volgende week zullen we HFC F1 wel eens even een poepie laten ruiken!
F6 Pakt de draad weer op

Na in de winterstop kennisgemaakt te hebben met verliezen en een eerste nederlaag in de nieuwe poule voor dit voorjaar, wisten onze "talentjes" afgelopen zaterdag weer een overwinning te boeken.

We kunnen echt wel zeggen dat dit de beste wedstrijd tot nu toe was. In ieder geval ook de spannendste. Pas na een minuut of 10 wist Tijn de score te openen met een prachtig doelpunt. Even was de F 11 van Hoofddorp uit het veld geslagen, waardoor Nils er nog eens 2 -0 van kon maken (prachtige individuele aktie). Dit was ook de ruststand.

Na de keepers gewisseld te hebben, werden er enkele wickey´s achterover gegooid en de taktiek voor de tweede helft werd nog even doorgenomen. De strijd ging op en neer en beide teams kregen volop kansen. Dit tot grote ongerustheid bij de ouders. Alleen de twee coaches bleven uiterst rustig en sleepten hun team naar een prachtige overwinning. Eén tegengoal werd nog toegestaan, maar toen konden we met een 2-1 overwinning richting de Alliance kantine. Hier persten we er nog even een kantine dienstje uit (met dank aan de vader van Tim C. en de moeder van Jippe) en gingen om ongeveer 12.00 uur tevreden naar huis.

Voor geïnteresseerde voetballiefhebbers: zaterdag speelt de F6 om 09.45 thuis tegen de Kennemers F5

Paul

Alliance F9 scoort 100e doelpunt tegen OG F8!
3 februari 2007
Coach Paul had het al naar alle spelers gemaild. We waren nog zeven
doelpunten verwijderd van de magische score van honderd doelpunten! Helemaal
opgeladen om dat resultaat in deze wedstrijd te bereiken betraden de spelers
van de F9 het veld. Na het fluitsignaal maakte Jesse een spurt naar het doel
van de tegenstander, en binnen één minuut stonden we met 1-0 voor. Het
honderdste doelpunt leek een makkie te worden. Het werd als snel 2-0, en we
gingen de rust in met 4-1.


Coach Paul had er voor gekozen om de spitsen te
laten keepen, en zo duurde het tot vrij ver in de tweede helft, voordat
Mattijs het honderdste doelpunt van dit seizoen (competitie en
oefenwedstrijden) voor zijn rekening nam. Nog één doelpunt om het af te
leren, en deze wedstrijd werd gewonnen met 8-1.

Rene

Een bijzonder potje voetbal met een unhappy end
Alliance C1 / Ripperda C 1: uitslag: 3 – 1
Zaterdag 3 februari 2007
Een bijzonder potje voetbal met een unhappy end! Ripperda begon zeer overtuigend. We hadden het er maar moeilijk mee, zeker onze verdediging. Na 10 minuten zorgde een onder druk staande verdediging voor een penalty tegen: Ruben kansloos en het wordt 0 – 1.
Gestimuleerd door dit goede voetbal van onze tegenstander werken vooral David, Florian en Robert zich in het zweet om het tij te keren.
Na een kwartier raakt Jesper met een vrije schop van grote afstand de binnenkant lat, maar Ripperda komt, ondanks een heftig schreeuwende en vloekende hulpcoach (hij was in de uit-wedstrijd de scheidsrechter), met de schrik vrij. In de negentiende minuut blijkt het beter te gaan. Uit een voorzet van Erik maakt Laurens gelijk. Vlak voor rust komen Ernst en Erik nog dichtbij scoren maar, het zal wel de forse zijwind zijn geweest, het blijft 1 – 1.

Na de rust (nu met de zon tegen) gaat Alliance in de aanval. Erik wordt na 5 minuten als doorgebroken speler onderuit gehaald, dus een penalty en dus, heel rustig: 2 – 1. Nadat de bal de middenstip heeft verlaten, nog geen minuut later, breekt Erik weer door over rechts en scoort 3 – 1. Laurens schiet in de twaalfde minuut, na een schitterende aanval, in de handen van de Ripperda-keeper . Rond minuut 15 krijgt een van de Ripperda-spelers "vijf minuten aan de kant wegens grote bek tegen scheidsrechter". Ripperda coach en hulpcoach beginnen nog luider te morren dan zij al deden. Als Erik in de twintigste minuut weer grof onderuit wordt gehaald en Ripperda nu een echte rode kaart krijgt, is het voor de leiding van Ripperda niet meer te bevatten.
De hulpcoach loeit "thuisfluiter" (als er een thuisfluiter was, dan hij wel, zoals wij ons nog goed herinneren uit de uit-wedstrijd) en begeeft zich "héé schele" roepend naar de uitstekend en lang niet voor alles fluitende Emile. De grensrechter aan de overkant belooft van Émile’s bril een racefiets te maken en daarna stappen de Ripperda-"heren" op en verlaten met spelers het veld.

Een tragische vertoning. Zeker tragisch voor de spelers want, zoals Ripperda-aanvoerder droevig aan Erik vertelde, toen beide aanvoerders in goede kameraadschap het veld verlieten: "Jammer, zo gaat dat bij ons nu altijd!"
Inderdaad jammer voor die jongens en jammer voor het voetbal, dat goede spelers (want Ripperda was een tegenstander van formaat) worden geleid door gefrustreerden wie het alleen maar om winnen gaat en die hun spelers aanzetten tot geweld om dat koste wat het kost te bewerkstelligen. Ik ben blij dat wij deze club in de competitie niet meer zullen tegenkomen en ik hoop voor het jeugd-voetbal dat ze volgend seizoen, onder deze leiding, ook niet meer in de competitie zullen terugkeren.

Peter


DSS E8 – Alliance E4 3 – 5. Een opgaande lijn!
Het duurde 5 á10 minuten, voordat wij het goede ritme te pakken hadden. In die tijd kwam DSS aan een 1 – 0 voorsprong, doordat er niet goed weggewerkt werd. De bal stuiterde hoog voor het hoofd van de langste speler van DSS en liet Jeroen kansloos. Dat was het startsein voor de boys om tot actie te komen. Er werd goed als groep aangevallen en meestal ook weer teruggekomen om te helpen in de verdediging. Danilo bleef dan voor als hangende spits.
Yoep kreeg het plots op zijn heupen en vertrok met de bal vanaf de eigen helft. Loste een schot en de 1 -1 lag in de touwen.
Toch lieten we het weer een beetje vieren, waardoor DSS een enkele keer voor de neus van Jeroen verscheen, waarna zij de 2-1 binnen konden schuiven.
De tweede helft ging een stuk beter.
Boris was meer nadrukkelijker in de aanval te vinden. Hij kwam vanaf rechts met een snelle aanval en rondde af met een hard schot, dat de keeper niet onder controle kon krijgen. Jeroen, die uitstekend mee kwam, hoefde de bal slechts een klein tikje te geven voor de gelijkmaker. Ik denk, dat de bal zonder dat tikje, er ook in was gegaan. De aanvallen bleven doorgaan. Hoewel het terugkomen na zo’n aanval, om de verdediging te helpen, wel wat moeizamer werd. Gelukkig stond daar Joris op het doel en maakte het de aanvallers lastig.
De aanvallen gingen onverdroten door. Op links vonden Yoep en Jeroen elkaar als halfspelers goed. Het was Jeroen, die op zijn eigen typische manier, een hard diagonaalschot in de buitenste bovenhoek de 2 – 3 binnenschoot.
De aanvalsgolven bleven gaan. Benjamin bracht de bal naar voren, Boris nam het over en plaatste de knikker met een dieptepass naar Danilo. Helaas was Danilo, die een aantal keren in kansrijke positie kwam, veel te haastig met zijn schot. Hij was er telkens dichtbij, maar kwam helaas niet tot scoren.
Boris bracht met zijn krachtige en geplaatste schoten het team op 2-4 en 2-5. Dat mochten we niet meer laten schieten. Toch kwamen we nog goed weg. DSS kwam slechts één keer tot scoren. Het verdedigen wil nogal eens verwaarloosd worden. Conditiegebrek? Of denken we te snel:”we zijn er al”. Neemt niet weg, dat er goed gevoetbald is. Voor de keepers was het een saaie dag. Weinig te doen.

Een supporter

Eerste wedstrijd in 1e klasse gewonnen door de F1
Nadat vorige week de wedstrijd nog was afgelast, kon de voorjaarscompetitie dan eindelijk beginnen. Waren de mannen er klaar voor? Dat was vandaag de vraag. VVC F1 was onze eerste tegenstander. Hugo kon er niet bij zijn, maar gelukkig wilde Teun invallen, nadat hij eerder al had gewonnen met de F2. Vanaf de aftrap nam Alliance het heft in handen. Fel op de bal, vanuit hun posities in het veld, werd VVC teruggedrukt. Met een paar aanvallen vooral via de rechterkant, waar Teun en Jelmer elkaar goed vonden, kwamen we dichtbij hun goal. Opnieuw een aanval over rechts leidde tot een harde voorzet van Folkert die ingetikt werd door rechtsback Teun! Teun was tot zenuwen van de coaches al voor de derde keer van rechtsback naar de linker spits positie gerend, maar nu stond ie goed en kon hij deze voorzet tegen het net werken. 1-0 voor Alliance. Daarna kantelde de wedstrijd enigszins. VVC kreeg meer grip op het spel, maar het leidde niet tot echt uitgespeelde kansen. Sytse, Koen en Teun stonden goed op te letten en iedere aanval werd vakkundig onschadelijk gemaakt met bovendien steeds goede passes naar medespelers. Remco moest een paar keer ingrijpen en deed dat weer goed. Wel stond er bij VVC op links een jongen met een knap en snoeihard schot. Hij kon twee keer van 15-20 meter aanleggen en twee keer onderkant lat stuitte de bal weer het veld in. Daar kwam de F1 goed weg. Na de rust had een tactische omzetting meteen succes. Koen kwam midmid en Folkert werd laatste man. Koen die het van achteruit een tijdje aan had gezien, dacht laat ik het eens proberen. Hij soleerde drie man voorbij en bracht de bal bij Jelmer die niet aarzelde en de bal inschoot. 2-0. Vanaf dat moment was het Alliance-tijd. Morriaan draaide er lustig op los en ook Coen passeerde gemakkelijk zijn tegenstanders. Maar ook mooie zwart-groene combinaties zagen we op de mat. Iedere afvallende bal was nu voor Alliance. Al snel werd het 3-0 door Koen en in de laatste minuut nadat VVC goed was vastgezet, slingerde Folkert de bal nog eens voor, vanaf de rechterkant en schampte Jelmer de bal, als echte spits met zijn achterhoofd bij de eerste paal langs de keeper. Eindstand 4-0. Mannen dit zag er goed uit, ga zo door!
Volgende week tegen DIOS F1.

F2 start zegereeks
Na een lastige najaarscompetitie heeft de F2 de winterstop gebruikt om met pittige oefenwedstrijden en een beach-soccer toernooi op 29 december de scherpte te hervinden. En met succes. Dat de F2 ooit nog eens zijn tegenstander met rondspelen tot wanhoop zou brengen was lange tijd geheim. HFC F5 uit (2-5) en Geel-wit F1 thuis (10-1) zijn al opgerold en de begeerde koppositie in de competitie is ingenomen. Ander hoogtepunt was dat we mee mochten met Alliance 1 naar WSV. We liepen mee het veld op, hand in hand met de grote mannen. Ondertussen werden onze namen omgeroepen door de speaker. Die speaker hield ook de stand bij toen we de WSV F2 met 8-0 verpulverden in de voorwedstrijd.
Het moge duidelijk zijn dat met zoveel talent er een zware druk op de coaches rust om naast alle pret ook nog resultaten te boeken. Let op: het gaat gebeuren.
De trotse coaches Erwin en Wouter
Bekijk ook de Teamsite van de F2
Alliance E4 – Zwanenburg E4 2 – 2
Een gelijkspel, die als een overwinning gezien kan worden. De teams waren aan elkaar gewaagd. Dat kwam vooral, doordat iedere speler van Alliance bereid was er hard voor te werken. De meest opvallende speler was Boris, die deze wedstrijd als laatste man was opgesteld. Hij liet geen bal lopen. Hij joeg als een rugbyer achter alles aan en wierp zich desnoods in de baan van het schot. Klasse !! Voor mij was hij de “the man of the match” De keepers, Jeroen en Joris, waren weer in goeden doen. Als veldspelers ook zeer actief. Waldo stond dit keer op het middenveld. Die was je ook niet zo maar voorbij. Hij zorgde goed voor de aanvoer naar de voorhoede. Joep, Fevzi en Benjamin waren goed bij les. Ook zij waren veel in de verdediging en het middenveld te vinden.
In de eerste helft kregen we een aantal kansen. De aanvoer van ballen naar Danilo werden op maat gegeven. Helaas had de tegenstander een uitstekende keeper. De schoten van Danilo werden gestopt door de snel uitkomende doelman. Daarbij wil ik wel vermelden, dat Danilo hard werkte en veel ballen kwam halen. Het team “BEWOOG!!!” De doelpunten werden netjes verdeeld over de twee helften. Na een 0 – 1 achterstand liet Yoep vanaf grote afstand een schot los, dat na een kluts in het doel verdween. In de tweede helft kwamen we weer op achterstand. De verdediging stond even af te wachten en dat hadden ze beter niet kunnen doen. Een Zwanenburger wachtte niet en gaf een schuiver af. 1 – 2. Het was alweer Yoep, die voor de 2 – 2 zorgde. Het was een leuke, spannende en sportieve wedstrijd. Het publiek wilde van enthousiasme wel op de banken gaan staan, maar die waren er niet. Ik zie uit naar de wedstrijd van de volgende week tegen DSS. Een vroegertje.
Een supporter.

Alliance C 1 / Bloemendaal C 2: 10 - 0
zaterdag 27 januari 2007
Het was droog, fris en winderig. Het eerste kwartier van de eerste helft zagen we een aanvallend Bloemendaal dat regelmatig door onze verdediging heen kwam, maar niet tot scoren kwam, mede dankzij Ruben die in de achtste minuut toch “reddend”moet optreden. Al spoedig bleek dat de verdediging van Bloemendaal nog zwakker was dan de onze. In de derde minuut zag Erik zijn kans schoon en wordt het eenvoudig 1 - 0. In minuut tien maakt Erik zijn tweede: 2 - 0. In de achttiende minuut krijgt Bloemendaal een fraaie kans maar schiet naast. na twintig minuten krijgen we twee goede kansen. Eerst wordt een fraaie voorzet van Daan naar Erik onderschept en daarna komt een goede samenwerking tussen Quentin en Laurens vlak voor het Bloemendaal-doel niet tot scoren. Vijf minuten voor rust wordt de moeite wèl beloond; uit een corner kopt Laurens ons naar 3 - 0 en een minuut voor rust probeert Erik het met succes van een afstandje en zet de meter op 4 - 0.
Na de rust hetzelfde beeld. Bloemendaal blijft tot het eind voetballen, maar kan niet voorkomen dat de punten blijven komen. Onze hardwerkende Robert smoort vele Bloemendaal-pogingen in de kiem. Na vijf minuten een ware “poeier”van Bob: 5 - 0. Drie minuten later Erik in zijn eentje ongehinderd naar 6 - 0. Nadat Bloemendaal nog een keer in ons zijnet schiet breekt Ernst in minuut 14 door naar 7 - 0. Een minuutje later “lobt” Sven met zijn “chocolade-been” (is het wel zo’n beentje, of leert hij met links scoren?) de stand op 8 - 0. De zijlijn vindt het eigenlijk wel genoeg zo, maar Daan heeft een andere mening en scoort in de eenendertigste het negende doelpunt. Ruben moet daarna nog eens ver zijn doel uit om een tegenpunt te voorkomen en vlak voor het vroege eindsignaal, de scheids vond het welletjes, komt uit een voorzet van Daan Robert ook nog eens tot scoren en wordt het 10 tegen nul. Verdiende overwinning maar een makkie.
Peter

F6 begint nieuwe jaar met winst!
De F6 begon het nieuwe jaar zoals het de vorige jaargang eindigde: met een ruime overwinning. In de laatste competitiewedstrijd tegen Concordia liet de F6 in de striemende regen zien dat het ook kan afzien. Kou en regen werden getrotseerd in een wedstrijd waarin door de barre omstandigheden karakter nog belangrijker was dan het voetballend vermogen. Dankzij 5 (!) doelpunten van Tim J. en hattricks van Robbie en Wesley werd het seizoen afgesloten met een klinkende 11-0 overwinning. Hiermee bereikte de F6 een dik verdiende, eervolle 2e plaats in het eindklassement.
Dat de toegewijde coaches Marcel Jansen en Paul van Geuns de ploeg werkelijk aan het voetballen krijgen, bleek in de eerste oefenwedstrijd van het nieuwe jaar tegen de F-jes van Olympia. Verzorgd positiespel en oogstrelende combinaties drukten het grote overwicht van Alliance uit in klinkende doelpunten. Na een wervelende combinatie opende Wesley de score, waarna Tim J. met twee goals kort na elkaar Olympia meteen op een onoverbruggelijke achterstand zetten. Geplaatste treffers van Nils en Robbie leidden tot de 5-0 ruststand. In de 2e helft bezondigde de F6 zich af en toe zowaar aan gallery play met uitgekookte hakjes en one-touch combinaties. Danzij het goed lopende middenveld (Bas, Stijn en Tim C.) werden Robbie en Wesley in staat gesteld de score naar 7-0 te tillen, voordat Olympia de troostende tegentreffer liet aantekenen. De verder solide defensie van Alliance - met zekerheid Guus en de steeds inschuivende Wesley en Nils - liet verder geen steek vallen, waarna treffers van achtereenvolgens Tim J., Robbie en Tim C. de uiteindelijke monsterscore van 11-1 op het bord brachten.
In de eerste seizoenshelft hebben Stijn, Robbie, Tim J. en Tim C., Wesley, Bas, Jippe, Wim, Guus en Nils laten zien dat ze een hecht team vormen dat werkelijk kan samenspelen en dat de tweede seizoenshelft zowel qua karakter als techniek vol vertrouwen tegemoet kan zien.

Alliance C 1 - Olympia C 2: uitslag: 4 - 2
zaterdag 13 januari 2007
Dit was hem dan, de eerste echt zware tegenstander! Door de kerstvakantie en veel regen weinig aan voorbereiding kunnen doen, dus proberen maar! Al na 7 minuten krijgt Erik een goede kans voor bijna open doel, maar er kwam geen goede uithaal en dus kwam er ook geen punt van. De strijd gaat gelijk op. Ernst is deze helft de aanvalmotor over links; behendige acties en dichtbij het Olympia-doel uitkomen is zijn spelletje dat heel vaak lukt. Ook David is zeer actief bij het op beschaafde wijze onderuit halen van doorgebroken tegenstanders; ze blijven die kleine maar onderschatten! na een mislukte corner van Olympia in de veertiende minuut is het even later toch raak: Ruben stond p het verkeerde been en het is 0 - 1. Naar gelukkig, weer een minuut later scoort Ernst uit een voorzet van Quentin de gelijkmaker. Daarna gaat de strijd gelijk op. Murat van Olympia schiet in de twintigste minuut tegen onze lat. Toch wordt het vlak voor rust 1 - 2: een “klonterpartij” voor ons doel zorgt ervoor dat Ruben niet op tijd kan inschatten in welke hoek de bal terecht komt. Na rust hebben we letterlijk en figuurlijk de wind mee. In de negende minuut een omhaal van Ernst in het strafschopgebied, een Olympia-keeper die door de knieën zakt en de bal vervolgens boven zijn hoofd door de krachteloze vingers laat glippen: spectaculair 2 - 2. Olympia begint in te zakken. In minuut 20 zet Erik de stand op 3 - 2 en vijf minuten later maakt Erik uit een voorzet van Robert 4 - 2. de zijlijn is ervan overtuigd: dit kan niet meer stuk en ze krijgen gelijk.
Een goed begin van 2007 met een happy end!
Peter