Zaterdagmiddag vertrok de C1 naar Wormer, voor de wedstijd tegen de plaatselijk SV. De match stond eerst in de voorjaarsvakantie gepland, maar is verplaatst, zodat beide teams op volle sterkte aan konden treden. Het resultaat was er ook naar; een spannend duel, dat op het scherpst van de snede werd uitgevochten. Onze mannen speelden vol overtuiging en hielden het ‘koppie’ er goed bij op de momenten dat de spanning opliep. Zo sleepte de C1 een mooie winst uit het vuur.

Vorige week begon de C1 met een klinkende overwinning op DIOS (0 - 7) aan de tweede helft van de competitie. Vandaag troffen we een tegenstander van een ander kaliber. WSV staat namelijk één plaats hoger op de ranglijst, met vier punten meer dan Alliance. Eerder dit seizoen eindigde de thuiswedstrijd tegen WSV in een taai gelijkspel (2 - 2). Toen speelde het duel zich vooral af op het middenveld, zonder dat de teams veel doelkansen creëerden. Zaterdag kregen de supporters, die waren meegereisd naar WSV, een hele andere wedstrijd voorgeschoteld…

WSV, dat voor deze gelegenheid in rode shirts speelde, kwam energiek uit de startblokken. Het zette vroeg druk en probeerde, met combinaties over de flanken, een snelle openingstreffer te forceren. Dat bleek een misrekening. Er waren namelijk nog geen vijf minuten verstreken toen Young-Kon een corner van links mocht nemen. Hij liet de bal fraai ter hoogte van de tweede paal ‘vallen’, waar Boris de 0 - 1 met een snoekduik binnenkopte. WSV bleef vervolgens pressen en er werd pittig geduelleerd. Vooral Hans had zijn handen vol aan de geslepen rechtsbuiten van WSV. Na een klein kwartier leidde een onnauwkeurige pass op het middenveld, een uitbraak van WSV in. Hun linksbuiten profiteerde handig, omspeelde de uitkomende Thijs en bracht de stand weer in evenwicht (1 - 1).

Alliance kreeg steeds meer grip op het spel van WSV. Bernhard en Lars lieten de bal achterin rustig rond gaan, op zoek naar een moment om een combinatie met de backs en middenvelders op te zetten, of om direct een dieptepass te verzenden. Achter de WSV verdediging lag deze wedstrijd namelijk veel ruimte. Dylano en Raven maakten daar met hun snelheid prima gebruik van. Ook Joep en Tijn doken regelmatig op in de diepte. Vanuit die situaties creëerde Alliance steeds weer mogelijkheden. Halverwege de eerste helft kreeg Pepijn een bal mee in de diepte. Hij werd door een WSV verdediger gevloerd, maar bezorgde de bal nog wel bij Raven, die naar links was uitgeweken. Met de bal aan de voet draaide Raven om zijn tegenstander heen en stiftte hem met rechts over de uitkomende keeper in de goal (1 - 2). En dan te bedenken dat Raven de hele week ziek was … en niet in staat leek om vandaag te spelen. Tien minuten voor de rust viel ook de 1 - 3. WSV sloeg een aanval over de flank af. De afvallende bal kwam net buiten de zestienmeter bij Pepijn terecht. Hij maakte de bal met twee kapbewegingen vrij en schoot hem met rechts, laag in de linkerhoek. Een terechte afspiegeling van de eerste helft, waarin vooral onze middenvelders heel veel meters moesten maken en toch prima functioneerden.

In de rust was de donderspeech van de WSV coach, tot in onze kleedkamer te horen. Dat maakte duidelijk dat WSV het er niet bij zou laten zitten. Voor Alliance was het zaak om gegroepeerd te blijven voetballen en zich niet mee te laten slepen in het vechtvoetbal dat WSV op de mat wilde leggen.

Zoals verwacht zette WSV ons in de tweede helft meteen fors onder druk. Anders dan in de eerste helft had de C1 moeite om de tweede bal te veroveren. Voor onze goal ontstonden al snel hachelijke situaties. Onze mannen redden zich daar eerst nog uit, maar toen even later een corner maar half werd weggekopt, viel de 2-3 alsnog. WSV bleef aandringen en probeerde met lange ballen en powerplay de wedstrijd te forceren. Ondertussen werden de duels grimmiger. De leiding van de wedstrijd was in handen van een jonge scheidsrechter die bepaald niet ‘kleinzerig’ floot, maar ook duidelijk op trad als dat nodig was. Door de vele overtredingen lag het spel vaak stil. Wat weer leidde tot extra irritatie bij de WSV-ers. In de hectische laatste fase bewaarden onze mannen de rust en speelden de wedstrijd goed uit. Laurens en Max waren toen al in het veld gekomen om Dylano en Pepijn af te lossen. In de extra tijd werd zelfs nog een keer gescoord. Boris nam een afgeslagen corner in een keer op zijn slof en volleerde de bal vol in het WSV net. Daarmee bepaalde hij de eindstand op 2 - 4.

Gefeliciteerd met een prima resultaat, mannen. Jullie blijven groeien als team. Mooi om te zien hoe de lastige wedstrijd zelfbewust en cool werd uitgespeeld. Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen Wherevogels C1 op het programma. Eens kijken of jullie de positieve lijn verder door kunnen trekken.

Opstelling: Thijs, Boris, Bernhard, Lars, Hans, Joep, Tijn, Young-kon, Raven, Pepijn (75. Max), Dylano (60. Laurens).

Lennart en Robert