Waar zijn de heroï­sche be­ker­du­els ge­ble­ven? Ont­moe­tin­gen waar­in 22 spe­lers ‘vech­ten’ voor elke me­ter gras. Waar­in spe­lers een over-mijn-lijk­men­ta­li­teit to­nen en ten kos­te van al­les de vol­gen­de ron­de wil­len be­rei­ken? In de acht­ste fi­na­le van de Haar­lems Dag­blad Cup tus­sen Al­li­an­ce’22 en Ko­nink­lij­ke HFC was niets van dit al­les waar­neem­baar. Lan­ge tijd leek de ont­moe­ting in een sa­lon­re­mi­se te gaan ein­di­gen. Zes mi­nu­ten voor tijd on­der­nam Duko de Vries op goed ge­luk een lan­ge solo. En om­dat doel­man Ru­ben Cu­sell nog maar eens on­der­streep­te in wel­ke cri­sis de Ne­der­land­se kee­pers ver­ke­ren door fraai over het rol­le­tje heen te dui­ken, won de for­ma­tie van Gi­don Rein­ders Fol­mer de wed­strijd met 1-0.

Over de winst van de thuis­ploeg viel ove­ri­gens niet te twis­ten. De vier­de­klas­ser toon­de meer in­zet dan de ploeg van Ray­mon Hölz­ken, die zich niet echt bo­ven­ma­tig wil­de in­span­nen om de vol­gen­de ron­de te be­rei­ken. ,,Het was weer puz­ze­len”, al­dus Hölz­ken. ,,Van de week wa­ren er maar ze­ven spe­lers op de trai­ning. Van­daag dacht ik 16 spe­lers te heb­ben maar krijg ik zo maar weer twee belletjes van spe­lers die wat an­ders had­den.’’

Maar zelfs met deze se­lec­tie had­den de be­zoe­kers meer moe­ten bren­gen, dan de zeer po­ve­re ver­to­ning die nu op het kunst­gras van Al­li­an­ce’22 werd neer­ge­legd. Geen mo­ment lie­ten de spe­lers zien dat zij een klas­se ho­ger spe­len.

Het spel was voor­na­me­lijk ge­ba­seerd op rus­tig op­bou­wen, pro­be­ren het spel van Al­li­an­ce te ont­re­ge­len, niet te veel ener­gie te ver­spil­len en trach­ten met coun­ters ge­vaar­lijk te wor­den.

Niet dat de thuis­ploeg veel be­ter speel­de, maar de spe­lers wa­ren er in ie­der ge­val op ge­brand de winst naar zich toe te trek­ken. Het pro­bleem was dat zij dat zo graag wil­den, dan zij zich­zelf voor­bij lie­pen. ,,Wij heb­ben zes spe­lers met een HFC-ver­le­den”, ana­ly­seer­de Rein­ders Fol­mer. ,,Die wil­den graag win­nen, maar dat ging ge­paard met veel te on­rus­tig spel.’’

De spe­lers van Al­li­an­ce’22 maak­ten de fout niet de bal snel rond te la­ten gaan, maar veel te veel met de bal te gaan lo­pen. Elke keer werd het gas­pe­daal vol­le­dig naar be­ne­den ge­drukt, in plaats van ge­do­seerd op te trek­ken.

Het kon dan ook niet an­ders dat de op­bouw on­rus­tig maar voor­al on­zui­ver werd. Con­stant lie­pen de spit­sen en mid­den­vel­ders zich vast in de hech­te de­fen­sie van de be­zoe­kers.

Toch kre­gen de Haar­lem­mers een paar goe­de kan­sen. Jasper Wil­le schoot net naast, na­dat hij een on­zui­ve­re uit­trap van doel­man Cu­sell ge­lijk re­tou­neer­de. Duko de Vries vond Cu­sell op zijn weg naar suc­ces en Rob Fen­ger had de pech dat een vrije trap op de lat ein­dig­de.

De be­zoe­kers stel­den daar niets te­gen­over of het moet een ‘schot­je’ van Ben­ja­min Proc­tor zijn ge­weest dat sim­pel door doel­man Chris Beck op­ge­pakt kon wor­den. Ook na de wis­sel bleef de amu­se­ments­waar­de ver be­ne­den peil. Het pu­bliek schrok twee­maal wak­ker. Eerst toen Da­vid Schrij­ver zich had moe­ten la­ten val­len na­dat hij werd aan­ge­tikt door doel­man Cu­sell, maar al strui­ke­lend de bal toch nog in het zij­net schoot. Ver­vol­gens toen Jan Wil­lem Koe­le­mij een goe­de ac­tie met een schot op de paal af­rond­de.

Het thuis­front was klaar­wak­ker toen Duko de Vries de bal goed bin­nen­hield, naar bin­nen sneed en een schot los­liet die een mak­ke­lij­ke prooi voor Cu­sell had moe­ten zijn. Om­dat Cu­sell op fraaie wij­ze over de bal heen dook, kon Al­li­an­ce feest gaan vie­ren. ,,Het was van­daag min­der dan de laat­ste du­els”, be­aam­de Rein­ders Fol­mer. ,,Maar wij zijn door en daar doen wij het voor.’’

Al­li­an­ce ’22 zo – Koninklike HFC za: 1-0
83. De Vries 1-0.
Scheids­rech­ter: Din­kel­berg

Tekst: Rinus van der Lugt – Haarlems Dagblad – 17 november 2014