Het is 9.30 uur en we zijn op weg naar Sportpark Schoonenberg in Velsen Zuid. De velden liggen er mooi bij in de september ochtendzon. Het is gezellig druk. We praten even over de laatste perikelen rond het team. ‘Reageren ze al als wilden op de trainers werving poster?’ Of 'hoe vinden we nog tijd om ook aan de laatste vraag van Alliance over bestuursleden te voldoen'? De meisjes trekken aan onze armen dat we niet langer moeten mauwen, maar mee moeten komen. Ze kunnen niet wachten! Tijdens het inspelen van de meisjes verbazen de trouwe supporters van het team zich over de keepster van de tegenstander. Een boom van een meisje met enorme keetpershanden gaat in het doel staan. Het ‘Buitenveldertsyndroom’ dringt zich aan ons op. Nu hadden we toevallig net begrepen van Edmond dat de lengte van een keepster echt niet altijd een en al voordeel is. Toch vreest een aantal moeders dat haar verschijning onze meiden mogelijk intimideert. We zullen zien.

De wedstrijd begint en iedereen rent lekker achter de bal aan. Noortje en Lieve spelen de bal mooi naar voren. En met succes, Lieske schiet heel knap langs Goliath en het is 0 - 1. He, wat voelt dat toch lekker, zowel op het veld als langs de lijn wordt er gejuicht en breed geglimlacht. Jenna maakt zelfs even een radslag van blijdschap. De moeders zijn vertederd natuurlijk maar roepen wel "en nu gelijk door!”. Onze meiden domineren. Mathilde laat niet met zich spotten. Mirte loopt als een hinde over het veld en bouwt weer een nieuwe aanval op. De coach van de tegenstander roept nog: “Let op je vrouwtje’ maar het is al te laat. Loet peert en nog een in. Jemig, wat lekker: 0-2. En nu focus houden. De tegenstander pikt het niet langer en probeert meer tegenstand te bieden. Ze komen alleen niet langs Bette. Wat een prachtige verdedigende acties van haar. Die lichaamstaal ook, die stond echt op 100% tijger! De coaches staan ook duidelijk te genieten. Even kijken wie er nu op adem moet komen, want er wordt hard gewerkt in de hitte, maar niemand wil eigenlijk naar de kant ;)

Het harde werken van het hele team wordt wederom beloond. Via een kaatsbal op de keepster tikt de sluwe Luna hem er strak in 0 - 3. En dan is het rust. Mandarijnen en bananen worden verschranst. Wat staat ons te wachten in de tweede helft? Het paard van Troje van de tegenstander (lees hun keepster) blijkt bij nader inzien eigenlijk de zwakste schakel: ze gooit de bal uit in plaats van te schieten. Hierdoor blijft de bal lekker dichtbij het doel. De meiden hebben dat door en hangen er als hyena’s rond. Ze weten zelfs 0 - 4 te maken. Lotte had niet veel te doen. Probeer dan maar eens scherp te blijven: 1-4. Nou ja, eentje kunnen we er wel missen vandaag. Het is immers een sportieve tegenstander. Handjes worden geschut en iedereen is tevreden. Als we van de winter weer langs de lijn staan te verpieteren, zullen we nog vaak terugdenken aan deze heerlijke ochtend, dankzij de meiden en hun top coaches Marc en Rik. Goed werk weer, dank jullie wel!