Onder een zonnig gesternte speelden de meiden van MA1 hun tweede thuiswedstrijd tegen Fortuna Wormerveer. Aangezien de gasten vorige week met 7-0 om de oren hadden gekregen van Jisp, zou je zo op papier zeggen dat het geen moeilijke wedstrijd zou worden. Maar niets is minder waar, en dat is ook wel weer het mooie van voetbal: onderschat nooit je tegenstander! We maakten wel het openingsdoelpunt, en het was een fraaie ook, die na een solo waarin zij na een solo een kapbeweging maakte met haar linkerbeen en met haar ‘zwakke’ rechterbeen inschoot. Goed gedaan Tosca! Na een kwartiertje liet Julia nog een droge knal op het vijandelijke doel los, maar dat werd gevangen door de keepster.
Even later zette Wormerveer de tegenaanval in maar die ging rakelings links naast. Was t’ie overigens iets naar rechts gegaan dan had Noor, die vandaag geweldig keepte, de bal beslist gehad, want ze lag al met een enorme snoekduik de bal op te wachten. Toen kwam er een fase waarin Wormerveer sterk aandrong, en dat resulteerde in de gelijkmaker, wel een vette buitenspelgoal, maar ja laten we vooral heel blij zijn dat deze scheidsrechter (hij kwam van Geel Wit) zo aardig was voor ons te willen fluiten, en het blijft een moeilijk vak dat fluiten. Even later kreeg Wormerveer nog een heel goede kans, maar onze groenzwarte leeuwinnen lieten zich niet op de kop zitten, de verdediging met Emma, Sam, Julia en Jessie hield prima stand, en de meiden herpakten zich. Het initiatief kwam terug en wederom Tosca - ze is nu echt onze topscoorder - maakte met een strakke schuiver vlak voor rust (altijd fijn) de 2-1. Het was zoals de vader van Sam (Hans) verzuchtte een “eredivisionaal” doelpunt.
Na de rust kreeg Ilse de eerste zeer goede kans uit een zeer goede scherpe pass van Tosca - Ilse had nog ruimte om door te lopen op de keepster, maar besloot al zo op de 16m uit te halen; nou het was hard genoeg en de keepster had er moeite genoeg mee, maar kreeg de bal toch nog net tegen de lat. In deze fase grossierden we in kansen: Julia rakelings naast en om 12.58u scoorde Ilse de verlossende 3-1 met een goed gemikt schot in de uiterste rechterhoek: onhoudbaar voor de keepster. Luttele minuten viel Nena, motor op het middenveld, uit, en dat was ook wel te merken, want Wormerveer kreeg het initiatief terug en om 13.16 scoorde ze 2-3; ai terug in de wedstrijd. Het werd superspannend - en da’s ook wel leuk hoewel leidster/coach Judit 1000 doden stierf aan de zijlijn. Aangezien we soms verzuimden goed uit te verdedigen, waar links b.v. ook ‘huurling’ Luca uit de MC1 heel verdienstelijk speelde, brachten we ons soms zelf in moeilijkheden. Passen door het midden is makkelijk te onderscheppen en zo schoot Wormerveer de bal zelfs op de lat. Nena die er weer in gekomen was en lekker veel gif meebracht om het offensief van Wormerveer te keren, hield in haar fanatisme een Wormerveerse net iets te lang vast. Er ontstond een klein opstootje en Nena moest met geel het veld verlaten.
In de laatste minuten werd het misschien ook wel daarom een ware voetbalthriller en daar speelde Noor een belangrijke hoofdrol door een heel lastige bal te onderscheppen. Prima werk Noor en hierdoor hebben wij vandaag drie verdiende punten binnengesleept. Compliment ook aan Juwe die ondanks haar blessure een groot deel van de wedstrijd het vlaggen voor haar rekening nam. Dank ook voor de vader van Camille voor het vlaggen.
En nu met twee vingers in de neus aan kop blijven? Nee, vergeet het maar, want er is nog een team dat drie keer heeft gewonnen en met 1 doelpunt verschil bovenaan staan: Jisp. Niks bovenaan: volgende week dus weer ff wat spuug in de handjes meiden en weer vol aan de bak tegen Dios, die vandaag ook won. Maar dat zien we dan wel weer, voorlopig hebben jullie de in grote getalen opgekomen ouders alle reden gegeven om na de wedstrijd tijdens de leuke ouderborrel een vrolijke en trotse dronk uit te brengen op de mooie overwinning van hun dochters vandaag.