JO15-3G: thriller in Zandvoort

Na de afgrijselijke thuiswedstrijd tegen Zandvoort van een paar weken geleden voelden de meiden de verplichting een en ander goed te maken. En vanaf de 1e minuut drukten ze de Zandvoortenaren terug. Soepel combinerend lieten ze de jongens van kastje-naar-muur lopen. Maar de 1e helft liet ook zien waar het dit jaar aan schort: kansen benutten. We zagen goede kansen voor de van een blessure herstelde Luca, Hannah peerde een vrije trap over, Rubie was constant dreigend en slangenmens Lize glipte tussen twee verdedigers door en vond de keeper op haar weg. Juist door ons overwicht moesten we attent blijven op de counter en dat ging niet altijd goed. Gelukkig hield Jelmer ons met een paar fantastische reddingen op de been en gingen we met 0-0 rusten.
Door diverse (lichte) blessures of ongemakjes – van Eef, Pien, Lune, Hannelore en Hannah – moesten we regelmatig wisselen, wat de samenhang van de defensie niet bevorderde. De rustige Jessica en de iets minder rustige Uzza speelden daardoor de volle 70 minuten. Vlot in de tweede helft lieten we even te makkelijk hun linksback lopen en de bal verdween (zondagsschot) in de kruising: 1-0 achter. Koppies hangen? Mooi niet? Een aantal krijgers nam het initiatief (Anna voorop). Uzza veroverde de bal en stuurde de zeer actieve Lize de diepte in. Die ging op topsnelheid door en maakte gelijk. Even later grote vreugde toen Luca op haar beurt Lize de diepte in stuurde: een onnavolgbare aanname en een zwiepend schot waar de keeper geen antwoord op had: 1-2! Maar deze lol duurde kort, want zo’n beetje vanaf de aftrap werd de bal in de diepte gegooid en kon hun spits door niemand gehinderd op Jelmer af: 2-2. Even aangeslagen was er vervolgens geen druk op de bal en hun linkshalf kon op zijn dooie gemak voorzetten, waarna er twee man vrij stonden bij de tweede paal. En toen weer 3-2 achter met nog vijf minuten op de klok. Een paar Zandvoort-jongens (met name hun spits) gingen opzichtig tijdrekken, maar de prima jonge scheids telde er rustig tijd bij. En die tijd benutten de meiden. Lize won nog maar eens een duel en speelde de onvermoeibare Anna (wat een goede nachtrust al niet oplevert!) in de diepte aan, die de bal controleerde en beheerst in de hoek schoof en dat was de eindstand: 3-3
Meer dan verdiend meiden, weer een punt erbij!