MC1/MD1 /C4M-mix doet het goed op toernooien

Allereerst de avonturen van een MC1/C4M-mix in Pijnacker. Op een sterk bezet toernooi moest dit team even aan elkaar winnen en zo ging de openingswedstrijd met 0-1 verloren tegen de latere winnaar Vredenburch (een hoofdklassekampioen). Opvallend was weer hoe stevig zo’n meiden-wedstrijd kan zijn als een scheidsrechter veel toe laat. In de tweede wedstrijd speelden we tegen DSVP C4M – een team dat in de jongenscompetitie speelt – en die ging ondanks degelijk keeperswerk van Jill ook met 0-1 verloren. Daar werden onze meiden een beetje chagrijinig van! Vooral Eef en Lune en Luca, die haar aanwezige grootouders bijna niet meer onder ogen durfde komen. In de wedstrijd tegen IFC liep het gelijk beter, Imke deed het goed achterin, net als Eef en Sterre en op het middenveld kwamen Zhitao en Rubie tot leven. En Milène, Hannah en Isa werden voorin beter bereikt. Via een goal van Hannah werd er verdiend gewonnen en daarna – tegen Forum Sport – was de beer echt los. Een mooi afstandsschot van Hannah en drie prachtige, snelle aanvallen met Luca (2x) en Uzza in de hoofdrol als doelpuntenmakers. In de laatste wedstrijd tegen hoofdklasser Xerxes/ZOB werd door twee goals van Uzza (dat was weer eens lekker, in de spits) soepel in ons voordeel beslist.
Dat er niet alleen een HSV in Heiloo bestaat, maar ook in Zwaag was tot vorige week een goed bewaard geheim. Gelukkig werden net op tijd de navigatie-systemen bijgesteld en kwamen we weer met een gemengd team (veel MD-tjes) in de MC-poule uit. De eerste wedstrijd tegen Berkhout – met een prima Sanne op de rechterflank - werd via goals van Hannah en Lize vrij simpel gewonnen, al moest keeper Danae een paar keer goed opletten bij afstandsschoten. Verder gaf de verdediging (de MD1-ers Sofie, Floor, Esther en Relinde, met aanvulling van Jessica) het hele toernooi weinig kansen weg. De tweede wedstrijd was tegen gastheer HSV 1889 en dat mondde alweer in ziekenhuisbezoek uit. Dit keer was het Hannah, die een bal op haar geopende oog kreeg en daar een bloeduitstorting aan over hield. Dat is dit seizoen al ons derde ongeval! De wedstrijd kwam daarna niet meer in beweging en eindigde op 0-0. Vervolgens moesten we de laatste twee wedstrijden naar een klein, hobbelig veld en we moesten ze – zo bleek – ook nog allebei winnen om met de grote trofee naar huis te gaan. We kwamen tegen Sporting Krommenie met 1-0 achter. Dat zag er niet goed uit. Maar de meiden rechtten de schouders. Een dieptepass van Nikita werd door de hard werkende Sterre (Baars) verlengd op Lize, die gas gaf en de keeper omspeelde. Daarna werd Lize – die de aanvoerdersband van de geblesseerde Anna had overgenomen – neergelegd. Ze poeierde de vrije trap op de lat en via de enkels van de keeper ging de bal in het doel. Nog was het niet genoeg en Lize zorgde voor 3-1. Deze hattrick speelde zich in vijf minuten af: Lize’s commentaar: “ik heb ook drie kansen gemist” (dat is ook een manier op er naar te kijken…). De laatste match tegen FC Medemblik moest dus worden gewonnen, want deze tweedejaars C-meiden hadden alles gewonnen. Onze meissies zetten zich schrap – op het middenveld stonden Annemijn, Carmen, Yara en Nikita tegen reuzinnen – en we stonden al rap met 1-0 achter. Maar wederom geen spoor van twijfel; “we gaan ervoor!” en captain Lize deed weer een duit in het zakje. Vanaf de eigen helft 4 man voorbij en een koele afwerking. Maar 1-1 was niet genoeg en er moest er dus nog 1 bij. Die kwam uit onverwachte hoek. Lize gaf voor en wie kwam daar aan, jawel, Yara (“ik scoor nooit..”). Ze haalde hard uit en de keeper was kansloos: 2-1 en een verdiende 1e plek!